Bebekleri beklerken ne alacağım, ne satacağım derdiyle sürekli internet başındaydım. Çocukların bazı eşyalarını ikinci el almayı düşünüyordum. Sabah akşam sahibinden.com sitesinde istediğim ana kucağından aynı renk bir çift var mı, yok efendim ne zamandır beklediğim bebek arabasının fiyatı düşmüş mü falan diye günü geçiriyordum. İşte tee o zamanlar bir ilanla karşılaştım. Şimdi sizin için aradım buldum. İlan kaldırılmış, ne yazık ki resmi yok ama başlığı şuymuş: komple bebek odası takımı. Aman Allah’ım ne resimlerdi onlar. Oda, oda değil, çarşamba pazarıydı. Yatak yorgan yerle bir, oyuncaklar dağılmış, kıyafetler atılmış, dolabın kapaklarından elbiseler sarkıyor, kitaplar, boyalar…. Yeminle söylüyorum odadaki abajurun sapını uzun süre tuvalet fırçası sandım. Bu kadar pasaktı yani. Bir de satılık oda takımı ha. Kargaşadan takımı görmek ne mümkün. İlan sitede aylarca durdu. Ben de her önüme gelene gösterdim. “Iyy ne karılar var, pasağa bak” dedim. Sonra bir gün durdum duramadım, ilan sahibine mail attım: “Bir zahmet odayı toplarsanız belki alıcısı çıkar,” diye. Cevap gelmedi tabi ki de. Haha şimdi şunları yazarken tekrar düşündüm de ne kınamıştım kadını yaa. Günün birinde dönüp dolaşıp ondan beter olacağımı nereden bilebilirdim ki?
