Daha önce söz etmiştim herhalde, küçükken babam bizi hiç bir yerde yatılı bırakmazdı. Anneannemde bile! Oysa anneannemde yatmak çok zevkli olurdu. Anneannemlere oturmaya gittiğimizde kalkarken anneannem çocuklar kalsa derdi. Ben de hemen başlardım “noooluuur nooooluuur noooluuuur” diye yalvarmaya. Babam yok der. Anneannem “nolucu ilaaaa” der, ben yalvarırım, dedem ısrar eder, annem zaten dünden hevesli bizi… Okumaya devam et Anneannede yatmak ya da yatmamak!