Demiştim ya ben resim yapmayı hiç sevmem. Yıllar geçtiği halde resim dersleri hâlâ kâbus olur bana. Hiç beceremem de hani. Nasıl isterdim eli kolu düzgün resimler çizmeyi. Bu konuda seviyem sıfırın altında. Tek bildiğim U’dan kafa yapmak, 69 mu 62 mi daha onu bile tam öğrenemediğim bir rakamla kedi ya da -isteğe bağlı olarak- tavşan yapmak. Bir de işte bildiğin arkada uzanan dağlar, güneş, M şeklinde kuşlar. İlkokul birler daha iyisini yapar eminim.

Aylar önce bebelere bir kuş çizdim kitaba baka baka. “Bu ne annecim,” dedim kıza. “İnek” dedi sıpa. Ağzım açık bakakaldım. Sonra lafı toparladım, “Aa evet, inek kuşu bak, mööö mööö diye uçuyor.” Deveden kuş olur da inekten olmaz mı? E olur tabi, niye olmasın.