Çocuklar doğduğundan beri vırvır ediyorum babaları hiç yardım etmiyor diye. Her iş benim üzerimde anacım. Bebeleri yediren benim, yatıran benim, kaldıran benim, giydiren benim… Ev işleri de zaten hep benim. Bazen düşünüyorum da bekâr anneden ne farkım var acaba? Açıkçası son günlerde ne farkımın olduğunu çok iyi anladım! Bir daha söylenmek mi? Tövbeeeeeeeeeeeeee!
Eşimin uzun süreli bel problemi vardı. Ara ara fizik tedavi gördü, ilaç kullandı, iğne oldu… Nisan ayından beri yine azdı bu derdi. Öyle böyle idare etti şimdiye kadar. Zaten sevmez doktora gitmeyi, zor bela doktora gitti, bu sefer de MR çektirmedi. Ramazanın son haftası ayyuka çıktı sancısı. Tekrar doktora gitti, MR’dı fizikti derken, acil ameliyat dendi. Dün ameliyat oldu. Allah şifa versin inşallah, şimdilik iyi, kendi Anaevi Dinlenme Tesisleri’nde istirahate çekildi.
Yani yaklaşık son üç haftadır eşim belinin derdinde, iki büklüm yaşıyor, yürümekte zorlanıyordu. Rapor aldı, işe de gidemedi. Bu arada o rahatsız olduğu için –aslında onun yaptığı ama benim fark bile etmediğim- bütün işler de üzerime kaldı!
Mesela yıllardır arabamız var, ben de kullanıyorum, ama ilk kez arabaya benzin almam gerekti! Kocasızlıktan! Hep o düşünür öyle şeyleri. Benzin mi lazım, arabanın tekeri mi indi, farların ayarı ne âlemde? Ben hiç anlamam ki böyle şeylerden. O gün arabaya bindim ki benzin ışığı yanıyor. Allah şahit hangi benzini alacağımı bile bilemedim! Adamlara rezil olmayayım diye benzinliğe varmadan telefon açtım kocama, güldü telefonda. 95 oktay mı ne dedi. Tam anlamadım. Benzinliğe girdim, nerede 95 yazıyor diye ararken pompanın tepesine çıkıyordum. Allah’tan yanlışlıkla arabayı istop ettirdim! Çok acıklı bir kadın şoför izlenimi verdim tabi. Yolunacak kaz geldiğini anlayan bütün çalışanlar da başıma üşüştü. Abla suyunu kontrol edeyim mi? / Abla yağına bakayım mı? / Abla tekerlerin havasını ölçeyim mi? Nasıl gariban bir tablo çizdiysem oturup kendi halime ağlayacaktım. Höykürerek “Ben hep sürerim araba, acemi değilim, sadece ne benzini alacağımı bilmiyordum, kocam alır da hep, o şimdi hasta hüüüü…” diyecektim. Gözyaşlarımı içime akıttım.
Sonra para lazım tabi. Hep kredi kartı kullanıyorum ama para diye de bir şey var, çok da lazım oluyor ve bende hiç kalmadı! Kulağınıza ilginç gelecek biliyorum ama hayatımda hiç ATM’den para çekmedim. Kocam verir yav benim paramı. Kaç lira lazım söylerim, çat diye çıkarır verir. İş yaparım, hesabıma para gelir, çat diye çeker getirir. Dışarıda parasız kalırız, ATM bulur, çat diye parayı alır gelir… Şu an beş parasızım, nerede olduğunu bile bilmediğim en yakın ATM’ye gidip sıradakilere rezil mi olsam, komşudan mı istesem diye kara kara düşünüyorum.
İş sadece sokak işleriyle de bitmiyor tabi. Kocamın hastalık döneminde yine hayatımda ilk kez gece çocuklarla evde yalnız kalmam gerekti. Şimdiye dek izlediğim bütün korku filmleri bir şerit gibi gözümün önünden geçti. Gece ışıkları açık bıraktım, telefonumu kapatamadım, camları sıkı sıkı örttüm, korkudan iki bebeyle aynı yatağa girdim… Kocamın horultusu bile ne büyük nimetmiş de haberim yokmuş. Sabaha dek üç dakikada bir evde biri mi var diye korkudan zıplayarak geceyi zombi olarak tamamladım! Lan ulan Dexter, bu yapılır mıydı bana lan? Hem de böyle hassas bir günümde?
