Bu yazıyı konsepte uygun olsun diye ayağımda kızı sallarken yazıyorum. Şu an parmak uçlarımda ciddi his kaybı var. Topuklarım da büyük ihtimalle morardı. Karnıma yediğim tekmelerle de dikişlerim açılmak üzere. Ee 2 yaşına geldiler, 15 kiloya yaklaştı bebeler, can mı dayanır bu eziyete? Söylediğinizi duyar gibiyim: “E alıştırmayacaktın!” Sanki ben alıştırdım! Ayol bunlar öte taraftan alışmış olarak geldiler ayakta sallanmaya. Fabrika ayarlarında vardı, yemin ederim.
Bebelerin ayakta sallanması özellikle entelektüel kesimi pek rahatsız eder. Ayakta sallamak varoşluk, köylülük, arabesklik falan gibi yorumlanır. Herkes “Aaa ayağında mı sallıyorsun, ben yatağa bırakıyorum kendi uyuyor,” deseler de inanmayın, anacım. Kesin çaktırmadan, yatak altında falan onlar da sallıyordur. Hiç unutmam, üniversitede hoca bir hanım tanıyorum. Benimkilerden biraz büyük ikizleri var. Bir gün ona ağladım zırladım. Ayaklarım koptu sallamaktan falan diye. Kadın da dinledi, dinledi, duramadı kendi söyledi: “Ayy ben de sallıyorum. Başka türlü uyutamıyorum. Bir duyan olacak diye de çok korkuyorum!”
Aslına bakarsanız ayakta bebe sallanmasına ifrit olan insanların başında gelirdim ben de. Bebelerim alışmasın diye de elimden geleni yaptım. Yıllar önce bebek bakmıştım ya hani. Onu kucağımıza alırdık, sallanan sandalyeye çekilirdik, bir öne bir ileri sallanıp tv izlerken biz hışşş diye uyur giderdi bebek. Taa o zaman aklıma koymuştum bir sallanan sandalye almayı. Daha bebeler gelmeden sallanan sandalyem geldi eve.
Sonra bir sürü kitap okudum. Bebeklere kendi kendilerine uyutmayı öğretmek için. Notlar aldım, oyuncak bebekle evde talim yaptım, sağa sola anlattım… Bebelerim gelene kadar herşeyi biliyordum yani. Ama onlar eve gelince anladım ki hiçbir şey bilmiyormuşum ben! Bir kere benim eldeki malzeme kitaptakilere hiç uymuyordu.
Çocuklar hastaneden çıkmadan namları bize ulaştı. Yoğun bakım hemşiresi “Kızın çok zırlak, bütün gece zırlıyor” dedi. Özel bakım hemşiresi de “Oğlun çok ağa, daha parmak kadarken artistlik yapıyor, biberon gelene kadar küvezi tekmeliyor, bununla işin var,” dedi.
Bebeleri eve getirdiğimizde tahmin edilen oldu. İkisi de iki taraftan zırlayıp duruyordu. Uyku diye bir şey yoktu. Bebeleri susturup uyutabilmek için herşeyi denedik. Kırmızı gözlerle günlerce internette bebe sakinleştirip uyutma tekniklerini aradık. Hepsini teker teker uyguladık. En sonunda tahmin edeceğiniz gibi sadece anam babam usulünden bir fayda gördük: bebeleri yalnızca ayakta sakinleştirebildik!!!!
Daha kırkının içindeyken (2 ay erken doğumu da sayın) ayakta sallanıyordu bebeler. Bir süre sonra öyle bir hal aldı ki bu ayakta sallama işi, çocuklar kene gibi ayağımıza yapıştılar. Salla babam salla, salla anam salla. 45 dakika ayağımızda sallıyorduk, bıraktığımız anda feryat figan, etleri kopmuş gibi ağlıyorlardı. Biz de tekrar başlıyorduk sallamaya. Gece gündüz ayağımızdalardı. Sadece tuvalet molası verirdik. Otururduk salona, alırdık bebeleri ayağımıza, öylece sallar dururduk. Hiç kalkmadan, saatlerce… Biri geldi mi hemen bebeyi onun ayağına atar, ya tuvalete ya banyoya koşardık. Bazen annem ikisini bir ayağına alırdı, ben de yemek falan yerdim. Ama bacak boyum müsait olmadığından anama bu lüksü hiç yaşatamadım.
