Bahardı, yazdı derken hastalık mevsimi geldi kapıya. Havalar iyice soğudu. Herkes birer ikişer öksürüp tıksırmaya başladı. Bebelerin hastalığı –tüm annelerce malum- çok zor. İkizlerin hastalığınıysa Allah düşmanıma bile vermesin. Önce biri hastalanır, anneye yapışır. Onun yapıştığını gören diğeri dikkat çekmek için yapılmadık iş bırakmaz. Anne hasta bebeğinin daha çok ilgiye ihtiyacı olduğu için ona vakit ayırmak ister. Ama öteki peşini bırakmaz. Bu arada anne hastalık öbürüne geçmesin diye de ne yapacağını şaşırır. Ama birkaç gün içinde tam birinci iyileşmeye başlar gibi olur, bu sefer öteki kötülemeye başlar. O düzelir gibi olunca birinci yeniden fena olur. Kısacası aynı mikrobu, virüsü her neyse aralarında paslaşır dururlar. Bu paslaşmaya bir de baba eklenir. Anne, “Bir kızım, bir oğlum, bir de koca oğlum,” moduna girer. Bu arada şanslıysa anne hasta olmaz. Yok bir de o olursa, lafı uzatmaya gerek yok: Bakırköy’de inecek var.