Bakıcı gideli bugüne bugün bir ayı geçti. Hâlâ üçümüz de hayattayız elhamdülillah. Tabi birçok şey değişti hayatımızda. Evimiz sürekli savaş alanı gibi, darma duman. Yemin ediyorum bir hırsız girse, “Benden önce biri girmiş” deyip geri çıkar. Güneşin parlaması leşimizi daha çok ortaya çıkardı. Salon kanepelerimde salyangozlar kabile halinde dolaşmış gibi. Her taraf pırıl pırıl sümük. Gidip gidip oraya sürmüşler sümüklerini. Hangisi başlattıysa artık. Ev dağınık mağınık ama beni yıpratan bu değil. Asıl sorun ikisini aynı anda uyutmaya çalışmak. Vallahi hayatta hiçbir şeyden çekmedim şu bebeleri uyutmaya çalışmaktan çektiğim kadar. Hele ikisini aynı anda uyutmaya çalışmak. OFFFFF. “Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır” demiş ya şair, al benden de o kadar.
Bebelerimi uyutmak baştan beri çok zordu. Her ne kadar doktor evimize gönderirken, “Bunlar prematüre. Hiç uyanmazlar, sonra açlıktan bayılırlar. Sen iki saatte bir uyandırıp doyur,” demiş olsa da benim bebelerim sırf doktoru yalancı çıkarmak için hiç uyumadılar. Biraz toparlandıklarında uyku eğitimi vereyim dedim ama tam bir sene boyunca günde sekiz saat gaz sancısıyla yırtındıkları için, bir de birbirlerinin sesine çok hassas oldukları için o işi hiç yapamadım.
Son zamanlarda durum epey iyileşmişti. Bakıcımız varken sabah on gibi birini o alır, birini ben alırdım, iki ayrı odada uyuturduk. Artık ikisini tek başıma uyutmaya çalışıyorum. Bakın onları uyuturken neler çekiyorum.
Saat 11:00 : İkisinin de uykusu iyice gelir. Kız memme diye yapışmaya başlar.
11.01: Oğlan hamağa konur. Kız memmeye monte edilir.
11.03: İki dakikalık sessizliğin ardından oğlan hamaktan atlar.
11.04: Oğlan kızı tacize başlar. Kız “Ahmiii, Mekki memmme emiyor, giiittt” diye bağırır.
11.05: Bir taraftan kızı emzirir, öbür taraftan oğlanı hamağa atarım.
11.06: Kız emmeyi bırakıp memmeyle hasbihal etmeye başlar.
11.07: Kızı da hamağa atarım.
11.08: Oğlan hamaktan atlar. İçeri odadan oyuncak arabalarını getirir.
11.09: Oğlan arabalardan birini zorla kıza vermeye çalışır, kız almaz, kavga çıkar.
11.10: Kavgayı bastırır, ikisini bir hamaklarına koyarım.
11.11: Herkes sallanmaya başlar.
11.12: Kız su ister.
11.13: Kıza su vermek için içeri giderim. Giderken yataklarından çıkmasınlar diye tehdit ederim.
11.14: Suyla dönerim, ama yatakta kimse yoktur.
11.15: İçeri kaçan bebeler yakalanır, kıza su verilir, ikisi bir geri hamağa basılır.
11.16: Kız “Baaazz daaa” diyerek biraz daha su ister.
11.17: La havle çekerek baazz daaa su getiririm. Kız suyla oynamaya başlar. Suyu elinden alırım.
11.18: Oğlan su ister. Suyu ona veririm. Kaçmaya çalışan kızı yatırmaya çalışırken oğlan suyu üzerine döker.
11.19: Küfrederek oğlanın üzerindeki ıslak bluzu değiştiririm. Kızı yakalayıp getiririm. İkisini bir yatağa basarım.
11.20: Oğlan ıkınmaya başlar.
11.21: Kesif bir koku etrafa yayılır.
11.22: Söylene söyleye oğlanın altını değiştiririm. Kız içeri kaçar.