Gündüz hadi neyse bir şekilde çekiliyordu ama geceler felaketti! Kocamla ayağımıza birer bebe alır, yan yana yatar, bebeler vıkladıkça sallayarak sabahı ederdik. Tabi kocam bir iki sallamadan sonra fosur fosur uyurdu. Ben de bir yandan ayağımda zırlayan bebeği sallardım, bir yandan da elimle kocamın ayağını sallardım. Heyt be ne günlerdi!
Sonra hamak almayı akıl ettik. Hamakların eve geldiği günü çok iyi hatırlıyorum! Ayaklara özgürlük diye slogan açıp sevinçten göbek atmıştım. Ama olmadı. Bebeler ayak kokumuza alışmış olacaklar ki hamakta uyumayı kabul etmediler. Yine ayağımıza döndüler. Biz de ayakta sallayıp uyuyunca hamağa koymaya başladık. Ayılmasınlar diye de son hız sallardık.
Şimdi ikinci yıldalar. Hâlâ ayakta sallandıkları oluyor. Ama dilleneli işler daha da zor olmaya başladı. Ayağa yatar yatmaz “Annea hızlı! Hızlı! Hızlı!” diye tempo tutuyorlar. Kendimi kürek mahkumu gibi hissediyorum yemin ederim. Aslında kız kendi kendine uyumaya başladı. Ama tabi oğlan rahat bırakırsa. Öğlen uykusuna yalnız yatırdığım için ikisini hamaklarına koyuyorum, orada uyutuyorum. Ama bazen şu anda olduğu gibi kız özel ilgi isteyip “Anne beni ayağıma (evet ayağıma) al” diyor. Bir nevi birinci sınıf uyuma modeli oluyor onlar için. Benim içinse elbette işkence. Anam, anam yine belden aşağımı hissetmez oldum valla. Şunu bir yatağına yatırayım hele.
oyyyy Allah yardımcın olsun ben ayakta sallamaktan anca şöyle vazgeçirmiştim: her seferinde biraz daha yavaş sallayarak zaten uyumalarına yakın anca denizde yatma ritmideydi sallanması:) oyle oyle alıştı çok sukur bir de gece kolumun altında çıkartırıp kendi yatağına şutlarsam super olucak:)
neyse az kalmış işin. ben de eylülde bi devrim düşünüyorum evde bakalım
bende calsııtıgım ıcın anneme ve kayınvalıdme tavan besıgı kurduk onlar oyle uyutuyor aksam geldıgımde zorlanıyordum eskıden benım evde tavan besıgı yok ayktada kalkıyo bıde erkek guclu ya fırlıyo hemen ama naptım aldım bıberonunu yatagı serdım yere ben yattım yanına ıcıyo bıtınce yavas yavs uyuyo bır ıkı derken alıstı tabı gunduz alıskın oldugu ıcın yıne ayakta sallıyorum ama bıde gunduz uykusunda kendsı yatsa cooook memnun olucam ınsallah bugun benı bıtırdı zaten 16 aylık sabah 07.30 da uyandı 12.30da bagrıs cagrıs zor uyudu
Allah kolaylık versin. cidden çocuğun uyuma sürecinde ebeveyne muhtaç olması oldukça zor bir durum.. seninkiler bir de ikiz, çifte zorluğun var ama sen halledersin:)
🙂 hadi bakalım inşallah
Kimdir ki bir ikiz anasına uyutma konusunda fetva verecekse biline ki o benim kanlımdır! Bir diğer konu da ‘sezeryandan sonra sütün geldi mi?’ dir ki o da beni benden alan bir konudur….
