Uslu bebeğin sırrı!

Hiç düşündünüz mü niye sizin çocuğunuz gecede en az onbeş kez kalkarken bilmem kimin yeni doğan bebesi sabaha kadar gözünü açmadan uyur? Ya da hiç merak ettiniz mi niye sizin bebeniz arabaya binince yerleri yırtar da bilmem kimin bebesi arabada fıs diye uyur? Ya da hiç aklınızı kurcaladı mı, niye sizin bebeniz midesine giden her lokmayı itinayla suratınıza pıskırtır da bilmem kimin bebesi midesinde aç timsah var gibi ne varsa lup lup diye yutar? Evet, son 35 aydır ben de bunları sık sık düşünüyorum, niye ben evde bebe mi büyütüyorum eşkıya mı besliyorum belli değilken bilmem kim bu işi bu kadar kolay yapıyor? Niye leylek en kuduruk bebeyi özenle seçip bizim eve bırakmış? İnsalar ne yapıyorlar da bu kadar rahat bebeleri oluyor? Ve dün nihayet aklımdaki onlarca soruya cevap buldum. Evet, bilmem kim dün bebesiyle bize geldi, beni aydınlattı!

Eski bir dostum var. Üniversitedeyken aynı evde kaldık. Aynı dönemde doğum yaptık. Benimkiler zamanında gelseydi bebelerimizin arasında sadece bir hafta olacaktı, ama olmadı. Onun bir oğlu oldu. Sanırım bizimkiler 6, onunki 4. aydayken ona bebek görmesine gittik. Sanki evde hiç bebek görmemişiz gibi. Neyse, asıl amaç bebe görmekten ziyade, çocuklar doğduğundan beri kafayı yemenin eşiğinde olan benim için bir değişiklik olması, biraz hava almam, kendime gelmem, rahatlamamdı. Kız kardeşim benimle geldi.

Evde misafir olarak benden başka bir çok okul arkadaşım vardı ama açıkçası pek kimseyle görüşemedim ben. Yol boyunca bağıra çağıra, ağlaya katıla gelen bebeler, gezmede de burnumdan getirmeye devam etti, ben de kız kardeşimle bir odaya çekildim, bebeleri sakinleştirmeye çalıştım. Bu arada gelen seslerden içeride ne olup bittiğini merak eden arkadaşlar odaya girdikçe birkaçını görmüş oldum. Bir süre sonra herkes nöbetleşe bize yardım etmeye başladı. Hatta bir ara ev sahibi de işini gücünü, bebesini bırakıp bize yardıma geldi.

Ha onun bebesi bu arada ne mi yapıyordu? Valla yatağa uzanmış, elini emiyordu. Tık yok bebede. O kadar zaman orada kaldık, ne bir ağladı, ne bir sancılandı, ne bir huysuzluk yaptı. Maşallah. Bir ara annesi emzirdi, geri yatağa bıraktı. O da uyudu, uyandı, sağa sola baktı. Vallahi onu görünce deliriyordum. Nasrettin hoca hesabı düşündüm, onunki bebeyse benimkiler ne? Benimkiler bebeyse onunki ne? Eve döndüğümde, bırakın rahatlamayı daha da sinirlerim bozuk haldeydim. Bunlar nasıl bebe, biri bari normal olsaydı diye uzun süre ağladım.

Üzerinden yıllar geçti ama ben hâlâ olayın acısını unutamamıştım. Ara ara telefonlarda arkadaştan “Ayy benimki de kudurdu, tozuttu, nerde o doğurduğum bebe,” gibi serzenişler bekledim ama hiç olmadı. Her zaman rahat bir çocuk olmaya devam etti. Gözümle görmesem bir çocuğun bu kadar uslu olabileceğine hayatta inanmazdım. Maşallah diyeyim yine. Bu arada aklına kurt düşebilecekler için söyleyeyim, çocuğun zekasında herhangi bir problem yok. Gayet zeki bir ana babanın gayet zeki bebesidir kendisi.