Sonra bütün “erkek işleri” de başıma kaldı. Doğalgaza ihbarname gelmiş, saati söküp gidecekler, bir an önce nereden ödendiğini bulmam lazım. Hem bankada otomatik ödememiz yok muydu bizim? Peki, oradaki ödemeler nasıl kontrol ediliyordu? Diğer ödemeler yapıldı mı acaba? Yoksa iki haftaya elektrik ve su da mı kesilecek? İmdaaaaaaaaat!
Ayrıca tüm “erkek gücü” isteyen işler de üzerimde. Alışveriş torbalarını taşımaktan kollarım uzadı. Sokaktan gelince bebeleri kollarından tutup lavaboya uçurmaktan boynum yan yattı. Kapıya gelen damacanayı gücüm yetip içeri alamadığım için suyumuzu apartman boşluğunda içmek zorundayız! Tülleri takayım derken çocuklarla kanepeden yuvarlandım! Daha neleeeeeeeer neler! An itibariyle hem boynum, hem belim, hem sırtım ağrıyor! Bu gidişle benim adamın fıtığı düzelene kadar ben fıtık olacağım!
Şimdi anladım niye iğne ucu kadar koca dağ kadar iş görür dendiğini. Hiç bilmemişim herifimin kıymetini hiiiiç. Allah bir an önce ona şifa versin, başımdan hiç eksik etmesin, beni de şu işlerden bir an önce kurtarsın inşallah. Amiiiiiiiiiiiiiiiin! Bir daha söylenmek mi? Tövbeeeeeeeeeeeeeee!
Vallahi ben bile gururlandım nedense. Yazıyı hemen eşime paslayayım.
😉
Umarım hemen iyileşir Selcen 🙂 benim koca hiç bunları bile yapmıyordu anca dert anca dert 🙂 biz de büyüüüük bir kavgayla ayrıldık ohhhhh kafam rahatladı ya :d
🙂 hayırlısı olsun inşallah canım
Benim esim de askerde ahhh ahhh tek basina hem cocuk hem diger isler zor anamm rabbim esinede sifa versin ins.biran once iyilesr
amin tşk ederim
Allah sifa versin
amin tşk ederim
Allah şifa versin bacım.Aynı şeyleri 4 ay önce ben yaşadım .Eşimin apandisti patladı acil ameliyathanenin önünde bulduk kendimizi.10 gün hastanede yattık. VE BEN HAYATIMDA İLKKEZ ATMDEN PARA CEKIP DIGER ATMYE KART BORCUNU YATIRDIM ama omrumun yarisi gitti heyecandan
oooooooooo seninki çok zormuş yaa. ben henüz bir basamaklı işlemleri halletmeye uğraşıyorum
Ankara’da 10 sene yanliz yaşamam sebebiyle elimden her türlü erkek işi gelir oo fatura ödemesi benzin de ne ki elektrik tamirati, avize takmak, matkap kullanmak dübel çakmak, store perde montaji, bozulan çamaşir makinasi tamiri… Aklina ne gelirse. Az önce de misafirleri evlerine biraktim geldim saat gece 23:30. Eşimde balkondaki masayi toplamiş bulaşiklari makinaya koymuş 🙂 allah bizi birbirimiz icin yaratmiş sanirim 🙂
:)))))))))))))))))) tencere kapak
iyimiş yaa,sizde işler tersten ilerliyor ama sonuçta oluyorsa pek ala 🙂
seccecim dediğin şeylerin hepsini eşim yapar bende anlamam hiç elektrik faturası benzin falan atmden para çekmeye gelirsek ilk defa cumartesi günü tarif ettide yaptım 🙂
yazini kocama gosterme gafletinde bulundum. “eee,karicim ben diyorum sana” dirdiri cekmekteyim.hay benim kafam..
yazinin altina ‘kocalariniza gostermeyin’ diye not dusmelisin.
