Bloga 13- 14 yaş kategorisi açtım. Sübhanallah! İnsan gerçekten de hayret ediyor. Hızlandırılmış tura mı çıktık nedir, daha dün doğurdum ayol dediğim çocuklar benden uzun. Tamam, ben prematüre anneyim zaten, beni geçmeleri çok normal de bunlar resmen delikanlı oldu yahu. Bakıp bakıp bu işte bir yanlışlık mı var acaba diye kendi kendime soruyorum. Gerçi her sene itina ile sağlaması yapılıyor geçen yılların, hata payı yok, tam 13 kez kavga dövüş doğum günü kutlandı. 😀
Biz küçükken 4 bebe olduğumuz için öyle her sene her birimize doğum günü yapılmaz tabi. İşte denk gelen kimi yıllarda kutlandı benimki de. O yüzden yaşımdan küçük gösteriyorum. 😉
Doğum günü kutlanması da tabi ki şimdiki gibi değil. Daha önce de anlatmıştım sanırım bir yazıda hatta foto ile de pekiştirmiştim ama şimdi bulmaya üşendim. Annem düdüklüde pandispanya pasta yapar. Onu yer, doğduğumuza şükrederiz, işte o.
Çocuklar küçükken nasıl olsa akıllarında kalmayacak diye açıkçası pek atraksiyon göstermedim. Pastaneden pasta alıp hediyeleri topluyorduk.
Biraz biraz büyüyüp akıllarında kalmaya başlayınca biz de el mecbur bir ucundan tuttuk doğum günü işini. Amacımız çocuklar ileride terapiste bizim doğum günümüz hiç kutlanmadı hüüüüü diye ağlamasınlar.
Tabi bizim çocukluğumuzdaki gibi bir doğum günü yapamıyoruz zamane veletlerine. Yeni nesil parti lazım. Eve arkadaş falan çağırmak gerekiyor. Ay o bilmiş arkadaşlarından çektiğim kadar bir şeyden çekmedim. Biri geldi dedi ki “Sizin eviniz çok fakir evi gibi, içinde hiç süs yok.” Askjdghfkjghjfhgjfgh. Öteki dedi ki “Ama size neden temalı parti yapılmadı? Peçeteleriniz tuvalet kağıdı rengi.” Asdjghfjg.
Çocuklar diyor ki annecim tema ne. Dedim işte tema dedikleri şey masayı hazırlayıp sağa sola temaya uygun şeyler koyuyorsun, peçete bardak filan, tema oluyor. Tabi bu şahane açıklamadan anlamadılar, örnek verdim: mesela sağa sola soğan koyuyorsun, soğan temalı parti oluyor. Iyyy dediler, soğan ne. Dedim işte böyle rüküş insanlar, gelip bir de benim caaanım partimi beğenmiyorlar. Size pandispanya kek yapıp üzerine bonbon atmışım daha nidiyim?
Tabi gelen veletler benim çocukların gözlerini de açtı. Vay ben de tema isterim, ben de pinyata isterim gibi dırdırlanmalar üzerine dedim 10 yaşınızda size çok büyük bir parti yapacağım ama bununla kapanış yapacağız söz mü?
SÖÖÖÖZZZZZ!
Vallahi de yaptım. Pinyata da koydum. Windows arka planlı tema da hazırladım. Bulabildiğim her veledi de çağırdım. Üstüne üstlük paraya kıyıp kıza altın küpe aldım, kapanış için. Oğlana lego aldım herhalde, düşündüm de hatırlayamadım ne aldığımı. (Ah o lego alınan paralara lego hissesi alaydım keşke, şimdi bir işe yarardı. Bir leğen için on yüz milyon liralık lego parçamız var.)
Ben umumi doğum günü kutlamasına bir nokta koymuş olduğumu umarken bir sonraki sene yine 3 Haziran’ın yaklaşması ile geri sayım başladı.
“Doğum günümüze 3 ay kaldı.”
“Doğum günümüze 25 gün kaldı.”
