Aramanız sonucu 30 sonuç bulduk.

Mesaj Yığını

Ortaokula gidiyordum sanırım. Number 1 TV’de Demet Sağıroğlu çıkmıştı. Konuk sunucuydu galiba. Programın sonunda iletişim için mektup adresi verdi. Ben de düşündüm, kim Demet Sağıroğlu’na yazar ki? Yani tamam tatlı kadın da mektup yazacak kadar hayranı olabileceğine inanmadım. Lüzumsuz derecede empatik bir tipimdir, kadın için üzüldüm, adres verecek kimse yazmayacak, üzülecek diye. Oturdum ben yazdım… Okumaya devam et Mesaj Yığını

Yayım tarihi
Biraz da benden olarak sınıflandırılmış

Bilinçli ananın bilincine tükürdüğü an: Acaba?

Çocukların doğacağını öğrendiğimden beri ebeveyn kitabı alıp yığıyorum eve. Hepsi de en az bir kere elden geçiyor tabi. İşi o kadar abartmışım ki ninni antolojisi bile almışım. E yuh artık! Peki okuduklarımı öğreniyor, öğrendiklerimi uyguluyor muyum? E herıld yani. Her şey bebelerimin öz güvenine öz güven katılsın, zekaları parende atsın, kapasiteleri tavan yapsın, beyinleri fırlasın…… Okumaya devam et Bilinçli ananın bilincine tükürdüğü an: Acaba?

Öt çileli cücük, öt!

Hayvanları çok severim. Özellikle de düdüklüde. Hahaha şaka lan şaka. Tamam, eti çok severim, itiraf ediyorum, ama konu bu değil. Bugün sosyal içerikli bir yazı yazayım, âlemi sarsayım diye düşünüyorum. Günün konusu: pazarlarda renk renk, itiş tepiş, güneş altında “satılan” cücükler! Nefret ediyorum, tiksiniyorum bu ticaretten! Bir de son yıllarda boyamıyorlar mı şu hayvanları! Yapanların… Okumaya devam et Öt çileli cücük, öt!

Yayım tarihi
Oradan buradan olarak sınıflandırılmış

Hayatın normalleşmeye başladığının resmi – II “Çiş partisi”

Yeni evlendiğimde börek çörek yapmayı bilmezdim. Bizim evde anca misafire pişerdi öyle şeyler. Annemin de klasik bir menüsü vardır zaten: teflonda börek, düdüklüde pandispanya, bir de mercimekli köfte. Evlendiğimde ilk misafirlerim çocukluk arkadaşlarımdı. Pasta, börek yapayım dedim. Tarif de bilmem. İnternetten buldum şahane bir kek tarifi, Portakalağacı‘ndandı büyük ihtimalle, geçtim hemen başına. Aman Allah’ım benim… Okumaya devam et Hayatın normalleşmeye başladığının resmi – II “Çiş partisi”

Hediye Kitap: Güle Güle Kakalar

Bir önceki yazıyı okuyanların aklına gelecek ilk soruya umumi bir cevap vereyim: Hayır, tuvalet eğitimine henüz başlamadım. Ama ara sıra bebeleri ıkınırken yakalayıp tuvalete tuttuğum oluyor. Henüz kızda bir başarı elde edemedik, ama oğlan bir kaç kez kakasını tuvalete denk getirdi. Amanın aman, nasıl sevindik. Sanırsınız ki Ankara’dan abim gelmiş, evde bir bayram havası. Havai… Okumaya devam et Hediye Kitap: Güle Güle Kakalar

Yayım tarihi
duyurular olarak sınıflandırılmış

Ota b.ka ağlamak

Kendimi bildim bileli duygusal bir insanımdır. Kolay ağlarım. Hani derler ya gözünün ucunda iki damla yaşı hazır, aha işte öyleyim. Nerede bir acı duysam, hüzünlü bir haber alsam ağlarım. Çocuklardan sonra bu durum yeni bir derinlik kazandı. Artık sadece acıya, hüzne değil, her şeye ağlıyorum. Geçen hafta hastanede yalnız başıma sıra beklerken bir bangırtı koptu,… Okumaya devam et Ota b.ka ağlamak

2(4+4+4)

Bu yazıyı nicedir yazmak istiyordum, bir türlü olmadı. Aslında eğitim sistemine çemkirme yazılarının piri Blogcu Anne’dir. Eylül doğumlu Deniz’i hangi sene okula versem / büyüklerin küçüğü mü olsa küçüklerin büyüğü mü olsa diye kara kara bir seneye yakın düşündükten ve nihayetinde bir karara vardıktan sonra bir anda pat diye oğlunu ilkokula vermesi gerektiğini öğrenip aylardır… Okumaya devam et 2(4+4+4)

Yayım tarihi
eğitim olarak sınıflandırılmış