Neredeyse dört yıldır blog yazıyorum. Bazen fırsat bulunca girip eski yazılarımı okuyorum. Kendi yazılarına gülene deli denir mi? Öyleyse ben en zırından deliyim. Eski anılar depreşiyor, unuttuklarımı hatırlıyorum, bazen gözümden yaş geliyor gülmekten. E kolay mı yaa, neler neler yaşadık beraber. O zamanın bekarları evlendi, evlenenleri bebelendi, gebeleri doğurdu, bebeler büyüdü, kimi okullu oldu…
Gün: 10 Mart 2015
Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – VI- Metropol Yerlileri Metrobüste!
Çocuklarla toplu taşımaya hemen hemen hiç binmedim. Tabi bu her yere bizi limuzinimizle şoförümüz götürüyor anlamına gelmiyor. Bu şu anlama geliyor: Toplu taşımanın topunu attırırlar korkusuyla bebelerle hemen hemen hiç dışarı çıkmadım! Şu dört buçuk yılda yanılmıyorsam birlikte hepi topu iki kere otobüse, bir kere de dolmuşa bindik. Üçünde de çektiğim sıkıntıyla tahmin ediyorum ki geçmiş… Okumaya devam et Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – VI- Metropol Yerlileri Metrobüste!