Evet, yine doğum günüm geldi. Ne çabuk geliyor bu doğum günleri arkadaş. Daha birini postalıyorsun, öteki kapıda bitiyor. İşte yine bir tanesi daha. Bebelerden önce doğum günüm pek bir güzel kutlanırdı. Bebelerden sonra hatırlayan bile pek kalmadı. Ama kocam unutmaz sağ olsun. Dün bu işin hikmetini sordum, “Yav sen nasıl oluyor da benim doğum günlerimi… Okumaya devam et 32!
Kategori: Biraz da benden
İçim yandı, ant içtim!
Bizim ev satıldı, demiş miydim? Kredisinin halledilebilmesi için experin gelmesi gerekiyormuş. Tam üç haftadır eşim exper gelecek diye beni korkutarak ev toplatıyor. Bir gün topladım, iki gün topladım, baktım adamın geleceği yok yine saldım çayıra moduna döndüm. Eşim bu sefer de yemin billah salı günü experin geleceğini söyledi. Allah sizi inandırsın sabahtan akşama kadar bebeleri… Okumaya devam et İçim yandı, ant içtim!
Hayatın normalleşmeye başladığının resmidir – III – Gezenti
Gönül isterdi ki şuraya şahane bir sofra resmi koyayım, görenlerin midesi guruldasın, salyası salgılansın, ağzı sulansın. Ama ne yazık ki şapşallıktan resim bile çekmeyi unutmuşum. Neyse borcum olsun. Siz şimdi gözünüzü kapatın, mis gibi bir sofra hayal edin. Pırıl pırıl tertemiz örtüler, göz alıcı bir pasta takımı ve üzerinde birbirinden leziz pastalar, börekler, salatalar… Başında… Okumaya devam et Hayatın normalleşmeye başladığının resmidir – III – Gezenti
Hayatın normalleşmeye başladığının resmi – II “Çiş partisi”
Yeni evlendiğimde börek çörek yapmayı bilmezdim. Bizim evde anca misafire pişerdi öyle şeyler. Annemin de klasik bir menüsü vardır zaten: teflonda börek, düdüklüde pandispanya, bir de mercimekli köfte. Evlendiğimde ilk misafirlerim çocukluk arkadaşlarımdı. Pasta, börek yapayım dedim. Tarif de bilmem. İnternetten buldum şahane bir kek tarifi, Portakalağacı‘ndandı büyük ihtimalle, geçtim hemen başına. Aman Allah’ım benim… Okumaya devam et Hayatın normalleşmeye başladığının resmi – II “Çiş partisi”
Erkek adı: Hakan – Kız adı: Hafize
Belirli günler ve haftalarla aram hiç iyi olmadı. Kabotaj bayramını hiç kutlamadım mesela. Cüzzam haftasının hangi hafta olduğunu da bilmem. Girişimcilik haftasıyla da işim olmaz. Polis teşkilatının kuruluş gününü de bulsam bulsam anca 365. tahminimde bulurum. Ama özel günlerde bu kadar kötü değildim hani. Doğduğumu pek hatırlamıyorum ama doğum günümü bilirim. Eşiminkini de bilirim. Ama… Okumaya devam et Erkek adı: Hakan – Kız adı: Hafize
Kaynana damarı
Yıllar önce yeni evli bir arkadaşımın evine oturmaya gitmiştik. Bilmem kaç kız. Konu döndü dolaştı – e tabi ki de – kaynana çekiştirmesine geldi. Yeni evli arkadaş pek bir muzdaripti kaynanasından. Yok şöyle etti, yok böyle etti, şunu dedi de bunu dedi de… anlatıp duruyordu. Hepimiz de yeni evliyiz. Sözü geçen kaynanaya karşı güçlerimizi birleştirdik,… Okumaya devam et Kaynana damarı
Hayatın normalleşmeye başladığının resmi I – “Küçücük fıçıcık içi dolu turşucuk”
Hep diyorum yine diyeyim: bebelerden sonra hayatımız tepe taklak oldu. Bugüne bugün neredeyse 2,5 yıl oldu, daha bizim hayat tam olarak normale dönmedi. Belki de çocuklu hayatın normali böyle anormal yaşamaktır. Bilemiyorum, ama her geçen gün biraz daha düze çıktığımızı hissediyorum. Tamam, hâlâ doğru düzgün bir gece uykumuz yok, evimizin pasağı almış başını gidiyor, hâlâ… Okumaya devam et Hayatın normalleşmeye başladığının resmi I – “Küçücük fıçıcık içi dolu turşucuk”
Ünlüler kervanı
Bugün yine konumuz kitap. Farkındaysanız bu aralar pek entelektüel takılıyorum. Kaka kitabı mı dersiniz, ayı kitabı mı, renkli filler mi… Madamlık tarafım ağır basıyor yine. Aslında bugün Secce bacı kimliğimle evde ayağımın altında dolanan iki bebeyle nasıl turşu kurduğumu anlatacaktım ama başka gün artık. Bugün de yine edebiyat, sanat dolu bir yazı olacak. Kitaplardan girip… Okumaya devam et Ünlüler kervanı