İki seneden sonra dün arkadaş çocuğuyla bize geldi. Maşallah, Allah nazardan korusun, bebe, bebe değil, melek melek. Yaklaşık 2,5 saatleri yolda geçmiş. Sayısız indi bindi yapmışlar, ama meleğin tıkı çıkmamış. Düşünün yani, ben yolcular beni topa tutar diye şu kadar zamanda bir kez bile cesaret edip de bebelerle toplu taşımaya binmiş insan değilim. Kendi aracımız da bile bir kilometre yolu burnumdan fitil fitil getirmeleri, şunun şurasında daha birkaç ay önce biter gibi oldu.

Neyse efendim, ne diyordum, çocuk geldi, gayet uyumlu, aldı eline bir oyuncak, gidene kadar kendi halinde oynadı durdu. Biraz benimkilerle koştu oynadı, biraz kendi halinde takıldı. Arada acıktı, anası doyurdu, bir ara fıss diye uyudu. Hatta bir ara uyanmış, kapıdan gördüm, kendi halinde yatakta oyun oynuyordu. Gözlerime inanamadım. Bu kadar zamandır benim bebelerimin, bırak ikisini, birinin bile uyanıp da nara atmak yerine kendi halinde takıldığını görmedim. Saatlerce bizdelerdi, çocuk ne bir huysuzlandı, ne bir ağladı, ne bir inatlaştı… Artık dayanamadım, “Ya bacım, Allah aşkına ne yaptın sen bu çocuğa da böyle oldu?” diye sordum. Hamilelikse benim de hamileliğim iyi geçti. Çocuğa eğitim zart zurtsa lan doğduğundan beri bu bebe böyle, iki günlük iş değil ki.

Sıkı durun, arkadaş işin sırrını açıkladı: “Ben çok uslu bir çocukmuşum, annem bana hep ‘Allah sana da senin gibi evlat versin’ diye dua edermiş,” dedi. Aha dedim, bu cümlenin ikinci yarısı bana çok tanıdık geldi. Allah şahit bana da annem hep “Allah sana da senin gibi evlat versin,” diye dua ederdi. Ve bu duaya her ne hikmetse hep havada uçan bir terlik eşlik ederdi!

Bir an için çocukluğum gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti. Gariptir ki anacığımı hep çır çır çığırırken hatırladım! “Allaaaaaaah, ne diyim de ne oluuuuuun!” mesela en sık kullandığı cümleler arasındaydı. Ya da “Anasız kalın desem yine banaaaaaaaaaaaa,” diye bağırırdı. Ayrıca bol bol “Eliniz dursa kolunuz durmaz, kolunuz dursa ağzınız durmaz,” diye çemkirirdi. Bazen de “Bırakıp gideceğim sizi görürsünüz, bırakıp analar dağına gideceğim, kafamı dinleyeceğim,” diye söylenirdi. Yıllarca her dağı analar dağı sanıp annem oraya nasıl çıkacak diye düşündüm durdum. Gözümü kapatınca analar dağını görürdüm, bir kaç ana, dağın başına oturmuş, ellerini çenelerinin altına koymuş, düşünüyor. Annem de dağa çıkacak diye ağlardım.

Sonra düşünüyorum da başka ne derdi diye, mesela “çürük çene” idi benim adım. “Allaaaaaaaaaaaaah çenesi çekilesice vır vır vır konuşup durma,” derdi bana. Bilmem size de tanıdık geldi mi? Her kahvaltının muhabbeti “Bir kere de biriniz dökmeden kalkın şu çayıııııı,” teması etrafında dönerdi. Her yemek de mutlaka “Zıkkıııımmm yiyiiiiinn,” sloganıyla son bulurdu. Biraz daha büyüdüğümüzde “Öldüm, öldüm, peşinizi toplamaktan öldüm. Hizmetçiniz miyim ben sizin? Eşek kadar oldunuz!” azarı dönmeye başladı evde. E tabi bunların yanı sıra hemen hemen her gün yediğim beddualara ek olarak bir de  “Allah sana da senin gibi evlat versin,” ve “Senin evladın da sana etsin,” cümleleri vardı ki, annem bunları hep gözlerinden ateş çıkararak söylerdi.

