Geçenlerde bir mail aldım. İkizlerine yalnız bakan bir anneden. Özetle mailinde diyordu ki “Yetiş Secce bacı, bu ne lov, hangi anne bloguna girsem çocuğumla şu faaliyeti yaptık, bu faaliyeti yaptık anlatıp duruyorlar. Onları gördükçe kendimi çok kötü hissediyorum. Çocuklarım iki yaşını geçti daha ben doğru dürüst bir şey yapamıyorum onlarla. Bırak kâğıdı kesip yapıştırmayı, puzzle… Okumaya devam et Böööööööööööö!