Oğlan analığı damarım iyice kabardı. Şimdi oğlumun saftirik bir sünepe sanılmaması için yeni bir post yazmaya karar verdim. Efendime söyleyeyim, kız oğlandan iyi konuşuyor ama oğlan da ondan iyi yuvarlanıyor, tekme atıyor, kafa gömüyor, hızlı koşuyor… Elbette kıyaslanacak olurlarsa farklı farklı alanlarda birbirlerine göre daha iyiler. Tabi ben elimden geldiğince kıyaslamamaya çalışıyorum ama ister istemez insanın dikkatini çekiyor. Dün akşam oğlanın iyi olduğu bir başka nokta daha keşfettim.
Babam geçen doğumgünlerinde bir itmeli bisiklet almıştı. Ayrı ayrı dışarı çıkaracak kimse olmadığı için uzun zamandır kullanılmıyordu. Dün akşam babası bisikleti yıkayıp eve soktu. Tabi bisiklete binmek için evde bir feryat figan. Sırayla bindiriyoruz biz de. Önce kız bindi. Yani ne yalan söyleyeyim tam anasının kızı. Nasıl mı? Şöyle özetleyeyim: Efendim, 2000 yılında ehliyet almış, 2003’ten beri aktif araba süren, 2006’dan beri sözümona “kendi” arabası olan biri olarak hâlâ geri gitmem gerekecek diye aklım çıkar. Hiç unutmam, bir süredir araba kullanıyordum. Bir gün ağabeyimle bir yere gidecektik. Ben süreyim diye yan koltuğa oturdu. Aynayı ayarlıyor: “Böyle iyi mi?” dedi. “Aaa” dedim, “Onu da mı kullanıyoruz?” Gerisini artık siz düşünün! Kızım da maşallah süphanallah aynı ben. Direk gibi oturuyor direksiyonun başında. Bir insan bu kadar mı yeteneksiz olur. Arkasından itiyorum, “Kızım direksiyonu çevir,” diyorum, yok anam yok, gidip tos diye giriyor duvara. “Bak annecim,” diyorum, “şöyle çevir, böyle çevir,” yok vallahi. Pedal çevirmesini geçtim, direksiyonu çevirse yeterdi, ama yaklaşık 1 saat 22 dakikalık uğraşmam sonucunda kız direksiyonu çevirmeden bisikletten indi.
Oğlan mı??? Amanın, bir seneden sonra ilk kez bindi ama direk rallici herif. Heyt be, direksiyonda duruşu bile farklı! Acar şoförüm, ailemizin gururu! Bir manevralar, bir direksiyon kırmalar, tek elle kullanmalar, yoldan geçene laf atmalar…. Arkasından itiyor olmasam, pedala da ayağı yetse, camdan çıkar giderdi valla. Doğuştan yetenekli adam. Valla boyu biraz daha atsın, hayatta beni oturtmaz şoför koltuğuna. O büyüyene kadar biraz kendimi geliştirebilsem bari!
hahahaa. pozitif ayrımcılık yapmak gerekince hemen akabinde bende de aynı his oluyor; “yo yo saftirik diil oğlan, aslında yere bakan yürek yakan. hatta bi keresinde…”diye anlatmaya başlıyorum.
:)) cadı kız, zavallı oğlan imajları yapışmasın diye tek çabam:)
ama benim gördüğüm duyduğum bütün erkek bebeler kızlara göre daha melek ve kızlar da erkeklere göre daha cin. sadece bizimkiler aynı anda ve yanyana göz önündeler. maalesef, istemesek de yaftaları hazır 🙁
ayy evet yaa benimde oğlum ile kızım aynı senin anlattığın gibi secce ve bu vicdan beni öldürecek birgün hayır aslında diye savunmaya geçiyorum her zaman kızım o kadar cin ki parmağıyla çağırıyor oğlumda öyle ki kendi adını bile kardeşinin adı sanıyo üff üff
aytencim çocuk ne kadarlık bilmiyorum ama ileride dengeler değişiyopr. şu an 3 yaşındalar oğlan feci atakta.