He beddua etti de ne oldu? Müjdeler olsun, kabul oldu duası. Nur topu gibi iki tane kuduruk doğurdum. Tıpkı benim gibi! Ama anacığımın hiç hesaba katmadığı bir şey oldu. Döndü dolaştı beddua yine onu buldu. Bir nevi zamanında kendi topuğuna nişan almış da haberi yok. Benimle birlikte -bir kez daha- o da çekti bebeleri.

Benim için artık çok geç, almışım bir sürü bedduayı, istesem de bir melek doğuramam artık, ama çocuklarım için kendime çeki düzen vermeye karar verdim. Ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim ben bebelerime “Allah size de sizin gibi evlat versin,” diye çemkirmiyorum. Akıllı uslu bebeler versin diyorum valla. Neme gerek, belki kız doğurunca çalışmaya devam etmek ister, bebesi bana kalır. Gelin hanım da vay görümcemin bebesine bakıyon da bizimkine  bakmıyon diye kapris yapar, oğlanın bebe de bize kalır. Bir kere çektim, yeter.

Anlayacağınız, yaramaz bebe kotamı doldurmuş bulunmaktayım, sayın takipçiler. Bundan sonra neslimden uslu çocuklar gelsin lütfen. Amin.

63 yorum

  1. Hic boyle birsey beklemiyordum, falanca kitap filanca doktor mu diye dusunmustum :)) Cok mantikli! Annelerin bedduasi tutmaz, sut engeller derler ama bilemedim simdi 🙂

  2. Güldüm, düşündüm, hak verdim ve amin dedim.
    Henüz bir bebem olmasa da olabilitesini düşününce dönüşebileceğim anne profili geldi gözümün önüne…
    Allah hayırlı uslu çocuklar versin ne diyeyeim…

  3. iyide kuzum,ben paso uyurmuşum,anam öldüm diye korkarmış(hoş hala bıraksalar öyle uyurum 🙂 )benim kızın büyük kolikli,uyku sendromlu ,küçük zıp çıktı ne ararsan olan bir çocuk.benim suçum günahım ne 🙁

    1. Annem bana derdi hic sesin çıkmaz poşetle bi köşede oynardın ben de halı dokurdum derdi benim oğlan bi doğdu morardı ağlamaktan 4 ay uyku sendromu dediginiz uyudu sanıp yerine koyunca anında uyanan riise evet o da var kolik kısmına değinmeden geçemem 4 buçuk ay saatlerce ağlardı sesi kısılırdı helal etmiştim kendimi ben analik edemiyorum diye. Milletin çocuğu 5 saat uyur tık demez aksam 8 de uyur sabah 5 te kalkar hem de kendi başlarına uyurlar ben bebeklik döneminde neyi beceremedim acaba. Diyorum ki bankada çalışıyordum onlar ev hanımıydı ondan mi adresli bebek doğurdum Ikinciye işi bıraktım oyle hamile kalmak istiyorum Allah izin verirse tabi … Ama aşırı derece korkuyorum hem lohusalik hem bu anlattıklarım beni cok hırpalamıştı cunku

  4. Okuyunca korktum. Ben hiç yemek yemeZmişim annem bütün gün pişirip peşimde koşarmış her akşam babam işten gelince yine yemedi diye ağlarmış. Büyüdüm hep yemek seçtim kadına çok çektirdim. Annem bende yemek seçerdim ananeni çok kızdırırdım sende aynısı bana yapıyosun diye isyan ediyodu. Demekki bu tez gerçekkkk

  5. Benimde 2,5 yaşında bir oğlum var Allaha şükür kuduruk takımından değil.
    Hareketli bir çocuk ama aklı muzurluğa çalışmaz, yaramaz değil ve yine çok şükür ki gittiğim yerde beni husursuz etmez.
    Selcen’cim annemde bana Allah sana senin gibi evlat versin derdi ve verdide hatta annem sen oğlundan daha usluydun herhalde hareketliliği babasına çekti diyor.:)
    Açıkcası bir çocuğun anne-babası küçükken zor bir bebekse, yaramaz bir çocuksa çocuğuda mutlaka kendine benziyor.
    Mesela dayım 9 aylık yürümüş ananemler masanın üzerine soba kurmuş o kadar hareketli ve yaramazmış.
    Kendi kızı 8 aylık yürüdü ve hiperaktif bir çocuktu yani soydur çeker şekerim:)

  6. Benimde oğlum çok uslu maşallah bırak akşama kadar kendi halinde oynar uyur uyandığını duymam bile aynen anlattığın bebek gibi ama tek bi farkla yemek yemiyor.. Benimde bebekliğim çok usluymuş ama hiç yemek yrmezmişim annemde senin çocuğun olursa ne buluyosan onu yedir yedirbiliyomusun demiş.. Gerçekten doğru valla..

