Hediye

Küçükken kapıdan kim girse eline yapışırdık “Bize ne getirdin” diye. Iyy. En gıcık olduğum çocuk davranışı. Ankara’dan rahmetli dedem gelirdi. Daha kapıda adamı görürüz, hoş geldin falan yok; “Dedeeee bize ne aldııınnn??” “Hay gızım, hele bir içeri girelim, soluklanalım” derdi dedem. O valiz açılana kadar heyecanla etrafında döner dururduk. Hey gidi!

Doğum günlerimde en güzel hediye hep teyzemden gelirdi. Olaya “İşine yarasın” diye değil de “Neyi sever? / Neyle mutlu olur?” diye bakar. Bir kere hiç unutmuyorum bir ayakkabı almıştı. Bale ayakkabısıymış adı. Lacivert, düz, bildiğimiz babet işte. Ay nasıl sevindim! Hemen yün tayıtımı takıp bale yapacaktım ki anam olaya el koydu. Ayakkabı ayağıma tam oluyormuş! Ee daha ne, güzel işte tam olsun. Olur mu hiç? Olmaaaaz! Büyük olacak ki uzun süre giyilsin. Sonuç olarak ayakkabıyı değiştirmeye gittik, büyük numarası yokmuş. O bırakıldı, yerine okul ayakkabısı alındı. İşe yarasın tabi! Ne ağlamıştım hüü ben bale ayakkabısı isterim diye. Kendimi o ayakkabıyla, külotlu çorap üstü mayoyla televizyonda bale yaparken hayal ederdim. 1 numara farkla kuğu gölü büyük bir balerinden oldu. 😉

Bize öyle vırt zırt hediye alınmazdı. Anca şehir dışından gelen akraba olursa ya da unutulmadıysa doğum günlerinde. Şimdiki bebeler öyle mi canım? Her şeye hediye. 8 kişilik anaokulunun hediyeleriyle baş edemedim desem inanır mısınız? Üstelik 2’si kendi bebem! 2 X Yok doğum günü, yok kandil, yok yılbaşı, yok kuran şenliği, yok öğretmenler günü, yok çekiliş, yok cuma ikramı, yok paylaşma günü… Bir bitmediler be!

Tabi bu işin veli kısmı. Bebe kısmı olaydan çok memnun. Zırt olsun gelsin hediyeler, pırt olsun gelsin hediyeler ooh. Kızım Allah için çok gözü tok bir bebe. Hediyeyi alırken bile utanır. Oğlansa cenavar! Bütün sene hediye muhabbetiyle yattık kalktık. Aklımda kalanları yazayım da dedim, unutulmasın.

—-

Arkadaşının doğum günü. Hediye faslı geldi. Oğlan hediyesini takdim ediyor:

Çocuğun Annesi: “Ay çok teşekkür ederiz. Ne kadar güzel bir hediye bu. Ne güzel seçmişsin.”

Oğlan: “Yo ben seçmedim. Benim seçtiklerim çok pahalıydı. Annem ben onu size bile alamıyorum dedi. Annem seçti bunu. Ucuz diye aldık.”

Bu kadar da doğru sözlü olunmaz ki be yavrum. :/

Bir sabah tuvaletten çıkarken…

Oğlan: “Anneciğim, ne zaman bu donumu giysem Eda’yı hatırlıyorum. Sağ olsun ya ne güzel don almış hediye.”

Çocukların arkadaşlarına don göndermeden önce düşünüyorum artık. 😉

Kendi doğum gününde…

Oğlan: “Anneciğim, misafirleri saydım. Hediyeleri de saydım. İki kişi hediye getirmemiş.”

Sosyal bilgileri düşük ama en azından matematiği iyi. 😉

Kendi doğum gününde…

Oğlan: “Hüüü Tarık’a çok hediye gelmişti. Bize niye az geldi?”

Anne: “Tarık’ın doğum günü çok kalabalıktı. Ben sadece arkadaşlarını çağırdım. Daha babaannenlere doğum günü yapacağız, anneanneler Kayseri’den gelince onlara yapacağız.”

Oğlan: “Off. Neyse ağlamadan biraz daha bekleyeyim bari.”

Gecikmeli de olsa, geldi hediyeler şükür. 😉

Teyzesi doğum gününe hediyesiz gelmiş.