yükseeeel yüksel, hâlâ öğrenemediysen:)
Nasil ilk defa ATM den para cektin? Ogrenciyken kredi yurtlar dan kredi almamis miydin veya kartina hicbir burs filan yatmiyor muydu? Hep vezneden mi cekiyordun parani?
ilknur çok bursum da vardı, kredi yurtlardan da aldım ama yemin ederim nasıl aldığımı hatırlamıyorum. sen deyince aklıma geldi de düşündüm. bilmiyorum nasıl aldığımı. babam mı çekiyordu acaba? hmm olabilir 😉
çok geçmiş olsun en azından kocan var ben ondan boşanıyorum
evvela geçmiş olsun. yalnız ironiyi bi ben mi görüyorum ( ironi var di mi:) atm’den para çek, benzini de al, bi de güvenlikli siteye geç tamamdır. sen kendi yaptıklarını bi gün yazsana kocalarımıza gösterelim zira bizimkilere pek itibar etmiyorlar bir de başkasını görsünler!
( evlilik kurumuna çok karşıyım ben ama burayı bekarlar okumaz diye o konuya girmiyorum 🙂
Öncelikle acil şifalar Selcencim..
Bende asude gibiyim. Bütüüün erkek işleri elimden geldiği için kocam olmasa da olurmuş aslında (tövbe yarabbi) 🙂 O seyahate gittiği zaman herşeyi ben yapıyorum. Hiiiç de zor gelmiyo. Yazını okurken “aaa ne var canım bunlar da iş mi” dedim. Sen ki 2 çocuğa tek başına bakıyosun diğer herşeyi de evelallah yaparsın ne var. Bi de tam tersini düşünsene, sen hasta olmuşsun (Allah korusun) ve senin yaptığın şeyleri kocan yapacak. Becerebilir mi bence hayır.. Çok feminen gördüm bugün kendimi.. 🙂
ona feminen denmiyor canım. feminist demelisin ki o da yanlış bir kullanım olur da neyse.
Selcen senin tüm bu yazdıklarını zaten ben yapıyorum. Eşim kolunu kıpırdatmaz. Tamirci mi çağırılacak, araba servise mi gidecek, markete gidip o ağır torbaları taşımak, kendisi için yapılan her türlü alışveriş tarafımdan yerine getirilir… Ayrıca evimizin hayati fonksiyonları da benim çabalarımla yürütülüyor. Ah ah o damacanaları ben yan devirip yuvarlıyorum artık. Annem de tekerlekli altlıklar var. Araba sürer gibi kapıya götürüp, getiriyor 🙂 Tüm bunları düşününce, çocuk olursa halim nice olur benim? :(( Gerçi dediğin gibi Allah horultusunu bile eksik etmesin 🙂 İyi ki var :))
valla evde bu saydıklarının hepsini bende yapıyorum. ne yalan söyleyeyim şu an kendimi epey bi enayi gibi hissettim. yani tamam eşimde yapar ama bende yaparım. elim sıcak suya da soğuk suya da değer yani…mesela en son eşim evde yokken tuvalet su akıtıyor diye (pazar pazar tesistçı da bulamadığımdan) hırs yapıp rezervuarı söküp içini değiştirdim. annem şok geçiriyordu:)) aldığım parçaların ne işe yaradığına falan internetten baktım. epey bi uğraştım yaptım.klozetin kenarlarından su akmaya başladı sifonu çektikçe:) (yaklaşık 4-5 kere yeniden söküp taktım) sonunda eşim gelince anladık ki bağlantı vidalarını yeterince sıkamamışım o yuzden dışarı su akıtıyormuş:))) erkek gücü orda devreye girdi sadece:)))))))))
Secce,
Geçmiş olsun, Allah şifa versin, başınızdan eksik etmesin inşallah…
valla bayramın üçüncü günü koca kişisi içerde otururken ben suyu şar şar akıtan lavaboyu tamir ediyordum. bendeki koca benim arabanın benziniyle tamiriyle filan hiç ilgilenmez, ben sanayiye gidemediğim için hala kış lastiklerini kullanıyorum mesela, işe iyi tarafından bakalım: kış gelmek üzere zaten 🙂
