Çok ilginçtir, kiminle konuşurken kedimden söz açılsa, aralarında anlaşmışlar gibi “Evde yaşayan kediler evdeki insanları büyük kedi sanıyormuş,” diyor. Yani hangi kedi röportajında ya da hatıratında okudular bunu bilmiyorum, ama yeminle hiç duymadıysam yüz elli kere duydum şu cümleyi. Tabi hemen arkasından sormayı da ihmal etmiyorlar: “Sizin kedi de öyle mi?” Valla ne diyeyim, bizim kedide durumlar biraz karışık. Sanırım Jüpitaklı Lulu bizi kedi değil de, kendini insan sanıyor. 😁
Lulu geldiğinden beri sokağa birlikte çıkıyoruz. Bir ara ikizlerin peşinden koşardım, şimdi kedi peşindeyim. Tam bir bebek gibi, ben olmazsam sokakta oynamıyor. Bir arabanın altına giriyor ve çıkmıyor. Ama ben varsam gönlünce koşup oynuyor. Hani yeni yürümeye başlayan bebekleri bırakırsın, iki adım atar, arkada mısın diye kontrol eder ya. Aynen öyle. Bazen oyuna daldığında eve sıvışıyorum, dönüyorum ki gittiğimi anlamış, araba altına girmiş beni bekliyor. 😀 Yavrum, sen kedisin, ağaca tırmanmak için de ananı bekleme aa. 😒
En insanı özelliklerinden biri de sokakta tuvaleti gelince de eve koşması. 😀 Yüzümde, “Çiş” diyen torununa, etrafı süzüp kimseyi göremeyince “Şuraya akıt” diye ağacın arkasını işaret eden büyükanne ifadesiyle ” Yavrum sen kedisin, işe çaktırmadan bir yere” diyorum. Nayır, naslaaa. Ayağıma dolanıyor da dolanıyor eve götür diye. Eve geliyor koşarak tuvalete gidiyor. Sonra yine dış kapıya koşuyor, sokağa dönmek için. 😁
Akşam sofrayı hazırlıyorum, “Çocuklaaaar haydi yemek hazııır,” diye içeri sesleniyorum, ilk gelen kim? Elbette Lulu. 😀 Halbuki yemekten önce besliyorum ki onu masaya saldırmasın diye. Tok olduğu halde koşup gelip bir sandalye kapıyor. Baktık böyle olmayacak salondan sandalye getirdik ona. Geçen gün doğum sonrası bana geldiğinde annem mutfak topluyor. Bu sandalye fazla götür, dedi. Ne fazlası ya dedim, o Lulu’nun sandalyesi, artık mutfağın demirbaşı. ♥️
Tabi bebekler gelince biraz düzenimiz değişti. Özellikle ilk hafta Lulu tüm zamanını bebeklerle yuvada geçirdiği için pek görüşemedik kendisiyle. Yemeğe bile gelmedi. Sandalyesi boş kalınca ağlamaklı olduk. Neyse ki birkaç gündür emzirme aralarında yine bizimle takılmaya başladı.
Lulu’ya doğum ve sonrası için oturma odasını ayırmıştık. Köşedeki masayı yuva yaptık, rahatsız olmasın diye de o odayı kullanmıyorduk.
Bu arada çocuklar Lulu’dan özendi, evdeki battaniye, yorgan, yatak döşek ne varsa kızın odasına taşıdılar. Yuva yapıyorlarmış kendilerine. 🙂 Kocaman bir çadır yapmışlar orada. Onun içinde uyuyorlardı kaç gündür.
Geçen gece iftar sonrası ezildim. Erkenden yattım. Gece on ikide çığlık kıyamet. “Annecim Lulu bebekleri taşıyor!”
Yataktan fırladım. O da ne! Lulu bebekleri ablasıyla abisinin çadırına taşıyor asdjhgfjg. Hele iki gündür onlarla çadırda takılıyordu. Kendini köşeye atılmış hissetti herhalde. Ben de bu evin çocuğuyum, ben niye ayrı odadayım dedi. Şimdi maaile çocuk odasındalar.