Bizimkiler de küvözden sonra yanıma geldikleri gece itibariyle uyumadılar. Ondan sonra ne zaman uyudum hatırlamıyorum.Sallamak dahil herşeyi denemiştik. Sonra kucağımızda uyuduklarını keşfettik. 4 ay boyunca biri benim biri anacığımın koynunda uyuduk. Biz tabii oturur vaziyette.
sizinki iyiymiş yine yaa.slinge falan koysaydınız.sürekli sallamak çok zor
yaaa ben 45 kilo halimle tombalak oglumu 3 yasina kadar ayagimda salladimdi, bilirim ne demek oldugunu. Artik ayaklari agzim girecek kadar buyudugunden sallamayi birakmistik.. Allah kolaylik versin bacim, hayirli kandiller 🙂
oyy bana da komşu 6 yaşındaki kızının hala sallandığını söyledi. ne olacak bu işin sonu. sana da hayırlı kandiler canım:)
son yazimda dedigim gibi , derdim yok rahatlik kicima batti diyen cocuk dogursun :))
:)) 3. için nasıl bir bahane lazım??
Ya blogunu bir hafta kadar önce tesadüfen buldum, bu kadar üslup ve kafa birlikteliği olamaz. Günün Çorbası Yelizden sonra ikinci ruh ikizimi bulmuş olanın derin mutluluğunu yaşıyorum şu anda:))
Sallama mevzuuna gelince çocuklar alışkanlıklarıyla ve zehir gibi bir akılla doğuyorlar bence. Büyük kızımda bakıcı yoktu kendim bakmıştım, ayak olur kucak olur battaniye olur 4 sene nonstop sallandı, 6 senedir deliksiz uyduğu bir tek gece olmadı! Yatağında ağlaya ağlaya uyusun dedik, ağlamaktan morardı, beşiğinde bırakalım dedik aşağı atlamaya çalıştı, biz mi onu salladık o mu bizi parmağında salladı bilemem!
Sonra büyük bir deli cesaretiyle ikinciyi yaptım. Neyime gerekse?! Yalnız onda yatılı yabancı bakıcım vardı. Bakıcı gelene kadar ayakta sallanarak uyuyan çocuk bakıcıdan sonra yatağına koyar koymaz kendi kendine uyumaya alıştı. Kadın zaten ayakta salladığımızı görünce dehşete düşmüştü! Ne anlasın ecnebi Türk usulü çocuk bakımından. Rus disipliniyle (artık nasıl uygulandı bilemem) terbiye oldu çocuk. 23 Temmuz doğumlu, yakında 2 yaşı bitecek, 1 ay önce bakıcıyı yolladım, gecede 20 kez kalkıp kucak istiyor. Ayağıma koyuyorum ben sallamadan kafasını sallamak suretiyle serseme dönüyor ama ııııhhhh uyumuyor, emziği verilecek, 40 dakika kafası okşanacak, arada sırada alnı öpülecek, ancak öyle!
Yani demem o ki kime ne kadarını yaptıracaklarını biliyor bu bacaksızlar! Sıkıysa yapma. Komşular bize küfredecek diye diken üstündeki kocamı, küçüğün sesinden yatağından zıplayacak ve sabaha kadar tepemde hortlayacak büyük kızımı düşününce çaresiz ne isterse he diyorum. Ama benim de kaşımla gözümle ruhlarını yiyeceğim zamanlar gelecek! Az kaldı, sabırla bekliyorum:))
aa reyhan çok merak ettim iki bloğu da şimdi, açtım sayfaları ilk fırsatta bakacağım.
