Cidde Havalimanı. Biri her zamanki gibi tuvalete koşuyor. 😉 Oğlan: “Vuhuuuuu. İlk defa yurt dışına işeyeceğim. Çok heyecanlıyım.” 😉 *** Her tarafta Arapça’nın altında İngilizce tabelaları görünce… Oğlan: “Püff. Sanki Amerikalılar geliyor hacca.” 😉
Hacı Secce – 6. Bölüm – Yallah Haciii Yallah!
Her şey bir Pazar günü Pazar pazarında elimde poşetlerle daha ne alsam diye salına salına tezgahların arasında dolaşırken, sebzeci adamın beni fark edip “GEL APPPAAA GEAAALLL, KAYNANAN ÖSSÜN, GEAAALLLLL!” diye bağırmasıyla başladı. Gayri ihtiyarı kafamı kaldırıp adama bakınca adam dozu artırdı: “GEL APPPAAA GEAAALLLL, KAYNANANA METROBÜS ÇARPSIN İŞALLAH, GEALLL!” O an adamın tahmin etmediği bir… Okumaya devam et Hacı Secce – 6. Bölüm – Yallah Haciii Yallah!
Don Popo Yayıncılık İftiharla Sunar!
Geçenlerde bizimkilerin öğretmeni bir hikâye yazma ödevi vermiş. Konu serbest. Uzunluk serbest. Nasıl hevesle geldiler eve anlatamam. Zaten bayılıyorlar kitap yazmaya. Buldukları her kağıdı ikiye katlayıp kitap haline getiriyorlar. Hemen harıl harıl başladılar yazmaya.
Çamaşır suyu mu kibrit suyu mu? ;)
Geçenlerde dosya yetiştiriyorum. Gece gündüz çalıştım desem yeridir. Gözümü kapattığım an harfler uçuşuyor gözümün önünde. Bu arada evde de havlar uçuşuyor. Her çalışma dönemimde olduğu gibi ev yine evlikten çıktı. Dosyayı gönderdim, evin neresinden tutsam da işe başlasam diye düşünürken tık tık. O da ne? Sevgili Dinamik Anne beni mimlemiş. O ne demek? Valla ben de… Okumaya devam et Çamaşır suyu mu kibrit suyu mu? 😉
NEREDE BU SINIFIN ANASI!!! – İyi bir sınıf anasının özellikleri
Ay elhamdülillah çocuklarım büyüdü, helabaşı muhabbetini bırakıp eğitim yazıları yazarak geleceğe ışık tutmaya başladım. 😉 Bugün önümüzdeki yıllarda aramızdan sınıf anaları çıkmak isteyebilir diye sizlere iyi bir sınıf anasının özelliklerini anlatayım dedim. Sizden bekleneni bilin de bodoslama dalmayın. 😉
Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – X – Beton Köfte ;)
(Daha önceki anormal “normalleşme” hikâyeleri için bkz: 1. turşu, 2 çiş partisi., 3. gezenti, 4. cüzzamlı kurabiye, 5. AVM, 6. metrobüs, 7.tatil, 8.doğa, 9. titiz) Öğretmenler günü geliyor diye kaç gündür çocuklar hop hop hopluyor. Onlara ne oluyorsa. 😉 Ay ben sevmem böyle işleri. Anama çekmişim, bir fanila sarar gönderirim öğretmene diye düşünüyordum ama bebeler bana çekmemiş. 😉 Hediye de hediye diye tutturdular. Tamam dedim, alayım,… Okumaya devam et Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – X – Beton Köfte 😉
Deneme bir, ki, üç
Şu aralar memlekette nüfus patlaması mı oldu, bana mı öyle geliyor? Komşum, eltim, bacım, en yakın arkadaşım… Nereye dönsem viyak viyak bebek. Benim çocuklar çok seviyor bebekleri. Ben de çok seviyorum. Kimin bebeğini görsem yapışıyorum. Sonra da gülüyorum. Benim bebeler büyürken bebek gördüğümde tüylerim diken diken olurdu. 🙂 Atlatmışım o günleri. Yeniden sevmeye başladım bebekleri.… Okumaya devam et Deneme bir, ki, üç
Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – IX – Temiz Titiz ;)
(Daha önceki anormal “normalleşme” hikâyeleri için bkz: 1. turşu, 2 çiş partisi., 3. gezenti, 4. cüzzamlı kurabiye, 5. AVM, 6. metrobüs, 7.tatil, 8.doğa) Geçenlerde bir mesaj aldım facebooktan. Bir anne pasak yarışmalarımda fark attıracak ev resimleri atmış. “Kız Secce Kuzu, ne zaman düzelecek bu ev?” diye yazmış. İkizleri daha küçük. “Merak etme” dedim “çok yakında her şey düzelecek.” 😉 Yalan mı? Değil vallaha!