    1. inanmayacaksın üçüze hamileydi ve doğal. natural selection oldu, en uslular gitti, hayatta kalabilecek olan geldi:) o da bu:) ben de bekliyorum kendisinden en az 5

      1. hadi yaa dogal ucuzden dogal selection haa..bu arkadasa kimse beddua etmemis kesin. babaannem de herkese ‘ikiz dogurasin’ diye beddua ederdi, bana patladi.

  7. benim bebekliğimde annem acırdımda kucağıma alırdım seni derdi.eşimde aynen öyleymiş ve karnımdayken o kadar mükemmel bir hamilelik geçirdimki tamam dedim yaşadık uslu bir bebek olacak ama benim oğlum 1,5 yaşına kadar bana çektirmediği eziyet kalmadı ağlaması beni yiyip bitiriyor ee şimdi ne olacak bizde tutmadı..

  8. Merhaba çok güldüm ve bayağı tanıdık geldi cümleler
    Hatta ‘karababa yiyesice’ diye bir cümle var ki oradaki karababanın ne olduğunu bilmiyorum hala. Çenen çekilsin deli çenenin ne zaman çekildiğini duyunca da şok olmuştum. İnsanlar ölümle çenesini bağlayıp çekerlermiş çenesi düşmesin diye. Ha bir de ‘ olmam diyesice’ var. Maalesef anneler farkında olmadan düşmanca tavır içerisine giriyorlar.

    Allah bizim bilmeden aldığımız bu beddualardan korusun.

    1. Bak hatıralarım canlandı
      Bizimkilerde inci gibi maşallah
      ‘ dilini eşek arıları soksun’
      ‘Çektiğin damar kurusun’
      ‘Senin yavrunda sana etsin’
      ‘Gözün kör olsun’
      Hayatta kaldıysak bu yaşa kadar mucize bence

  9. Aynen canım,kök neyse tohumda öyle bitiyor.Bende de var kuduruklar.Ben küçükkende büyüyünce de geceleri anne anne anne diye seslenirdim hep,şimdi biri benden beter sabahlara kadar anni anni anni diye başımın etini yiyor,uykuyu bildiğin haram kılıyor bana ve eşime..Rabbim de benim evlatlarıma rahat, uyklu , uslu çocuklar nasip etsin…

  10. Cok guldum, cok guzel bir yazi. Ben de uc tane var, ikisi senin ikizler gibi, onlar da ikiz zati. Digeri ise arkadasinin bebesi gibi. fiss diye uyumuyor, o kadar da degil, ama ikizlerden sonra ilac gibi geldi. kendi kendine takilabilen bir bebekle ayni evde olmak cok garip geliyor bana 🙂 Kuduruyor, ama soz de dinliyor (6 aylik olmasina ragmen!)

  11. vallaha tez sonuna kadar doğru.Annemden en çok duyduğum laf “Allaaaaahhh ettiğin kadar bul emi” lafıdır.Hakkaten ettiğimden fazlasını buldum.Aslında bu satırları yazarken çok üzgündüm,her gün şu kızıma kızmayayım,bağırmayayım diyorum ama olmuyor.Yine böyle bir kriz anından sonra açtım baktım…çekmez olasıca çekmiş işte bana:)))

  12. Hahah:) ben de boyle bir sey bekliyordum.o arkadasın ‘ben sakin biriyim,cocuk da bana cekmis” diyecek diye:) oyle genelde.gen bu.benim oglan kuduruk otesi ve acayip saldırgan.annem diyor sen de cok yaramazdın ama bu kadar dsgil.kaynanam diyor esim icin,cok yaramazdı ama bu kadar degil.ee cocuk ikimizin birlesi.i olmus.duble beddua yani.cekecegimizz cok Allah etmeye:) buarada arkadasını da merak ettim hee:)