Oğlan: “Önemli değil teyzeciğim. Haftaya alırsın, telaş yapma.”

Anne: “Teyzen daha geçen hafta bir sürü hediye getirmişti size. Tekrar getirmesine gerek yok. ”

Oğlan: “Ama anneciğiiim, geçen hafta önceki yaşımdaydık. Şimdi yeni yaşım geldi.”

Dün dündür tabi. 😉

Oğlan bu kadar hediyeye önem veriyorlar da bana doğum günümde, anneler gününde ne hediye etti dersiniz?

bir adet aydede
IMG_0937
bir adet mutlu aile tablosu. Ben ve ikizler, ben ve sevgili kocacığım.
IMG_0934
Çift katmanlı sevgi

Kızcağızım hiç olmazsa uğraşmış da doğru dürüst resimler çizmiş. Sokaktan bulduğu yapay çiçekle süs bilem yapmış.

IMG_0938

Amcaları doğum günlerinde para verdi. Ben de paralarıyla kendilerine istediklerini alabileceklerini söyledim. Normalde hayatta yapmam bu kıyağı ha!

Kocaman bir AVM, üç koca oyuncak mağazası, bir über süper hiper market, iki kitapçı gezdik. Aha oğlanın milyarlarca çeşit arasından aldığı:

IMG_0932
Bu ne lan??!!

Var ya şunları görünce bunları kim alır acaba derdim. Aha oğlan kaptı geldi. Oğlum başka şey baksaydın falan. Yok ille de bu. Kasadaki kıza sordum, “Ablacım bizim zamanımızda yoktu, bu ne ola?” diye. “E emoojiiii” dedi “Geri zekalı mısın abla, dünyadan haberin yok” der gibi. E ne işe yarar? “Emoooji işte. Duygularını ifade ediyor.” Sübhanallah, ne günlere kaldık. Şöyle en kızgınından dövüşecek boğa emojisi yoktu ki ben de alayım kafama koyayım. :/

E ne yapalım? Madem emoji, madem lazım, madem duygular onlarsız bir işe yaramıyor, aldık herifi eve geldik. Adını Vudo koydu velet. Oğlan o günden beri Vudo ile yaşıyor. Vudo aşağı, Vudo yukarı. Allah’tan pahalı bir şey değildi de içime oturmadı.

Kızım yavrum da anası kılıklı en ucuzundan bir bebek buldu aldı. Kalan parayla da analarına İskender ısmarladılar. Yok, valla ben zorlamadım. 😉

Bu arada bir de bayram geçirdik tabi. Bayram öncesi yaptığımız el öpme egzersizi işe yaradı, paraları topladık. Bugün de onları harcamaya gittik. Ben tabi düşünceli bebelerim yine analarını da unutmazlar diye aç gittim.

Alt kat, üst kat, üst kat, alt kat, beş saatin sonunda aha oğlana alınan!

IMG_0933
Ay deliriciiiim!

Kız da tutturmasın mı kaka emojisi alcam diye. Ögh! De get dedim! İstediğiniz alın dediysek o kadar da değil!

Neyse ikna oldu velet, ona da kitap, kalem, boya falan alındı. Kalan parayı da değerlendirelim, boşa gitmesin diye İskenderin önünde kasabın kedisi gibi ha turlar attım, ha turlar attım, ha turlar attım… Karnımın gurultusundan neredeyse canlı bomba sanılıp yaka paça sokağa atılacaktım… Bebeler oralı olmadı iyi mi? Kötü tabi! Hatta rezalet! Kalan parayı da oyun alanında zıngır zıngır zıplayarak yediler!

bedavadan evde zıplayak demezler de adsfjhgkjf
bedavadan evde zıplayak demezler de adsfjhgkjf

Süreleri bitti, dilleri sarkmış halde dışarı çıktılar. Nasıl da acıkmışlar. “Anneciğim burada yemek yiyelim” demezler mi? Yoook yeaaa, düşün önüme evde büber dolması sizi bekliyor! Bir daha nah bırakırım size hediye işini. 😉

2 yorum

  1. Yaa Secce yazık çocuklara. Yedirseydin yemeği avm’de. Büber dolması da bir sonraki güne kalır, yemek yapmaktan paçayı kurtarırdın yavv.

    Yine çok eğlenceli bir yazı olmuş. 🙂

Yorum Gönderin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.