Çocuk kitaplarına ilgi duyuyorsanız ya da bebelerinize kitap okumaya meraklıysanız Büyük Ayı, Küçük Ayı dizisini mutlaka duymuşsunuzdur. Bebelerime Aferin, Küçük Ayı’yı küçük teyzeleri hediye getirmişti. Serinin başka kitabı da ne yazık ki henüz elimizde yok. (Bunu özellikle yazdım ha. Belki yayınevi görür de hayrına gönderir birini daha.) Kitap geldiğinde bebelerim daha çok küçüktü. Tahmin edeceğiniz gibi yırtarlar diye ellerine vermedim. Birkaç ay önce yine zırıltıları ayyuka ulaştığında bu kitabı çıkardım. Anam, anam, bayıldılar. O gün bugündür, en sevdikleri kitaplardan biri bu oldu. Kitapta özetle anne ayı ile yavru ayı ormanda keşfe çıkıyorlar. Yavru ayı sağa sola hoplayıp zıplayıp yeni bir şeyler keşfediyor. Anne ayı da “Aferin, küçük ayı” diyerek yavrucuğunu yüreklendiriyor. Keşfi sırasında yavrusuna hiç sınır koymuyor ama korumayı da ihmal etmiyor. Bu “koruyucu ama sınır koymayıcı keşif”  fikri çok hoşuma gitmişti. “Bebe dediğin böyle büyütülür işte! Elin ayısı bile benden iyi biliyor be!” dedim. Kafama koydum, bu ayı metodunu ben de uygulayacaktım. Bugün nihayet bu düşüncemi hayata geçirme fırsatım oldu.