Amma da abartmışım ha!

Geçen gün eski resimleri karıştırıyorum. Hani sürekli şikayet ettiğim, çocukların ilk iki-üç yılına ait resimler. O dönemi kâbus gibi hatırlıyorum. Ama işin ilginç yanı resimlerde hep kocaman gülüşlerim var. Allah Allah. Kan kusup kızılcık şurubu içtim diyerek instagirllük mü yapmışım acaba diye baktım. Yok yahu. Pek içten kahkahalar. Kafayı mı çizmişim acaba dedim? Çocukların emziği… Okumaya devam et Amma da abartmışım ha!

Çalışmaya Çalışan Kadın – 2. Bölüm “Küçük Çocuklarla Ev Ofis”

Evet, biliyorum, yazının ilk bölümü yok. Ama yakında olacak inşallah. 😉 İşin aslı milyonlarca yıldır şu yazıyı yazmaya çalışıyorum. Kaç senedir kullandığım defterlerin hepsinde bu yazı için notlar almışım. Gel gör ki bir türlü toparlayıp yazamamışım. Çünkü çok kapsamlı!

Yetiş Secce Bacı! – 3. Bölüm – “Beni parmağında oynatıyor!”

Bazen eski yazılarımı okuyorum. Ne kadar şiddet içerikliymiş bebelerim ya! Zaten gebeler girmesin diye not bırakmıştım bir ara blogun kapısına. Aradan dört buçuk sene geçti. Şimdi bakıyorum da ne kadar –maşallah- akıllı uslu oldular. İnsan gerçekten de hayret ediyor.

Tuvalet Eğitimi 5. Sezon 1. Bölüm “Çiş Kampı”

(Yasal Uyarı: Bu yazı kızımın deyişiyle “iggggrenç” oğlumun deyişiyle “diksinç” olaylar içermektedir. Midesi hassas şahsiyetler okumasın. Sonra “Ay midem bulandı, ay kustum, ay kaka kokusu burnuma geldi, ay Allah belanı versin,” gibi yorumlar istemem ona göre!) Ekrana erken veda etmek zorunda kaldığım 4. sezondan sonra hemen hemen beş ay geçmiş. Bu süre zarfında boş durmadım bir yandan… Okumaya devam et Tuvalet Eğitimi 5. Sezon 1. Bölüm “Çiş Kampı”

Ne yapardım bilmem!

Geçenlerde bir arkadaşımla konuştum. Uzun süredir konuşmamıştık. “Ne bu halin kızım yaa. Bazen yazdıklarını okuyorum, afakanlar basıyor beni, kim bilir sen ne haldesin. Sen böyle olacak insan mıydın? Enerjiktin, neşeliydin, canlıydın, özgürdün…” dedi. Telefonu kapatınca doğru vallahi dedim. Ne idim, ne oldum. Ne hayallerim vardı, pasaklı bir ev kadını oldum çıktım. Çok da sıkıcı bir… Okumaya devam et Ne yapardım bilmem!

Nostalji

Üç yaş için geri sayım başladı. 3 Haziran’da Allah nasip ederse üç olacak bebeler. Açık konuşayım üç yaştan beklentim çok. Bütün karşıma çıkan kitapların, oyuncakların, programların 3+ olduğunu göz önünce bulundurunca üç dedin mi bir beyin zıplaması yaşayacak bebeler diye düşünüyorum. İşin aslı şu aralar bu zıplamanın sinyallerini vermeye başladılar bile. İnanılır gibi değil!

Öz hakiki ANAokulu

Küçükken anaokuluna gitmeyi çok isterdim ben. Evimize yakın bir ilkokulda okula başladım. Lojmanda oturuyorduk. O okula anaokulu ha açıldı ha açılacak dediler, ben de heveslendim ama benim zamanıma yetişmedi ne yazık ki. Gerçi sonradan bir dedikodu çıktı. Komutan tüm anaokulunu kapatmış, sadece onun kızı gidiyormuş, bizi o yüzden almamışlar. Nitelikli eğitim için tabi. Çocuk sayısı… Okumaya devam et Öz hakiki ANAokulu

Ketum

Sen de eşi işten gelince monoloğa bağlayanlardan mısın? Bir diyalog kurabilmek ümidiyle “Günün nasıl geçti” diye sorduğunda sen de “Normal” cevabı alıyorsan çaaaak. Ya da “Eee bugün işte ne yaptın?” sorunun cevabı “Çalıştım” ise bir kere daha çaaaaak. E sanki biz bilmiyoruz çalıştığını. Çalışırken ne yaptın ayol? Kim geldi, kim gitti, aklına ne geldi, neyi… Okumaya devam et Ketum