İlkokuldayken çocuklar aynı sınıftaydı. Uyyyy neler öğreniyordum sınıfla ilgili. Sonra arkadaşlarının annelerine diyordum şu olmuş bu olmuş duydunuz mu, şaşkınlıkla bakıyorlardı bana. “Ayy bizimkinin ağzından cımbızla laf alırsın, kendi asla anlatmaz.” Tabi kendi anlatmaz, niye durduk yere anlatsın çocuk, taktik lazım. Vur kaç taktiği ile yaklaşıyordum ben. Birinden bir kelime alıp ötekine onunla vuruyor, o… Okumaya devam et Pandora’nın kutusu
Yavru Kurt
Çocuklu hayatta en sevmediğin şey ne deseler, kesinlikle beslenme hazırlamak derim. Nefret ediyorum beslenmeden. “Akşama ne pişireyim” derdi yetmezmiş gibi bir de “sabaha ne koyayım” derdi çıktı başıma iyi mi. 💆♀️ Ay bir de ilkokulda liste falan vardı insanı intihara özendiren. Şükür en azından o yok ama orta okulda da başka dertler var. 😉🐺 (devamı… Okumaya devam et Yavru Kurt
Şampiyon Geliyooor!
Çocuklar bu sene yedinci sınıftalar. Seneye malum LGS var. Bir yandan iyi bir yerde okumalarını istiyorum, öte yandan bu yaşta bu kadar stres altına sokmak istemiyorum. İçimdeki ebeveyn canavarı da sürekli beni kolluyor hani. Bir çıksa ortaya kasıp kavuracak mekanı. Şimdilik yanaklarımın içten içe ısırıp susuyorum. Zaten iki sene yoğun çalışma sürdürülebilir değil diye avutuyorum… Okumaya devam et Şampiyon Geliyooor!
Haydi bakalım!
Fırsat varken biraz yazı gireyim diyeli tam yedi ay olmuş. 😀 Size niye yazı yazamadığımı söylesem inanır mısınız acaba? Vaktim mi olmuyor? Hayır, ondan değil. Yazacak konu mu yok? Hayır, ondan da değil. Keyfim mi yok? Hayır, hiç alakası yok. Yeni kitap yazdığım için elim bloga mı değmedi? Valla, yeni kitap yazdım, inşallah yakında çıkacaklar… Okumaya devam et Haydi bakalım!
Şiföööör Şiför…
Bazen eski günler geliyor aklıma. Bir buçuk yaşındaki iki çocuğu güreşerek uyuttuğum, hemen kalkmasınlar diye ikisini ayrı ayrı hamaklara yatırıp ortalarına oturduğum bir yandan onları sallayıp bir yandan blog yazdığım günler. Vay be üzerinden yıllar geçmiş, öyle ki hamak kelimesini bile unutmuşum, yazabilmek için googledan görsel aratarak bulup adına baktım. 😃 Bazen çocuklara eski yazılarımı… Okumaya devam et Şiföööör Şiför…
Kapıdan aldım bir tane…🤭
Günler ne çabuk geçiyor. Lulu ha doğurdu ha doğuracak derken koca sene geçti üzerinden. Geçen sene bu günlerde dokuz kedili pek renkli bir hayatımız vardı. Allah daha renklisinden korusun.🤭 Malumunuz benim Lulu asil çöp kedisi, alışmadık totoda don durmaz misali, koca sene de geçse üzerinden alışamadı ev kedisi olmaya. Gözü hep sokakta. Şero da anasından… Okumaya devam et Kapıdan aldım bir tane…🤭
“Dursun Dünya”
Şu sıkıntılı günlerin tek güzel haberi benim için Dünyayı Durduran Kızımın yeni setinin çıkması oldu. Çoook ama çok büyük bir heyecanla bu günü bekliyordum.
Yemişim Suşiyi
Bir yıllık karantinamızın benim için en zor kalemlerinden biri yemek yapma sendromuydu. 💆 Zaten nasıl becerdiysem -hâlâ çözebilmiş değilim- bebeleri öyle bir alıştırmışım ki sabah yenen öğlen yenmiyor, öğlen yenen akşam yenmiyor, akşam yenen ertesi gün yenmiyor. Sırf bebeler olsa iyi. Kedilerim de aynı toptan kumaş. Benim gibi günü rahatlıkla peynir ekmekle geçirebilecek bir insanın… Okumaya devam et Yemişim Suşiyi