“Doğum günümüze 1 hafta kaldı.”
“Doğum günümüze…”
😒😒😒
Sardık mı başa? Üstelik 10 yaşta upgrade etmiştim doğum günü, bu sefer ondan da âlâ olsun istediler.
Bu sene on üçüncü yıl dönümümüz. Yine başıma geleceği bildiğim için doğum günlerinde de haftalar öncesinden düşünmeye başladım. Acaba nasıl bir doğum günü yapsam? Aile içinde mi kutlasam? Okullarına pasta mı götürsem? Okul arkadaşlarını mı çağırsam? (Okul arkadaşı dediysek hepsini değil tabi. Kıza 2 oğlana 1 arkadaş kotası yiter:) Parkta büyük kutlama mı yapsam? Çocukları gezmeye mi götürsem? Özel bir şey mi alsam?
O mu olsun, bu mu olsun diye düşünürken dedim ki yav verene hamdolsun da doğan zaten büyüyor, iş büyütende. 😉
Son karar olarak çocukları evde bırakıp doğum günlerini kutlamaya kendi başıma Taksim’e gittim. Kendime yürüdüm, kendime eğlendim, kendime süper bir gün geçirdim.
Ayyy çocuklarımsız dışarıda yemek yemeyeyim, boğazımdan geçmez diye bir an düşündüm ama 13 sene önce karnı kesik, acılar içinde yatışım geldi aklıma. Ye kız Secce Kuzu dedim, sefaaaaan olsun, ooooh oh. 💃🏿
Bundan sonra ben buradan yürür arkadaşlar. Artık benim yeni nesil doğum günü anlayışım bu. Seneye kendime ne sürpriz yapsam diye heyecanlanıyorum.
Birlikte nice yılları kutlayalım inşallah. ♥️
Ben senin gibi de yapamıyorum bacım. Oğlanınkini mecbur kutlamak zorundayım. 19 Aralık benim 20 Aralık onun 🤣
Oooo kutlanacak mecbur 😀
Kendine sürpriz yapma fikrine ba yıl dım!
Bu arada benim annem de düdüklü tencerede pandispanya yapardı, fırında pişmediği için üstü bembeyaz kalırdı kekin, iğrenç görümümlü bir beyaz krema ile kaplardık (muzlu pasta) ama çok lezzetli olurdu 🤣
Ben de bayılırım
Gözümde yaşlar 😂 1 yaş doğum günüydü. Dedim ki koskoca 1 sene bakmışım afferin bana çağırdım arkadaşlarımı kutladım 1. Analık yıl dönümünü 😅 2 oldu e oğlanı bu sene azcık süsleyelim dedim fotoğrafçıda hatıra fotoğrafını çektirdim falan baktım çok hoşuma gitti seneye de yapayım dedim. Oldu mu şimdi her senenin ritüeli.. oğlan da seneler içinde gözünü açınca filanca arkadaşın doğum gününde bilmemne abi çıktı gösteri yaptı diye başlıyo. Bir sene yaptın bi kere diğer sene daha iyisini, değişiğini yapman gerek. Kendinle yarış içindesin. Her sene bir konsept bulma çabası, canhıraş ikram derdi derken nerde kaldı benim analık yıllarımı kutlama partim. Bu sene de deprem sonrası denk geldi doğum günü içimiz kan ağlıyor zaten. Yapmış olabileceğim en şatafatlı partiyi iptal ettim. Şu vardı geleceklerin yarısını tanımıyorum zaten. Çocuk bırakıp gidelim kültürü de yok ana babalarda. İlla oturup yiyecek parti kendilerinin gibi son dkkya kadar kalacaklar partide. İyi oldu iptal ettiğimiz. Yarışma biz yarışmıyorsak yoktur kardeşim deyip çekildim parti yarışından. Bakalım bu önümüzdeki Şubat’ta nasıl bir kendime işkence gösterime girecek. Şubat’ta sinemalarda 🤣
😀😀😀😀Heyecanla bekliyoruz ♥️