Bayramdan beri seferiyim. Otobüs, tren, vapur, uçak… Maşallah vınn vınn oradan oraya gidip duruyorum. Geçen uzaya kadın ekibi gönderiliyormuş. Annem yazmış ki gider misin Secce? “E yayınevim oraya da okul programı ayarlarsa giderim,” dedim. 🙂
Kategori: Biraz da benden
Vizyonunu yediklerim
Çocuklar büyüdükçe dertleri de büyüyor diyorlar ya. Asla katılmadığım bir şey-di. Kısa süre öncesine kadar. Yani çok şükür, kendilerinden kaynaklı hiçbir derdim tasam yok, Allah daim etsin inşallah. Ama şu yapay zeka çok kafamı kurcalıyor arkadaş. Geriye ne iş bırakacak da bu çocuklar büyüyünce yapacak? En iyisi yine ticaret sanırım. Al sat. Gerçi yine para… Okumaya devam et Vizyonunu yediklerim
Suçlu bulundu!
Bu aralar yine blogu boşlamışım. Elimde değil, kitap yetiştiriyordum. Nisan ayı okul programlarımın yoğun olduğu dönem. Rahat rahat gezebilmek için Ramazan’da mesaiye kaldım. Çok şükür iki bayramı bir yaptım. Neşeli Günlük 4 editörünün elinde artık. Yakında çıkacak inşallah. 💕 Nisan ayı ilk programım Adıyaman’dı. Tam 4 gün evde olmayacaktım. Üç gün olmadığım olmuştu ama dört… Okumaya devam et Suçlu bulundu!
Özel inek geni :D
Her olayı kalubeladan itibaren anlattığım için bugünün konusu ile ilgili yıllar önce ne yazmışım diye baktım da güldüm. Oğlan ile kızın bana benzemediğinden, sadece taşıyıcı annelik yaptığımdan yakınmışım. Sona doğru kız bana benzemeye başladı diye göbek atıp oynamışım ama 14 sene sonrasından bildiriyorum ki ziyan oldu atılan göbekler, kızın görünüşte bana benzer hiç bir tarafı… Okumaya devam et Özel inek geni 😀
Ölünce beni kim… asjhfgj
Şu aralar herkes gassal izleyip ölüm kaygısı yaşıyor. Biz herkesten önce bu işin de kitabını yazdık elhamdülillah. 😀 Şaka bir yana bunu yıllar önce gittiğim psikiyatrist de söylemişti ama bu seneki terapilerde bendeki kaygı örüntüsünü çok daha net görme şansım oldu. Hatırlayabildiğim kadar eskiye gittiğimde hep bir kaygım varmış. Zaman içinde kaygıların şekli değişmiş ama… Okumaya devam et Ölünce beni kim… asjhfgj
Yaza yaza yaşamak*
Gece 4’te başladım yine mesaiye. Üstelik yattığımda saat 11’i geçiyordu. Çok uğraştım uyuyamadım. Ev halkını postalayıp tekrar uğraştım. Hatta telefonun alarmını kapattım. Sabahları spora gidiyorum ama istediğimiz seans gidebiliyoruz. Kalkılacak stresine girersem hayatta uyuyamam. Uykumu alayım, ne zaman istersem giderim dedim. Nau nau. Beynimi kandıramadım. Yine uyutmadı beni. Kalktım gittim valla. Gelince de çılgın acıkmışım.… Okumaya devam et Yaza yaza yaşamak*
Gecikmeli yeni yıl
Tam 4 haftadır, Allah sizi inandırsın tam 4 haftadır yeni yıla girmeye çalışıyorum. Yeni yıl benim için yeni yıl programı hazırlamak demek. Önce geçen senenin programına bakıyorum, yapılanlara çılgınca bir mutluluk eşliğinde tik atıyorum. Sonra yapılmayanları yeni yılın programına dahil ediyorum. Ve yeni heyecanlar ekliyorum programıma (sözünü ettiğim yeni heyecanlar: hatim oku, yasin-i şerif oku… Okumaya devam et Gecikmeli yeni yıl
Kuş Uykusu
Şu aralar çok nostaljik takılıyorum, farkındayım. Ayyy çocuklar büyüdü, şunu özledim, ayyy çocuklar büyüdü, bunu özledim. Bugün düşündüm de en çok neyi özledim, cevabını bulmam zor olmadı: Uyumayı! “Nalaka Secce Kuzu, bebeler küçükken hiç uyuyamıyordun ki hatta bloga koskoca bölüm bile açtın uyku gözümde tütüyorsun diye” dediğinizi duyar gibiyim. Açıklayayım efendim. 😬