Selcen,çok geçmiş olsun ve Allah gerçekten iyi kocalarımızı başımızdan eksik etmesin,kötülerine de vicdan,merhamet,akıl,fikir versin.vermiyorsa da başımızdan alsın daa:)
Ben 5 yıl eskişehirde öğrenci evinde kaldım,her ne kadar ilk zamanlar sık sık ankaraya annemlere gidip gelsem de ev işleri,fatura ödemeleri,alışveriş,inşaat müh.okuyor olmamdan ötürü üzerime kalan evdeki her türlü tamirat,damacana taşıma dahil her işi kendim yaptım.ayrıca damacana taşıma ki eskişehirde yaşayanlar bilir kalabaaaak suuuu satan belediye araçlarının peşinden koşup yakalar ve yakaladığın yerden eve kadar kendin taşırsın,kimse kapına getirmez.yani öğrenciler bu yolu tercih eder:)
Buna rağğğmeeeennn evde artık alışverişe gitmem,damacana taşımam,fatura yatırmam,kredi kartı ekstrem geldiğinde eşime mesaj atarım,akşam cüzdanımdan kartı alır öder geri koyar,bankadan para çekmem,300 lazım derim tak çıkarır verir,eşimden çok kazansam bile maaş kartımı ona verdim,maaşımı çeker,kirayı faturaları öder,kalanı birikim yapar.tabi benden kalırsa:)
Bunları eşimle övünmek için yazmadım,okusa çok kızar.ama şu bi gerçek bazı hanım arkadaşlarımız kadın olduklarını unutup her işe atlıyorlar,adamı adam yerine koymayıp onun işini de ben de yapabilirim ne var kiii diyip her işi üzerlerine alıp sonra da o yükün altında eziliyorlar.lafa gelince senin kocan yapıyo da ondan böyle konuşabiliyorsun,benim adam yapmaz ki diyorlar.ama sen bi iki kere denedin mi be güzelim?ayrıca adama laf sokup (sen de adam mısın gibi) iş yapmasını beklemek de biraz saçma bence.burda gürkan mı neydi adı bi bey arkadaş yazmıştı erkeklere iş nasıl yaptırılır diye,çok doğru ve %90 erkek için geçerli bir yol bence.biz bile öyle değil miyiz,iki iltifatla gaza gelip neler yapabiliyoruz.
O yüzden feministliği bir kenara bırakıp eşitlik naraları atmaktan vazgeçip hayatı paylaşmayı deneyelim derim.erkekler kamyon gibi,ne kadar yüklersen o kadar taşır,istihap haddini aşmadan yükleyin yükleyebildiğiniz kadar hanımlar
Evet,o arkadaşın adı Gürkan’dı:)
Tatlı dille kocaya neler yaptırılabileceğine canlı bir örnek vereyim: 4 sene önce Konya’ya taşındığımızda eşim bamya çorbasıyla tanıştı ve çok beğendi. Durup durup “şimdi bi bamya çorbası olsa da içsek. aslında sen istesen yaparsın,elinden her iş gelir” diyordu,ben o gazla gidip kuru çiçek bamya aldım,üzerindeki tarife göre yaptım. Sonuç:Berbat bir çorba, eşimin tepkisi: “Aman tanrım,harika olmuş ellerine sağlık. Yannız bi dahaki sefere bamyaları üfelersen daha lezzetli olur ama böyle de çok güzel”.Ben o gazla bi paket daha çiçek bamya aldım ama bu sefer öncesinde bamyaları üfele allah üfele,dikenleri elimi mahfetti ama sonuç:içilebilir bir çorba. eşimin tepkisi “inanamıyorum sana,muhteşemsin,biraz ekşisi çok olmuş ama harika”. 3. denemede bamyaları fırın eldiveni takarak üfeledim,daha az limon koydum ve sonuç:4 yıldır mütemadiyen bamya çorbası yapıyorum ve her seferinde aldığım tezahürattan o kadar mutlu oluyorum ki yapmaktan hiç sıkılmıyorum.
