Bebeklere en güzel hediyenin onları anlatan günlükler olduğunu düşünüyorum. Fotoğraflar ve videolar da çok hoş ama günlükte onlar için harcanmış ayrı bir emek var. Gebeyken günlük tuttum. Her gün neler yaptığımı anlattım. Doktor kontrollerimizi, o gün onlar için neler öğrendiğimi, onları nasıl heyecanla beklediğimizi, ne hayaller kurduğumuzu… anlattım da anlattım. Zaten vakit boldu. Ayağımı uzatıp günlük yazıyordum. Oh be ne günlerdi. Hamileliğim bu kadar kısa sürmese meydan larus hacminde bir şey çıkarırdım ortaya ama ne yazık ki yarıda kaldı. Olsun, o da yeter diye düşünüyordum ama olacak bu ya, günlük kayboldu gitti. Deli oldum, aramadığım yer kalmadı. Ama yok, yok! Çok üzüldüm, çok hayıflandım.