senin bebeler de az değilmiş haa! bir de bebeler kime nazının geçtiğini iyi biliyor valla. yapsaydı ya aynısını rus ablasına! yemez tabi:)
Valla varmış bir hikmeti. Biraz araştırınca daha iyi anladım. 1.si ben de mütercim tercümanım (bilkent) ikincisi kayseriliyim e daha ne olsun di mi?:))
oo aynıymışız harbi ayol, bi TC kmlik no farklı:)
Her gün okumak bloğa ne kadar çok alıştırmış beni şu teşekür yazısını yazana ve şimdi de bu yazıyı bloğa girene kadar geçen zamandan anladım. Her gün en az yedi kere blogta yeni yazı arayarak geçirdim 🙂
Yine bebelerin ayak kokusuna alışmasından kürek mahkumuna çevrilmenize kadar (sizin için eğlenceli değil elbet ama üslubunuz öyle)eğlenceli ve hoş bir yazı olmuş. Ellerini Mekki içinde ayaklarınıza sağlık 🙂
ayyy bitliii çok tşk ederim. ben de günlerdir yazmaya uğraşıyorum. bu aralar yalnızım yine. son iki hafta yarım gün oyun ablası geliyordu da koşa koşa bilgisayara gidiyordum. nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum.
O halde ben de ikizlere bakamayı teklif ediyorum 😀 Ama sonra üçü bir oldu evi dağıttılar, başıma yıktılar diye bloğa yazmak, söylenmek yok olur muu? 😀
İnan çok güldüm yazını okurken.Yaşadıklarım film şeridi gibi geçti gözümün önünden.Birebir aynı hiç farkı yok.Yalnız sizin yöntem güzelmiş hiç denemedim.Benimkiler 3 yaşında ama geceleri olmasada gündüzlere sallamaya devam…Sana kolay gelsin.
esin blogunu gördüm.hayırlı olsun.geçmişi anlatma telaşına düşme bence. işin içinden çıkamazsın:)aklına geldikçe yeni konulara ekler anlatırsın.benim flashbackler gibi:)
teşekkür ederim selcen.yazılarınıçok beğenerek okuyorum.İçimde o kadar çok şey biriktiki sanırım bunu en iyi senin gibi ikiz anneleri anlar.Anlatmak anlatmak ve anlatmak istiyorum.Ama haklısın geçmişi anlatmak zor senin dediğin gibi aklıma geldikçe eskileri yadetmak en iyisi galiba.Biraz geç kaldım bloğu oluşturmak için ama zararın neresinden dönülse kardır hesabı…
Hikaye ve anlatım diline bayıldım:)Bizim veled de anneanne usulü ayakta sallanmaya alıştı. Yalnız ben bu velede eve geldiği gün bana bakın evde iki erkeksiniz ben artık bu evin prensesiyim lütfen ayağınızı denk alın ve bana öyle muamele edin dediydim, ya o zaman beni anladı 🙂 ya da annesinin ne uyuşuk olduğunu bildi hiç bana ayak demedi. Biz ikimiz yatağa yattık mı fosur fosur uyuduk (Evet uyuduk birlikte ne yapayım bende insanım:P) Şimdi anneanne bin pişman çünkü bizim veled de anneanne hızlı salla, daha hızlı naraları atıyor.. Allah benim anacığıma kolaylık, size de ona verdiğinin iki katını versin:) Amin..
haha neyse sen hiç olmazsa ayakta sallayacak bir kürek mahkumu bulmuşsun kendine.
Yaşasın kötülük 🙂
bende çook salladım hemde senin gibi uyuma süresi boynca hiç kalkmadan .biri üç yaşında biri altı aylıkken birini ayağımda diğerini sepette senkronize bir şekilde sallardım ve ayaktaki kızım ters yatardı her dakika nefes alıyomu diye bakmaktan anam ağlardı..kim ne derse desin çocuk sallanıcam dedimiydi sözün bittiği yerdesin demektir.hele ikizse çifte kavruldun demektir..bir süre sonra bilimum ev işimi bu şekilde yapar buldum kendimi ..kitap bile okurdum..ayağına sağlık bacım.. tez kurtarsın rabbim seni hızlı salla anneeaaa olayından..kandilin ve tüm okuyanların kandili übarek olsun:))
var ya allah biliyor ya bunların ilk bir senesinde okuduğum kitabı hiçbir zaman okumadım. alırdım ayağıma oku babam oku. şimdi uzun sallanmıyorlar, bir yıldır tek satır görmedi gözüm:)
valla benim prensibim şu: gerekirse dötümde, kafamda, herbiryerimde sallarım, yeter ki uyusun:))
ayakta sallanmayı sevmedi, kucakta dolaştırarak uyuttuk uzun bir süre. geçenlerde kendı kendıne uyumaya başladı, çok sevındım – ama uzun sürmedı. şu anda:
-pusette qezdırerek,
-bacağını hafıf hafıf cımcırerek ya da
-saçını tarayarak uyutabılıyoruz:S
kendı halıne bırakırsam asla ama asla uyumuyor…
saçının taranarak uyunmasına bayıldım.benim kız da sırtına vurarak uyumaya başlamıştı.ayakta sallamak lüksmüş bee pat pat vurmak çok zor.elimi çektiğim an da uyanırdı.