11.23: Bezi atıp gelir, iki bebeyi geri yatırırım.
11.24: Kız acıyooo diye poposunu gösterir. Poposu mu pişti diye açarım. Açık popoyla kaçar. Oyun yapıyormuş meğer.
11.25: İkisi tekrar hamağa girer. Kız kalkar hamağa oturur. Sanki parka sallamaya geldim, şahane ninnime tempo tutarak el çırpar.
11.26: Kızı yatırır “Zıbarın artık” diye bağırırım.
11.27: Bu sefer de oğlan kalkar hamağa oturur. Ardından da kız.
11.28: Pes ederim, sallamayı bırakırım. İkisi de kalkıp içeri kaçar.
11.29: Sırtımı dinlendirmek için uzanırım. Sinirden şakaklarım şaklar. Kız memmee diye yanıma gelir.
11.30: Memme yok, uykun varsa yat da sallayım derim. Yatar.
11.31: Oğlan gelir kızın hamağına yatmaya kalkar. Kız yatırmaz. Bir kavga daha çıkar.
11.32: Ağlayan bebeleri sakinleştirir geri yatırırım.
11.33: Kız şarkı söylemeye başlar. “Alii babanın inekisi var.”
11.34: Oğlanın aklına Ali baba ve inekisinin olduğu kitap gelir. Hamaktan fırlar onu alır getirir.
11.35: Kız hamaktan iner, kitabı oğlanın elinden çeker. Yeniden kavga çıkar.
11.36: Kavgayı bastırmak için kıza da bir kitap veririm.
11.37: Herkes kitap okumaya başlar. Ben de sırtımı dinlendirmek için uzanırım.
11.38: Oğlan okuuu diye kitabını gözüme sokar.
11.39: Oğlanın kitabını okumaya başlarım. Kız okuuu diye kitabı gözüme sokar. Yeniden kavga çıkar.
11.40: Kavgayı bastırırım, kitapları kaldırırım, ikisini tekrar hamağa koyarım.
11.41: Oğlan süt ister. Duymazlıktan gelirim.
11.42: Oğlan süt diye ağlamaya başlar.
11.43: Sinirle oğlana süt hazırlayıp veririm.
11.44: Kız süt ister. “Sen biberondan süt içmiyorsun ki” diye kıza çatarım. Süt diye ağlamaya başlar.
11.45: Kıza süt getiririm. Kız biberonu alır kaçar.
11.46: Oğlanın süt içmeyi bırakır, biberonu sallayarak sütü sağa sola saçmaya başlar.
11.47: Oğlandan biberonu alırım.
11.48: Kız boş biberonla gelir. “Aaa içtin mi?” derim. “Döktüm” der. “Nereye” derim, elimden tutarak kanepenin üzerindeki popom kadar ıslaklığı gösterir. Saça saça dökmüştür.
11.49: Kanepeyi temizlemek için uyutma seansına ara veririm.
11.51: Tekrar ikisi hamakta. Oğlan emzik ister. Veririm.
11.52: Kız “O emzik benim” diye zırlar.
11.53: Başka emzik aramaya çıkarım.
Ay yeter öff, bu işkence en az 13.15’e kadar devam eder. Daha yeni basabildim yataklarına. Şimdi de çektiklerimi anlatarak o anları tekrar yaşayıp sinir hastası olmak yerine acilen yemek pişirmem lazım. Fırsat bulursam biraz da sırtımı dinlendireceğim. Siz tahmin edin artık kalan 1,5 saatin içeriğini. Anahtar kelimeleri veriyorum: yastık, memme, çorap, oyuncak ayı, boya kalemi
🙁
Keske sallamaya alistirmasaydin.
Bu is dort yasina kadar surer artik. Bir uyku rutini gelistirmeniz lazim. Anne elli kere kalkmaz. Maymun ettirme kendini. Su/ sut icilir, cis yapilir yataga yatilir. Perdeler cekilir, karartma yapilir. Bilumum talepler geri cevrilir,
“su istiyorum”
“kalkinca icersin”
pazarlik edilmez, “uyursaniz size sunu alirim, suraya gotururum”
sohbet hic edilmez.
