Köprüden Geçti Gelin

30, tam 30 sene sonra ortaokul arkadaşlarımla bir araya geldik. Gerçekten efsane bir şeydi. Sınıf 90 kişi civarında olunca toparlanmak 30 yılımızı aldı. 🙂 Şaka bir yana zaten küçük gruplar halinde bir çok arkadaş görüşüyormuş ama ilk kez böyle büyük bir organizasyon oldu. Eskileri deşince çok üzüldük ya. Bizim neslin çocukluğunun vah haline. Okulda ayrı… Okumaya devam et Köprüden Geçti Gelin

Nerede kalmıştık?

Geçenlerde terapide, psikolog hanım, çocukluğumdan güzel bir anı anlatmamı istedi. Kendimi çok iyi hissettiğim, çok mutlu olduğum, unutamadığım bir anı… Şu an düşündüm de ne anlattığımı hatırlayamadım. 🙂 Ay neydi yaa… O an şak diye cevap vermiştim halbuki, neyse işte bir şey anlattım. Peki dedi, yetişkinlikte bu hissi yaşadığın zamanlar oldu mu?

Yallah Şoför Yallah!

Bir önceki yaz havada leylek gördüğümde pek sevinmiştim, oaaaa yine “Çok seyahat annecim” tarzı bir hayatım olacak. Nerelere gideceğim, nerelerden geleceğim kim bilir diye hayal kurarken hayatın acı gerçekleri şlaaaaak diye yüzüme çarptı. 👊 Evet, tüm sene seferiydim ama hiç aklıma gelmeyecek bir şekilde.🤭

Havalar Civalar 😎

(Bu yazıyı geçen sene içinde yazmıştım ama blogum arızalıydı, parasızlıktan yaptıramamıştım, o yüzden yayınlayamamıştım ajsfhgj.) Geçenlerde birkaç günlüğüne okul programı için şehir dışına çıkacağım. Evden çıkışım her zamanki gibi bir kaos. 🤯 Gittiğim yerde hesapta 2-3 gün kalacağım ama hazırlanmam bir hafta sürüyor. Tüm evi elden geçirdim. Çamaşırlar, bulaşıklar, ütüler, tozlar, kirler… 3 gün için… Okumaya devam et Havalar Civalar 😎

Annem ilahisi

Yıllaaaaaaaar yıllar önce ilkokulu bitirdiğimin yazında annemin lise arkadaşının kızı, benim o zamanki kanki, Tuğba, telefonda bana dedi ki bir yatılı kuran kursu varmış, yazın birlikte gidelim mi? Benim babam hayatta bizi yatılı bırakmaz, anneannemlerde bile kaldığımız sayılıdır, onu da ağlaya zırlaya başarmışımdır, dedim ki ben gelemem. Ay arkadaş bir anlattı, gelsen şunları yaparız, bunları… Okumaya devam et Annem ilahisi

Yiyememek, içememek, toylete gidememek

Biz küçükken dışarıda yemek yediğimizi neredeyse hiç hatırlamıyorum. Yani olsa da tek tük işte. Annem fiyatlara bakar, buna bu kadar para vereceğimize eve şu kadar et alır, şu kadar köfte yapar yeriz hesabı yapardı. 😒 Bir kaç sene öncesine kadar bunu hatırladıkça sinir oluyordum. Nedir yani arkadaş, dışarıda iki lokma yemeden büyüttünüz bizi. Tutsa tutsa… Okumaya devam et Yiyememek, içememek, toylete gidememek

Neşeli Günlük 2 – Gül Dediysem O Kadar Da Değil!

Okul programlarında yaşımdan sonra en sık sorulan sorudur: En çok hangi kitabınızı seviyorsunuz? 🙂 Klasik cevap veriyorum tabi ki: Nasıl ki bir anne evlatları arasında seçim yapamazsa ben de kitaplarım arasında seçim yapamıyorum. Hepsini de çok seviyorum. Yalan mı? Değil valla. Ama yine de Neşeli Günlük serisinin kalbimde yeri ayrı doğrusu. En eğlenerek yazdığın kitap… Okumaya devam et Neşeli Günlük 2 – Gül Dediysem O Kadar Da Değil!

Cari hesap defteri

Geçen yaz bir süre Tonton Anneanne Tatil Köyü’ndeydik. Anneannemin bir arkadaşı geldi. Çoook zamandır görüşememişler. Eski bir arkadaş. Eski diyorsam epey eski yani. Teyze 92 yaşındaymış maşallah. Piri fani. Bizimki o kadar değil ama o da epey yıllanmış maşallah. 😀 İkisi bir oturdular, hasbihal ediyorlar. İşte şu nasıl diyor biri, öteki diyor ki o öldü.… Okumaya devam et Cari hesap defteri

Yayım tarihi
Biraz da benden olarak sınıflandırılmış