  13. çok doğru bir tespit küçükken iştahsız uyuz bir çocukmuşum
    annem kafana cezve bile yedinde yemek yemedin der hep hatırlıyorum sokaktan eve girmezdim annem kardeşimle ikimizi kolumuzdan tutar sürüklerdi kadın banada aynı beddua edildi kızımda maşallah iştahsızlık 4 aylıkken başladı 2 yaş sendormunda kızımın kafasına cezve vurmadım ama kendi kafamı duvarlara vurdum gelenin gidenin arkasından ağlar sokaktan eve girmez inatmı inat saymakla bitmez allah sağlık versin acılarını göstermesin uslumu uslu akıllı zeki evlat versin 🙂

  14. yaaa seccecim bende bebekliğimde çok usluymuşum nerede bıraksalar orada kalırmışım tek sorunum yemek yemezmişim peki rahmetli anacım bana beddua etmediyse kim etmiş kızın ne çenesi duruyor ne de yaramazlığı bitiyor 🙂

  15. Çok doğru tespit. Bende üstünü başını zor giyinenlerdendim.yani tüm kış mevsimini çorapsız geçirirdim..ki hala öyleyim. Benim bebelerde aynı.anama bi sorayım bakiim bana beddua mı etti:)

  16. bende çok uslu bi bebekmişim hatta oturdugum yerde kendi kendime hiç sıkılmadan oynarmışım ,hatta teyzemler ne biçim çocuk bu gerizekalı herhalde diye dusunurlermiş:D gel gelelim annem benden hep memnun olarak allah sana senin gibi evlat versin derdi.her dediğinde hem tırsar hem hoşuma giderdi:))) tamam oğlum çok uslu değil belki, inadım inat kıçım iki kanat ama aynı ben:))) evde bi didişmeye başlıyoruz, adam diyorki al işte doğurdun kendin gibi, gör senden ne çekiyoruz:D yalnız kendimi düşündüm de;bu yaşlar iyi de ergenlik sonrası atraksiyonlarda ben kalpten giderim sanırım

  17. benim kız neden uslu şimdi anladım,31aylık yeni yeni inatlaşmalar başladı ama bu kadarı da olur elbet,arabaya biner uyumak ister arıza çakırmaz ben hiç yemek seçmem koca biraz seçer kız da biraz seçiyor pek yemiyor ama alıştık artık yemeyişine,inşallah ikincinin performansı birinciden daha iyi olur aynı arkadaşının gibi,benim anneannem üçüzmüş ama hiçkimseye fena dua etmemiş galiba iyi de etmemiş 🙂

  18. Küöükken günde 2 saat uyuyan bir lokmayı ağzında 5 saat tutan anamı babamı delirten babamın sinirden kudurup soba borularını tekmelemesine bütün evin kurum olmasına sebep olan bir bebeymişim. Kocam da tam tersi akşam 8 sabah sekiz uyuyan hiç yeme problemi olmayan ama yaramazlıkta sınır tanımayan düz duvara tırmanan bir varlık, Allahım hamileyken ne dualar ettim uykusu yemesi kocama benzesin die adını bile Melek koyduk ki uslu olsun. Uykuyu tutturduk ama diğer yönlerden mübarek her kötü huyumuzu almış çekmece kulplarını merdiven olarak kullanıp tezgaha çıkan, bir yemek için saçımı başımı yolduran bir cadıya sahibim, o kadar ki parkta milletin çoluğunun çocuğunun yiyeceklerini oyuncaklarını alıp kaçıyor. Valla anam bana da çok beddua ederdi allah sana da senin gibi bebeler versin die. Doğrudur tutuyor

  19. walla okurken gözlerimden yaş geldi biraz gulmekten biraz aglancak halimizin komik oluşundan i dedn demekki annemde bana böyle cok söylendiki durdugu yerde durmayan bi kizim var ama hep söylerim her turlu yaramazliklarina raziyim yeterki akli basnda olsn hayirli evlat olsn vatana millete anasina babasina faudali olsn simdilik herseye dayanrm 😉 simdilik

  20. Kesinlikle doğru tespit Secce..
    Ben de kızımın yeme problemleri ile ilgili anneme dert yanıyorum. El cevap ” hiç yabancı gelmiyor bunlar bana” ya da “ben bu filmi daha önce görmüştüm”…
    Uyku konusunda maşallahımız var çok seviyor uyunayı. Diğer özellikleri de maşallah uyumlu bir çocuk. Ama 4 yaşına geldik hala yemek sorun.. Sorun olarak ta kalacak kesin. Çünkü ben hala yemek seçiyorum baba da aynı şekilde..

