Besledik büyüttük danaları, tanımaz oldular analarını

Şu insan yavrularının malları ne kadar kıymetli oluyor yahu. Bizimkiler iki yaşına yaklaştıkça bir bencillik çıkardılar ortaya. Gördükleri ne varsa kapışır oldular. Önceden ağzına verdiğimi çıkarıp kardeşinin ağzına vermeden rahat edemeyen bebeler, şimdi birbirlerinin ağzından ne bulurlarsa alıyorlar. Daha “benim” demeyi beceremiyorlar. Kendi isimlerini söylüyorlar. Mesela oğlanın çorabını kıza giydirdiysem, oğlan deliriyor. “Ahmiiiii” diye çorabı… Okumaya devam et Besledik büyüttük danaları, tanımaz oldular analarını

Naloo, Evren, duyuyor musun beni, nalooo, naloooo, naaloooooooo

Sanırım ben kötümser bir insanım. Olayların hep kötü tarafından bakıyorum. Bir de her şeyi abartıyorum. Bu iki özellik birleşince hayatı kendime ve çevremdekilere daha da zorlaştırıyorum. Bebeler doğduktan sonra şikâyetlerim de ayyuka ulaştı, söylenip duruyorum. Vay milletin bebesi fısır fısır uyur, benimkiler hacı yatmaz / vay milletin bebesi şıpır şıpır ilacı yalar, benimkiler suratıma pıskırır… Okumaya devam et Naloo, Evren, duyuyor musun beni, nalooo, naloooo, naaloooooooo