E tabi o bir insan, ne işi var masa altlarında. 😁😉
Yine çok eğlenerek okudum jüpitaklı lulu hanfendiyi😂 Bizim de yine sokaktan gelme bir kedimiz, ürkütücü şekilde tuvalet penceresinden bizi izliyordu. Birkaç kere ödümüz patladı ama alıştık sonra. Bir ay sonra bir baktık ki, kumu tertemiz. Dışarı çıkarmıyorduk yaralıydı tedavi ediyorduk evdeydi hep. Bir gün bir fark ettik ki, bizimki wcyi kullanıyor. Sahiplendirmeseydik herhalde sifonu da çekmeyi öğrenecekti😉
(evimizde, sokaktan bul-iyileştir-güzel ailelere sahiplendir anlayışı var, yerine yeni ve zor durumda olanlar gelmesi için. Hepsine, her birine çok bağlanıyorum ama işte keşke hepsiyle yaşayabilsem😔 Her ayrılış ayrı bir hüzün, sen de tadacaksın bacım yavrularda. Hatta baya mülakat yapıyor halde bulacaksın, hazırla kendini, çok renkli günler🤣🤣🤣🤣 )
maşallah ne güzel işler yapıyorsunuz. Evet, ben de bir yandan bebeklere güzel yuvalar bulsunlar diye dua ediyorum öteki yandan nasıl vereceğiz diyorum. allah hayırlı kapılar açsın inşallah.
Secce bacı yavrulari ikili ver hic olmazsa iki kardes ayni eve gitsinler, en azindan her biri bir kardeşiyle olur. Zaten iki kardesi birlikte sahiplenmek sahiplenen aile icin de daha iyi bence. Biri sizinle kalsa , 3 de cok iyi bakacak aile bulsaniz 2serden 6. Toplam 7. Maşallah sübhanallah barikallah
Allah hayırlı kapılar acsin inşallah. Ben de isterim kardeş kardeş gitsinler
Eve kedi geldi mi o ev artık sizin değildir kedinin evinde misafirsinizdir 😁😁😁 (en çok söylenen 2.söz)
Dogru demişler 😁
Ikizlere hamile oldugumu ogrenince sizi takip etmeye baslamistim. Simdi kedili yazilarinizi da okuyorum keyifle 🙂 Annemin de kedileri vardi çok farkli bi his kedinin yakinligi :))
Evet biz de yeni tattık. Hep severdim kedileri ama ilk kez bu kadar yakın olduk ♥️
Aslında yavruları ikili vermek harika fikir. Çünkü zaten iki kedinin bakımı tek kediden her zaman daha kolaydır. Ben de hep böyle pazarladım, pişman olan çıkmadı şükürler olsun. Hele de evde anne baba çalışıyorsa tek yavru sıkılır. İki kediyle mis gibi türlü yaramazlık yapıp geçinir giderler😊 Her şeyden önemlisi inşallah hayırlı aileler çıkar inşallah karşınıza. Bu arada Şulucanla sokaktan kaç can birden kurtarmış oldunuz Allah razı olsun tüm ailenizden.. Her ne kadar 800 çeşit ev isteyip birazcık uğraştırsa da hatun, birinde karar kılacak inşallah😉
iki kardeşin oynamasını izlemek de bir harika. allah güzel yuvalar nasip etsin inşallah. valla hiç veresimiz yok da seneye atmışa çıkar sayı diye korkuyorum. :DDD
Lulu hiç rahatsızlık vermiyor mu mesela siz yemek yerken masaya tırmanmıyor mu ya da tezgaha çıkıp yemekleri koklamıyor mu vb. Çok merak ettim gerçekten😊
Yok. Sadece bir iki gece çok geldi başıma. Hastaydı sanırım. Onun dışında hiç bir şey olmadı.