Kimse ASLA kalkmaz. Uyunur.
Kitap okunmaz, ninni soylenmez..
Yardim lazim mi?
offffffffffffff
vallahi tek tek 3er dakikada uyuyorlar. bir araya gelince birbirlerini azdırıyorlar
80 günlük kolık sureklı ağlayan hatta ağlamak demeyelim bas bas bağırıp crrlayan bebeye ne yapılır sallayarak uyumaya alışması bıle güzel bızımkı uyuduktan sonra sıkıysa bırak sallamayı anında gozlerını acıyor vebu alıştırma meselesı degıl dogudgu gun hastahanede sabaha akdar ağladı artık hemsıreler bıle sustur dedıyse mecburen sezeryanlı halımle pıspıs yaparak dolasdım ben alıştırmadım 🙁
diyorum ya benimkiler de öteki taraftan alıştırılmış olarak gönderildiler. 😉 genelde alerjisi olan çocuklarda böyle ağlama duyuyorum. hiç sordun mu doktora?
Allah yardımcın olsun!! ipek ag doğru söylüyor…bende ilk çocuğumda senin gibiydim…baktım kafamın üstüne bi etmediği kaldı,aynen dediği gibi davranmaya başladım…merak etme bu seni kötü anne yapmaz 🙂 oğlanı zor, kızları da çok rahat büyüttüm bu sayede…YATICAKSIN dedin mi olay bitmiştir :))
beceremiyorum onu işte. yataklarına koyup çıkamıyorum aşağı atlıyorlar, boyları yetiyor artık. brbirinin bağrışı da azdırıyor bebekleri. sessizlik olsa anında uyuyacaklar. ama sessizliği sağlayamıyorum işte.
okurken gülesim değil ağlayasım geldi seni en iyi anlayanlardan biriyim 2 çocuğumdada aynı sorunu yaşadım yaşıyorum oğlum 16 aylık hala uyutmakta güçlük çekiyorum!!!sert yaptımmı saatlerce uluyo dahada çekilmez oluyo çocuğun kişiliğiyle alakalı olduğunu düşünüyorum inşallah geçecek bunlarda:((((
inşallah geçecek, tek tesellim o. bari biri normal olsaydı diyorum, ikisi de anormal olmaz ki canım.
ikisini de farklı odalara yatırsan ve şöyle bi hööööööttt diye kükresen? gerçi akıl vermek çok kolay oluyor böyle durumlarda…insan yaşadığını bilir dimi…ama kendi tecrübemde böyleydi gerçekten…benim oğlan bide kıçınla baçaklarıma vururdu sallamayı durdurduğumda…böyle ayağımda 2 saat uyurdu ve ben hiç kıpırdamadan dururdum salak gibi…bacaklarımı hissetmezdim sonra…taaa 4 yaşına kadar bu böyleydi…hatta koca danaydı bazen akşamları da yine sallanmak isterdi…o yüzden kızlarım da bunu yapmadım…dediğim gibi rabbim yardımcın olsun…inşallah yakında kendi kendilerine uyumayı öğrenirler de sende rahat edersin inşallah!! 🙂
ya ben alıştırmamak için neler yaptım ama başka türlü uyutamadım. gece kız yanıma yatıyor, birlikte uyuyoruz.gündüz oğlan azdırıyor. teker teker gelseler halledicem de:) bi de yataklarından atlamaya başladılar. keşke o raddeye gelmeden alıştırsaydım kendi kendilerine uyumaya. şimdi kafa üstü inerler diye bırakıp çıkamıyorum da. ama bir yol bulmam lazım. farkındayım!
o kadar saat uyutmaya çalışırsın bir yandan da uyusalar şunu yaparım bunu yaparım diye kafanda tasarlarsın sonra ne olur onlar uyur sen de bitersin! benim oglum 15 aylık maalesef salıncakta uyuyor. gerci yattı mi kalmkmaz o anlamda sanslıyım bir de salıncaktan kurtarsam evin göbeginde pek çirkın duruyor.
aynen!!! uyutma işleminin başlangıcında uyusunlar da şunu şunu yapayım diyorum. ortasında yorulup ay uyusunlar uyuyum diyorum uyuduklarında sinirlerimi öyle bir zıplatmış oluyorlarki sinirden titriyorum tik tik vücudum atıyor nerede kaldı uyumak!