  21. Ben de yasadigim ulkeye yeni tasindigimda calisma iznim olmadigimdan calisamiyor, evde oturmaktan patliyordum. Telefonda “Anne isim yok, bunaliyorum, 2 sene calisamiycam” diye sikayet ediyordum. Annem de bana “Allah sana ikiz cocuk versin, hic basin isten kalkmasin da gor” dedi. Gorulsugu gibi duasi tuttu. Benim kizlar da senin bebeler gibi kuduruk cikti.

  22. oyyyyy anne oyyyy ben sana ne diyeyim senin bu yaptığını düşman yapmaz bana 🙁 Allah sana senin gibi evlat versin diyenlerden bir annem var ve beni 41 kere sollayıp geçen iki bebem işin kötü yanı annem şehir dışında ve bebelerimin nimetlerinler nasiplenemiyor :)) sağol Secce ayındandım sayende birazdan telefon açıp annemide aydınlatacağım küçükken bana bulunduğu iyi dilekleri için 🙂

  23. Annem de benim bitip tükenmez isteklerimden(kıyafet, toka vs..)o kadar bıkmıştı ki (ee memur maaşıyla da geçim zor) Allah sana bol para versin ama çocuğun hep bir fazlasını istesin derdi. Şimdi korkuyla bekliyorum kızımın büyümesini:(

  24. daha doymadın torun da bakacan, çocuklar büyürler okurlar ileride analarının blogunu “ama söz vermiştin, bakacaktın” derler çocukları atar giderler valla 🙂

  25. ben uslu bir bebe imisim de.tabii her çocuk gibi ters huylarimda vardı ki bende kısmen duyardim bu sözleri hala da duyariz 🙂 korkmaya başladım şimdi. onlem alma sansimiz varsa bilelim:-)

  26. Doğru tespit wallahi. O kadar güzel , iyi niyet temennileri bi şekilde açığa çıkmalıydı 🙂 ilerisini kurtarmak lazım dediğin gibi Allah gonlumuzdeki torunu versin 😉

  27. ben de çok uslu temiz titiz bir çocukmuşum ama benimkiler canavar gibi valla temizlik yapmak gelmiyor artık içimden beni de kendilerine benzetmeye başladılar sanırım baba tarafında var bir problem 🙂

  28. Benim oğlum da maşallah ne hamilelikte çektirdi bana ne doğduktan sonra. Gece hiç uyanmıyor demiyorum, uyanınca da hemen kendi kendine oynuyor demiyorum ama çok şükür beni yaramazlıklarıyla bunaltmıyor. Annem de diyor tıpkı senin küçüklüğün.

  29. Benim annem de bana “Allah size de sizin gibi bir çocuk versin, hatta sizden de bir nebze iyi olsun” derdi. İşe yaradı 🙂 Çok şükür iki oğlum var ikisi de göreni kıskandıran cinsten 😛

  30. secce ben geçmişi okumuştum ama sen paylaşınca hiç okumamış gibi aynı şevkle okuyorum roman gibisin

  31. valla ablaminda iki kuduruk bebesi vardi ikiz oldu bidakka uyumazlardi gece biri uyanir biri uyurdu allah sabir versin kuduruk bebesi olanlara:)

  32. Aynı bir vaka da benim başımda ne yazıkki kendim gibi uslanmaz bir bebe getirdim dunyaya hemde annem ve babam yüzünden. bütün günümü ayakta beyfendi oğlumu gezdirmekle geçirmiş ve yorgunluktan bitap düşmüş halimle babamı aradım ve bu cocuk niye bu kadar huysuz dedim karşılığında aldığım cevap hiç üzülme kızım senin bize ettiklerini sana gösteriyor oldu :))) kesinlikle çocuklarımıza beddua etmeyelim geline kıza yazık yahu :)))

