Bu blogculuk işini çok sevdim. Evde sürekli suratımda koca bir sırıtışla “Bunu yazayım, şunu da yazayım,” deyip duruyorum. Hatta unutmayım diye notlar bile alıyorum. Ama herşey planlandığı gibi gitmiyor ne yazık ki. Fiziksel engeller var elbette. İki bebeye bakmak, yemek yapmak, para kazanmak için çeviri yapmak / metin yazmak, evi temizlemek, fırsat bulunca tuvalete koşmak, ara sıra yıkanmak, diş fırçalamak … gibi. Onları geçtim. Bir şekilde bir fırsat bulup oturabiliyorum bilgisayarın başına. Ama bir de işin manevi engelleri var. Ne gibi mi? Şunlar gibi: