Sevgili Kate, Geçen mektubumda o kadar anlattım, laf dinlemedin, bak yine gazetelerin diline düştün. Loğusa depresyonu olmuşsun ha. Git Allah aşkına, loğusa depresyonu da ne? Bizim zamanımızda depresyon mu vardı? Anam, babam depresyonla mı büyüdü? Tamamen psikoloji uydurması bunlar. Vırt desen zırt desen, bir suratını assan, iki moralini bozsan adı hemen depresyon oluyor. İlaççılara yeni… Okumaya devam et Kurtlu Anadolu Kadınından Cambridge’in Lohusa Düşesi Kate’e Mektup
Benim Evim Benim Pasağım – 4. Bölüm – Karman Çorman Odalar Finali
Nihayet fırsatını buldum, yarışma resimlerini koyayım dedim. Epey bir resim gelmiş. Kimini mailde eledim, daha iyi olanları dosyaladım. Dosyadan resimleri seçeyim diye başına oturdum. Yanıma bilirkişi olarak da anamı aldım. Anacığım gözlüğünü taktı, jüri edasıyla kırıtarak yanıma kuruldu. Açtım, açtım, açtım resimleri… O ne be? Doğru düzgün pasak resmi yok. Anam dedi ki “Ya sen… Okumaya devam et Benim Evim Benim Pasağım – 4. Bölüm – Karman Çorman Odalar Finali
Madem Öyle İşte Böyle!
Çocuklar doğduğundan beri bütün mesaimi onlara harcıyorum. Kendim için hiç vaktim kalıyor mu? Yok valla. Olur da kalırsa o üç beş dakikayı da “nasıl bebe yetiştirilir” temalı kitaplara, internet sitelerine ayırıyorum. Tek derdim aman psikolojileri bozulmasın, aman algıları açılsın, aman zekâları parlasın, aman mutlu olsunlar, aman okumayı sevsinler, aman saygılı birer insan olsunlar, aman üzerime düşeni… Okumaya devam et Madem Öyle İşte Böyle!
Uykusuzum, uykusuzsun, uykusuz…
Aksini söyleyen çok olsa da ben çocukların en zor döneminin ilk zamanlar olduğunu düşünüyorum. Hele ikizse, oyy Allah yardım etsin. Ananın işi bir dakika olsun bitmez. O günleri ben annemle aştım. Her ne kadar yanımda annem olsa da yine de çok yorgundum. Geceler hep uykusuz, gündüzler yorucu… Kafamda sürekli ateş kazanı taşıyor gibi hissediyordum kendimi.… Okumaya devam et Uykusuzum, uykusuzsun, uykusuz…
Yeni oyuncaklarımız
Bebeler ortaya çıktığından beri en büyük zevkim oyuncakçı ve çocuk kitapçısı gezmek oldu. Maşallah benim çocuklarım da hiç yapışmazlar, onu al bunu al diye. Fırsat buldukça birlikte oyuncaklara bakarız. Çok nadir olsa da ara sıra çocuksuz çıktığım oluyor dışarı. Onda da ne kadar direnirsem direneyim ayaklarım beni alıp oyuncakçıya götürüyor yahu!
Nelere Hayır Demeliyiz? TALİHLİSİ
Nelere Hayır Demeliyiz? setini kazanan arkadaş:
Kız ismi: Kızsal, Oğlan ismi: Oğlansal
Geçen gün parktayım. Bebeler kaydırakta kayarken bir banka oturdum cool anne modunda diğer çocuklarla annelerini izliyorum. Bir ara gülmeye başladım. O kadar çok Derin ve Duru var ki parkta. Annelerden biri “Deriiiiiiiiin” diye bağırınca üç beş çocuk dönüp bakıyor. Sonra bir başka anne “Duruuuuuuuuuuuuu” diyor, haydaaaa bütün Durular dönüyor. Bir benim bebeler umarsızca oynuyor, bir… Okumaya devam et Kız ismi: Kızsal, Oğlan ismi: Oğlansal
Doğuştan Abi
Kardeşlerin birbirinin hayatına karışmasından hiç haz etmem. Yani ufak tefek şeyleri demiyorum da hani bizim kültürde vardır ya ağabey diye sözü baba kelamı yerine geçer. Anneden izin alınmaz ağabeyden izin alınır. Sonuçta o da çocuk yahu! Sırf erkek diye böyle bir üstünlük atfedilir mi bebeye? Ana baba varken, ağabey de neymiş? Aaah ah yine büyük… Okumaya devam et Doğuştan Abi