ben hep ayakta sallayanlara özenirim diyeceğim ama buradan sopayla kovalanmaktan korkuyorum…büyük kızım 3.5 yaşında küçüğü ise 5.5 aylık. her ikisi de ayakta sallanmayı reddettiler, alıştıramadım.ilkinde kuucakta sallardık, hafif tempoda koşardım salonda hatırlıyorum bir aşağı bir yukarı. uyuyunca yavaşça otururdum koltuğa. 30 dakika dolunca tak diye uyanırlar hop yeniden koş gene otur. uzun uyursa ööle aç susuz, tuvalet neyim haram olmuş bir vaziyette, bacaklar kollar uyuşuk kalakalırdım. gaz döneminde mutfaktaki davlumbaz sesi onları sustururdu. orada kaç gece kaç gündüz geçirdim bilemezsiniz. mutfak yemek yapmak için değil bebek uyutmak için kullanılan bir yerdi bizim için. sonra bir salıncak aldık dünyam aydınlandı. peki niye imrenirim ayakta sallayanlara? çünkü ayaklarınızı da her gittiğiniz yere götürebilirsiniz, pratik sayılabilir çok çileli olsa da. ama bu eşek ölüsü gibi salıncağı tatillere, başka şehirdeki kayınvalidemin evine taşıdık süründük durduk. sök, yeniden parça arttırmadan doğru bir şekilde tak, bu kez bir yeri tam oturmasın habire gıcırdasın ve kız uyumasın bu ses yüzünden… bi de insanlar uzaylıymış gibi bakardı ne biçim kız bunlar anasına çekmiştir kesin acaip işte illa salıncak mı lazımmış, onların zamanında ööle miymiş… aaa edeplice laf anlatmaya çalış dur! şimcik bu satırları da salıncağın kenarından yazıyorum zaten. hah işte 30 dakka doldu, uyandık, salıyoz yeniden hoop eeee eee ee…
hahaha valla ayak her istediğin yere gidiyor ama yakında proteze geççez biz. öldük valla
Benim büyük kızım da ilk 7 ay port bebeli bebek arabasında mutfakta davlumbazın altında uyudu geceleri
Ve aynen imreniyorum ayakta sallanarak uyuyabilen bebelere.İki kızım da asla ayağa yatmadılar,daha 1 aylıkbebe ayağa yatırınca sırtını kaldırır ağlardı al beni diye.Hep kucakta gezdirerek uyuttum,sırt ağrısı,bel ağrısı ve varisler benimle ayrılmaz bir bütün oldular!
offffffffff
ben de memede uyuyana hayranımdır. benimkiler dövüşürlerdi memede
🙂 neymiş bu davlumbaz arkadaş. bilsem ben de denerdim
Secce,
Maşallah anneanne aşmış kendini, kaçak kat çıkmış bebelere.