feyste yayınladım bunu
iyi taktikmiş, aklıma yazdım:)))
Secce aklıma ne geldi; benim bi arkadaşım var eşi paralı askerliğe başvurdu o dönemde, bu da istiyor ki 6 ay gitsin yapsın bende biraz kafa dinleyeyim biraz özleyelim birbirimizi gibisinden, eşi de yanımızda biz konuşurken; yahu Asude benim hatun 4 yıldır oturduğumuz evde suyumuzun kartlı olduğunu yeni öğrendi dünyadan haberi yok beni kısa dönem askerliğe göndermeye çalışıyor demişti de arkadaşımın cahil cesaretine çok gülmüştüm
Secce Allah şifa versin hiç birimizin başından eksik etmesin.Ben de evleneli sene oldu.İstanbulda üniv okudum her işin altından kalkarım evelallah.Benim kocam yalnız 7 sene kendi evinde yaşamış.Nerden ne alınması gerektiğini bilir.Hangi deterjan nereye kullanılır onu bile bilir.evdeki eksiği bile söylememe gerek yok o farkeder ve gelirken alır 🙂 ilk evlendiğimizde evde bulaşık det. olarak kullandığım temizlik maddesi vardı.üzerini okumamışım ama dışı aynı bulaşık deterjanı bulaşıkları duruluyorum duruluyorum çıkmıyo.ama baya bi kullandım nerdeyse bitecek yani bi de baktım ki meğer yağ sökücüymüş jel olanlarından.sonra eşime dedim bunu yanlışlıkla mı aldın diye yooo dedi onun banyo temizleyiciside var dedi oturdu bana aldıklarını açıkladı. :)) baktım bu her işi biliyo şimdi bi de hamileyim tek yaptığım yatmak evi de beraber temizliyoruz ben yemek yapıp bulaşık yıkıyorum onu da makine yıkıyo aslında 🙂 özetle bi ablamız vardı her bildiğini her yerde söylemicen sonra yaptırırlar sana diye 😉
canım kocam canım kocam
bizde herşey müşterektir. şimdi bu yazıyı yazarken kocacığım içerde oğluma nınnı söylüyor. dün eşim işteyken arabayı sanayiiye götürdüm 160 lira bayıldım geldim. bide arabayı fulledım ordan pazara gidip oğluma erzak aldım. eşimde iş yerine yakın bı tarladan 3 kasa domates almış. geçen sene benden gördüğü gibi sıcak suya koymuş kabuklarını soymaya başlamış ama canım tencerenın buyuklugunu ayarlayamamış. kışlık sos yapcakmış. ama öncesinde çamasır makınesini boşaltıp, balkona mukemmel sermiş. eve gelmeden önce krediyi ve elektrik faturasını da yatırdım kı kocacıgıma iş kalmasın dedım. aşkım vallahide billahide çok seviyorum seni
selcen çokçok geçmiş olsun inşallah çabuk toparlanır
bu arada geçmiş olsun yazmayı unuttum, umarım en kısa surede toparlanıp döner eve:) sen gece evde yalnız kalınca dexterı anmışsın bende bu yaz denizde yuzerken pek bi tırstım:)))
ayrıca yukarıda yazdığım yorumlara ilaveten: ben tüm saydığın işleri yapıyorum evet ama eşimde evdeki her işi yapar aslında tamizlik, ütü, çamaşır ve yemek) hepsini de benden güzel yapar vallahi… yeter ki istesin
Malesef bizimkiler kıymemt bilmiyor.
Senelerr olmuş yazalı😊 ikizlerime hamileyim doğurdum doğurucam az kaldı.Bu anlattıklarınız hepsini ben yapıyorum.Eşim bu güne kdr 1 kere fatura ödedi mi acaba🙄 Her şey ile ben ilgileniyorum.Onun derdi bitmez,derdinden de bize sıra gelmez.Bekar anneyim ben gerçekten.Bi koca var ama adı var sadece ara ki bulasın.
Canım benim, inşallah ikizlerden önce kocanın kafasına saksı düşer, birden tam tersi bir insan olur, dünyayı ayaklarına serer ♥️ Allah sağlıkla kucağına aldirsun inşallah.