  33. yaw anamda bana öyle diyip dururdu acep benim oğluşum büyünce ben gibi olacak ben kendimi beğeniyorum gerçi ama küçüklüğümde iyi derlerdi hani ama niye öyle beddua ederdiki acep 🙂 ama büyükken yapıyordu onu yaa iş yapmıyom diyemi neydi tamda hatırlamıyom 2 sözünün biri o olurdu bi zmannlar büyüdm evlendim başka ile gittim şimdi yine aynı inş kızın olur seni bırakır sne gibi diyordu oğlum oldu şimdilik bakalım ilerde ne olacak :))))

  34. Sizin kudurk bebeden bir tane bende var Bagira cagira yaklaşık 3 saat gezdikten sonra ancak uyudu hatta artik yorgunluk tan bayildi sanirim.annem valla beddua etmedim diyor ama etmiş belliki.en azindan çocukluğum usluymus içimde hala bir umut var oda olmasa yaşayamam ben

  35. Bence alakası yok benim annemde o tarz cumleleri cok kullandı benim doktorun hep soyle derdi hamileyken konuşup cocugu yonlendirebilirsin misal o banyo yapmayı sev istersen vur kız dok diye konuştum hamileyken dedi sakın oyle birsey soyleme dedi hamileyken cok konuştum oglumla gece beni uykusuz birakma banyo yapmayı sev banyoda hiç aglama biryere gittidigimde akıllı uslu bir cocuk ol dedim size yemin ederim oglum suan 3 yaşında toplasan 10 gün uykusuz kalmışımdır nezmaan banyo yapalim mı annecim dedigimde koşa koşa gelir arkdaşlarım hep gezmeye gittigimde insallah benim cocugumda boyle olur der arkadaşımın annesi bile ben böyle cocuk görmedim kim der bu eve cocuk geldi doye demis biz gittikten ssonra sizde kesintisiz hergün konuşun sizi anlar anlamaz sanmayın insallah yardımcı olmuşumdur

  36. küçükken çok mızmızmışım. Yattigim yataktan ictigim suya kadar secermisim. Ergenligimde de cok cektirdim anneme. Surekli soyledigi snein cocuklarin da sana senin bana yaptigini yapsin da gor nasil birseymis diye. Simdi henuz evlenmedim. Oncesinde annemle konussam. O beddualari geri alalim annecim desem ise yarar mi? Korkuyorum yani cunku benim bebekligimi Rabbim dusmanimin basina vermesin 🙂

  37. Vallahi ben bu teoriye doğum yapmadan yıllar önceden beri inanıyordum. O yüzden evlenince kayınvalideme ilk sorum, eşimin bebekliğinin, çocukluğunun nasıl olduğu idi. Allahtan çok yaramaz bir çocuk olmadığını, sadece hareketli olduğunu, hiç yemek seçmediğini güzel yediğini onu çocukken hiç üzmediğini söylemişti. Eh, benim çocukluğum da aşırı usluymuş. Sadece HİÇ yemek yemezmişim. Ben de n’aptım, hamilelikten bile önce başladım duaya (hamileyken dua sayısını doruğa çıkardım tabi) “Allahım n’oolur, bebeğim de bizim gibi uslu olsun, söz dinlesin, akıllı olsun, duyarlı olsun, hoşgörülü saygılı olsun, ama yemek konusunda bana değil babasına çeksin allahım n’olur” diye. N’ooldu? Dualarım kabul oldu 🙂 Oğlum 1,5 yaşında, aşırı derecede hareketli bir çocuk, kıçı bir an yer görmüyor hep bi koşma halinde ama olsun yaramaz değil, üzmüyor beni. Çok şükür diyorum hep 🙂

  38. Ay hiç güleceģim yoktu. Bu kadar mı ağlanacak halimize gülünür yahu. Ellerin zaval görmesin emi. Gözlerimden yaş geldi valla. Sanki içimden gelenleri bilmiş de yazmışsın. ???

Yorum Gönderin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.