Herkes neden tavsiye veriyo anlamadım, ben yorumlara katılmıyorum,sen bebelerin icin en iyisini istersin ve yaparsın zaten. Bence bu yorumlar insanın morelini bozan,kendini güçsüz hissettiren cinsten olmuş.
Bu arada cok eğlenceli bir yazı olmuş,ck güldüm:))) ck sirinsinizzz
yok yaa en iyisinin bu olmadığının eşek gibi farkındayım. ama henüz değiştirmeye çalışacak fiziksel ve psikolojik ortam müsait değil:) tavsiyelere her zaman açığım. bi yolunu bulmam lazım deli oalcağım yoksa
Ben bir taneyi uyutmaya çalışırken insanlıktan çıkıyorum (sallamadığım halde) , 2 taneyi düşünemiyorum, herhalde ikisini de alır ağlayarak anneme kaçardım 🙂 gayet başarılısın bence sakın bozma moralini..
:)anam da bıktı bizden
Çok güçlü bir kadınsın, hayranım sana..
En iyi sekilde üstesinden geldigini düşünüyorum..
Kendi rahatın icin biraz daha sert olman gerekiyor malesef..
Okurken kucagimda sallayarak uyutmaya alıştırdıgım ve muhtemelen buna pişman olacağım bebegimi hoplata hoplata güldüm valla :)) ne alemsin yaaa..
Kolaylıklar diliyorum sana.. Ama harikasın unutma 😉
:))))))))
hahaha çok komik! o halde ben de naçizane uyku ve eğitimi ile ilgili bir (tamam iki) yazımı paylaşayım: http://bebekyapimbakimonarim.blogspot.com/2012/02/uyku-kardesim-ver-elini.html
Eren
tşk ederim eren. ilk uyudukları anda bakacağım inşallah
hehe yıne uslubunla oldurdun benı ::))) sen cok cok yasa emı:)) bence sen cok ıyı cok basarılı ve cook sabırlı bır annesın..kımse akıl vermesın!! herkes yasadığını bılır!!her cocuk bır değildır bunu unutmayın..sizlerde Selcen’in yerınde olsanız aynısını yapardınız emın olun…herkesın elındekı malzeme farklı,kımısı hemen uyur,kımısı inletir…helekı ıkı tane oldumu….. boyle bı anneye yorum yapmak bıle manasız bence..sadece moralını ıyıce sıfırlarsınız annenın..okadar…ilerıde emınım hersey daha ıyı olacak:))buyuduler zaten artık :)) surda ne kaldı kı :))
vay dostum, seni arkamda hissettim omuzlarım dikeldi. tşk ederim
burda kahkahamla oğlanı uyandırayazdım yeminle
“11.13: Kıza su vermek için içeri giderim. Giderken yataklarından çıkmasınlar diye tehdit ederim.
11.14: Suyla dönerim, ama yatakta kimse yoktur.”
gülmekten gözümden yaş geldi :)ağlanacak halime gülüyorum bu arada.
benimde ikizlerim var biri kız biri erkek geleceğimi gördüm sanki şimdi düzeltilmiş 3 aylıklar en rahat günlerimmiş anladım yazınızı okuyunca. allah yardımcımız olsun.
http://www.bahcekati.com/cocuklu-hayat/uykusuz-her-gece
benim oğluşun uyku ritüeli de level atladıkça zorlaşan otun mübarek!