:))))))))))
Bende kızımı ilk 6 ay ayağımda salladım. Birgün nasıl oldu bilmiyorum. Uyumak üzere olan kızı babası sırtını kaşıyarak uyuttu. Ogün bugündür sallanmıyor. Kendi kendine yüzüstü yatıp uyuyor. Süper br duygu tabi. bacak ve topuk ağrısını çok iyi biliyorum çünkü:)
6 aydaki ağrı birşey değil valla büyüdükçe hücrelerinin tek tek öldüğünü hssediyorsun
Biliyor musunuz, ben kızımı hiç sallamadım, bir kere bile 😀
Tamam vurmayın lan yeter, kırıldı kemikler! fodkgglokfohmmhönm
amma da havalısın ha:)
Benimkisi gündüz sallayarak, gece de yanına yatıyorum yüzümü iki elinin arasına alıyor ve cicik yaparak uyuyor… ama bu cicik yapma işini abartıp gece uyanınca anne cicik yapcam diye bağırıyor ve yazın bu sıcak günlerinde avuçlarının sıcağından ben uyuyamıyorum.. bu stili de sırf ayağımda sallamaktan kurtulayım diye uygulamıştım…ama bu da daha gıcıkmış:(((
:))))) benim arkadaşın kızı da annesinin göğsünü çimdikleyerek uyurdu. işkenceye bak
o zman benim kızımın ki daha masum…şikayetçi olmayım:)))))
sallamak gibisi var mi ya 🙂 kiz simdi ayagimda misal, salliyorum bi yandan 😛 bi yandan da o site benim, bu site senin geziyorum 😀 ne kitaplar bitirdim, ne filmler izledim ben 5 yasindaki oglani sallayarak uyuturken 🙂 kulturume kultur katti, ayakta cocuk sallamak diyebilirim 😛
once, uygun bir mekan secilir ki genelde tv karsisidir. bir yanima kumanda, diger yanima lap top, her iki yamacima, el ve ev telefonu alinir. Mumkunse cayim, varsa kurabiyem, suyum hazir edilir 😛 hatta evde bir baskasi varsa, salliyorum bahanesiyle, hizmet ettirilir 😛 ondan sonra, gelsinler fimler, gitsin kitaplar, dergiler, gazeteler 😛 siteler, bloglar 😛
krizi firsata cevirmeyi bileceksin arkadas 😛
sallanmak, vucutta endorfin-mutluluk hormonunun salgilanmasini saglarmis.. bebek ve cocuklarin sallanmayi sevmelerine bir sebep.. bir de 9 ay anasinin karninda sarsilip duran bebenin, dogar dogmaz, sooyle bi yataga uzanayim da uyuyayim demesini bekleyemeyiz herhal 😛
oglan kucukken, bir belgesel cekimine katilmistim, ayagimda sallarkenki halimiz film festivaline katilip odul bilem aldi 😛
sallamak ve sallanmak gibisi var mi bee der, kacarim 😛
:))))) çok hoş yaaa…
super ya bende kendımı yıyorum cocugu sallıyorum vay efendım saf oluyomus vay efendım gelsımını olumsuz ekılıyomus soyle oluyo boyle oluyo derken ınsan kendı hayatındanda yıyo keske sızın gıbı olabılsem
vayyyyyyyyyyyyyyyy süper bir yorum. belgeseli merak ettim. youtubda var mıdır ki??
valla ilk sene ben de tam teçhizatlı sallıyorudm ama ne kadar keyifli hale getirirsen getir kıçının düzleşmesi kaçınılmaz. anatomim bozuldu be.
