Yine üç gün bir yere gidip bir ömür anlatma dönemine girmiş bulunmaktayım. 😉 Daha İtalya’yı bitirememiştim. 😉 Ay çok seyahat annecim, seyahat blogu mu açsam, ne yapsam. 😉 Şimdi önce şunu söyleyeyim de, son umre yazım üzerine “Ayy ben de çocukları götüreyim diyordum, götürmeyeyim bari” yorumlarına ister istemez üzüldüm. Sabi sübyanın hakkına girmeyeyim. Evet zor, kabul… Okumaya devam et Hacı Secce – 9. Bölüm – “Sabır Hacı Sabır!”
Kriz!
Çok uzun süredir evden çalışıyorum. Hep soruyorlar “Ay nasıl çalışıyorsun, zor olmuyor mu?” diye. Oluyor tabi, olmaz mı? Bi kapı çalıyor, bütün günün kilit. Evet, insanın kendini evde disipline etmesi de zor. Hele bir yandan ev almış başını giderken oturup çalışmak çok çok zor. Evin işini bitirsen -ki bitmiyor dipsiz kuyu mübarek- bu sefer çalışacak… Okumaya devam et Kriz!
Ünlü Ev Kadını
Küçükken bacılarımla bir oyun oynardık: “Ünlü iş kadını” oyunu. Oyunun adından da rahatlıkla anlaşılacağı gibi biz ünlü iş kadınları olurduk. Evdeki kullanılmayan, eski telefonun tuşlarına basarak çatır çatır çalışırdık. Annemizin topuklu ev terliklerini giyerek oradan oraya koşardık. Bir yandan sohbet edip bir yandan hızlı hızlı bir şeyler yerdik. Lokantadaymışız, salatayla balık yiyormuşuz. Sonra tekrar koşmaya… Okumaya devam et Ünlü Ev Kadını
Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – XI. Bölüm ve Hacı Secce – 8. Bölüm Ortak Yayın – “Çok Seyahat Annecim!”
Geçenlerde bilgisayar başındayım. Nasipse Nisan’da memlekette kuzenimin düğünü var. Her zamanki gibi en ucuz uçak biletini bulma derdindeyim. Oğlan başıma geldi. Ekrana baktı. “Aaa uçak bileti mi bakıyorsun? Daha yeni yurt dışından geldik anneciğim. Yine mi seyahat!” dedi. AHAHAHHA. NİHAYET NİCEDİR BEKLEDİĞİM LÜKÜS HAYAT! 😉 “Çok seyahat annecim!” dedim. 😉 Hey gidi günler. Şunlarla ilk… Okumaya devam et Hayatın Normalleşmeye Başladığının Resmidir – XI. Bölüm ve Hacı Secce – 8. Bölüm Ortak Yayın – “Çok Seyahat Annecim!”
Hacı Secce – 7. Bölüm – Umre Diyalogları
Cidde Havalimanı. Biri her zamanki gibi tuvalete koşuyor. 😉 Oğlan: “Vuhuuuuu. İlk defa yurt dışına işeyeceğim. Çok heyecanlıyım.” 😉 *** Her tarafta Arapça’nın altında İngilizce tabelaları görünce… Oğlan: “Püff. Sanki Amerikalılar geliyor hacca.” 😉
Hacı Secce – 6. Bölüm – Yallah Haciii Yallah!
Her şey bir Pazar günü Pazar pazarında elimde poşetlerle daha ne alsam diye salına salına tezgahların arasında dolaşırken, sebzeci adamın beni fark edip “GEL APPPAAA GEAAALLL, KAYNANAN ÖSSÜN, GEAAALLLLL!” diye bağırmasıyla başladı. Gayri ihtiyarı kafamı kaldırıp adama bakınca adam dozu artırdı: “GEL APPPAAA GEAAALLLL, KAYNANANA METROBÜS ÇARPSIN İŞALLAH, GEALLL!” O an adamın tahmin etmediği bir… Okumaya devam et Hacı Secce – 6. Bölüm – Yallah Haciii Yallah!
Don Popo Yayıncılık İftiharla Sunar!
Geçenlerde bizimkilerin öğretmeni bir hikâye yazma ödevi vermiş. Konu serbest. Uzunluk serbest. Nasıl hevesle geldiler eve anlatamam. Zaten bayılıyorlar kitap yazmaya. Buldukları her kağıdı ikiye katlayıp kitap haline getiriyorlar. Hemen harıl harıl başladılar yazmaya.
Çamaşır suyu mu kibrit suyu mu? ;)
Geçenlerde dosya yetiştiriyorum. Gece gündüz çalıştım desem yeridir. Gözümü kapattığım an harfler uçuşuyor gözümün önünde. Bu arada evde de havlar uçuşuyor. Her çalışma dönemimde olduğu gibi ev yine evlikten çıktı. Dosyayı gönderdim, evin neresinden tutsam da işe başlasam diye düşünürken tık tık. O da ne? Sevgili Dinamik Anne beni mimlemiş. O ne demek? Valla ben de… Okumaya devam et Çamaşır suyu mu kibrit suyu mu? 😉