Bir arkadaşım var. Benimkilerden bir iki ay büyük bir çocuğu var. Çalışan bir anne. Bebekten kısa süre sonra işe döndü. Bebeler çok küçükken görüşmüştük. Ben perişan haldeydim tabi. Saçlarım yağ bağlamış, kokumdan yanıma yaklaşılmıyor, gözlerimin altında mor halkalar… Bebelerimse her daim ciyak ciyak ağlıyor. Onunkisi çok usluydu maşallah. Geldi, gitti, sesini duymadık. “Zor olmuyor mu… Okumaya devam et Fış fış kayıkçı…