:)))))) al benden de o kadar hemen uyumayınca popodan ağrı başlıyo uyuşma taaaa ayak tırnağıma kadar:)))))
heh bende pesınden gelıom Burç’la operım
koş tülin koş
Blogunuzu cok begendim. Kizim son gunlerde ayagimda sallanirken kacmaya calisiyor, uyamamak icin her yolu deniyor. Benim durumumda olan var mi diye mrk ederken bu siteyi buldum. Kizimi ayagimda sallarken butun sayfayi okudum o kadar cok guldum ki nerdeyse uyandiriyordum kizi;)) hele yanina cayini kurabiyesini alan arkadasa bayildim. Bu konuda cok uretken oldugumuzu dusunuyorum. Olmayan moralimi yerine getirdiginiz icin tesekkur ederim… İnsallah yeni konular eklenir aktif takipcinizim bundan sonra;))
teşekkür ederim zeynep.hoş geldin.sitede konu çok anacım.sen başla okumaya, ben devamını yazıyom
Tuna pek severdi ayakta sallanarak uyumayı. hele bir derdi varsa, aşı maşı olduysa aynen senin gibi alırdım çocuğu ayağıma, öyle yatardım. hem sallardım hem uyuklardım sabaha kadar. 1 yaşını biraz geçtiği dönemde ayakta yatmak istemez oldu. o yatağına yatıyordu, ben yanındaki yatağa. öyle uyuyordu. 1.5 yaş civarı beni odada istememeye başladı. onu yatağına koyduğumda odada durmaya kalkarsam git, diyordu. ben çıkınca kendine ninni söyleyerek uyuyordu. ohhhh değmeyin keyfime. 6.sınıfta şu an. o gün bugün kendi uyur hep. bana hiç bulaşmaz:)
İdil hiç sevmedi ayakta sallanmayı. o beni emerken kucağımda uyurdu. 1 yaşında memeyi bırakınca yatağına koymaya başladım, ben ninni söylüyordum, o uyuyordu. azıcık yatağını sallasam bile gıcık oluyordu:) demek sallanma olayını sevmiyordu cadı. 2.sınıfta şimdi. parkta salıncağa binmekten bile hoşlanmaz:) 1.5 yaş civarında o da yanında durmamdan hoşlanmadı. artık ne bet bir sesim varsa, çocuklar ben ninni söyleyince beni kovuyor o odadan. o oldu işte. kız da bensiz uyumaya alıştı.
çevreden duyuyorum, okul çağında çocuklar, gece yatarken analarını istiyorlar illa. benimkiler de odalarına girsem sinir oluyor:) anne dışarı çıkta uyuyayım, diyorlar. eee körün istediği bir göz, allah vermiş 2 göz hesabı anında arazi oluyorum tabi ben de:) darısı başına anacım
Benim ikizlerimide aynı şekilde biri önde biri arkada ayağımda sallayarak uyutuyordum. Bazende birini ayağımda sallayıp, diğerinide mememde:) Sallamamak için çok emek verdim, gündüzleri uyku saatleri geldiğinde emip, direk yastıklarına kafayı koyup uyuyorlar. Geceleri babamız çok sabır gösteremediği için sallamayı tercih ediyor. Gündüz uyutmak geceye nazaran daha kolay. geceleri uzun uyuyacaklarını bildikleri için, bizlerden kopmayı çok istemiyorlar. Benim birde 2 ince yastığa kaalarını koyup sallama yöntemim vardı. Oda çok işe yarıyordu, mağlum belli bir süre sonra ayağa sığmaz oluyorlar. sırt kaşıma ve saç okşamada sakinleşmelerine fayda ediyor. ama ben hep belirtmekte fayda oldugunu düşünüyorum SEVGi verdniz mi, öylede bir anlıyorar ki, ve inanaın yapılamayacak, başarılamayacak hiç bir şey yok
benım oglan ayakta sallattırmıyor kendını boyle seylerı duydukca da bende korkuyorum yanı ama ayakta tutmaktan kolay dıye ıstıyorum gercı ayakta uytmayı unutturmaya calısıyorum 2 haftadır ayakta uyumadı sımdı emerek uyutmaya calısıyorum bazen tutuyor uyuyo bazende yataga koyunca uyanıyor yaterkende emzıreyım dıom beceremıyorumda oda alamıyor memeyı yarı yatar vazıyette ıskence gıbı uyusun dıye beklıom 0na da alıstırma dıyenlerde var tabı e nasıl uyuyacak bu bebe bırakıyom yatagına cebelleşio cebelleşio uyuyamıo sonra basıyo cıglıgı bazende yataga koydurmuyor kendını :S
Sallanmak bebeklerin genlerinde var karnimizdada bi oyana bi bu yana sallanip duruyorlar hatta doktorum sen ayaktayken uyurlar sallandiklari icin sen yatincada uyanir tekmeler demisti bizde ilk onceleri guya ayaga alismasin diye kolik oldugu donemlerde kucagimizda bi oyana bi buyana sallaya sallaya uyutuyoduk baktik ha ayak ha el kol hem daha az eforlu attik ayagimiza ohh dedik valla