Bir okul dönemi daha bitti. Okul olmaması birçok insana zor geldi ama açıkçası ben memnundum. Bizim için tam da zamanında bitti, biraz daha uzasa çok kötü şeyler olabilirdi. 😁
Yeni okul dönemi yaklaştıkça çoğul çocuklu aileler için artı bir düşünce daha oluyor kafada: Çocukları aynı sınıfa mı vermeli, ayrı sınıfa mı? Bununla ilgili daha önce yazmıştım. Hatta şimdi baktım da bir çok kez yazmışım, şimdi yenilenen düşüncelerimle bir kere daha yazmak istedim. Belki birine bir faydası olur. 😉
Malumunuz çocukları hiç aklımda yokken ayrı sınıfa vermiştim. Daha doğrusu ben vermemiştim de oğlan kendi sınıfını ayırmıştı. 😁
İlk senem çok zor geçti. İki ayrı öğretmen, iki ayrı sınıf, iki ayrı ödev… Canım çıktı. Farklı sınıflarda olup her fırsatta buluşan çocuklarımın adının aşığa çıkması da cabası oldu. 😁
Derken ikinci sene yeni okula alıp yeniden birleştirdim sınıfları. Hatta hızımı alamadım, sınıfta en çok benim çocuğum var diye üzerine de sınıf anası oldum. 🙂 Kısa sürede tövbe ederek evimin kadını, yalnızca kendi bebelerimin anası olmaya devam ettim.
Aynı sınıf benim için çok iyiydi. Çocukların kendi aralarında çatışmaları, sınıf içinden eve taşan tartışmaları gibi ufak tefek problemler oluyordu tabi. En çok kız, oğlanın evde olan ne varsa okulda ortaya dökmesinden, oğlansa kızın sınıfta ağlayıp, herkesin ona “Kardeşin ağlıyor” demesinden şikayetçiydi. Öyle böyle ikinci ve üçüncü sınıf geçti.
Dördüncü sınıfa geldiğimizde daha önce hiç yaşamadığımız bir şeyi yaşamaya başladık: Kardeş rekabeti.
Tamam, kabul ediyorum, kardeşler arasında kıskançlık demek istemiyorum bunu ama “birbirine özenme hâli” hep oldu. Öyle ki bir ara birine kızdım diye ötekinin de kızılmak için aynı naneyi yediğini bir yazıda anlatmıştım, eminim, ama hangisi şimdi hatırlayamadım.
Her ne kadar çocukları hiç kıyaslamadan büyütmeye elimizden geldiği kadar çabalasak da ufak tefek çekememezlikler arada oldu. Ama dördüncü sınıfta bu inanılmaz boyuta ulaştı.
Oğlan’ın bilsemi kazanamaması ve kendi kaydolup sınavına kendi girmeye kalktığı özel okul sınavında istediği başarıyı gösterememesi onu derinden etkiledi. Bu sınavlara kız girmemişti ama sınıftaki yazılılarda kızın daha yüksek not alması oğlanın çok ağrına gitti. He bir de kızın spor bakanlığının düzenlediği elemeleri geçip spor okuluna başlaması üzerine tuz biber ekti. Oğlan “ben de hiç bir şeyi başaramıyorum” düşüncesine saplandı. 😒
Anladım ki dördüncü sınıfa kadar yazılı ve not olmamasından dolayı aynı sınıf düzenini biz çok rahat geçirmişiz. Notlar işin içine girince oğlan kendisinin notları da üç aşağı beş yukarı aynı olduğu halde bir iki puanı dert etmeye, kardeşinin yanında kendini başarısız hissetmeye başladı. Allah’tan okullar erken kapandı da ailece daha fazla yıpranmadık.
Şimdi ortaokul arefesindeyiz. Ben yine döne döne okul arıyorum. Bu sefer aynı sınıf ASLA düşünmüyorum. Hatta mümkün olursa okulları bile ayıracağım. Artık büyüdüler. Kardeşsiz, bağımsız bir hayata hazırlar. Tek sorun bırak ikiyi daha içime sinerek çocuğumu gönderebileceğim bir okul bile bulamadım askdjhfjfg.
Hayırlısı inşallah. ♥️
(Daha önceki Hiii İkizler mi? yazıları için tık tık.)
Selcen hanım ilkokula başlama arefesinde yazışma fırsatımız olmuştu. Artı eksi yaparak aynı sınıfa verdim, iyikide boyle yapmışım. Şimdi ortaokul, benim ikizlerim yine aynı okul aynı sınıf istiyorlar. Farklı sınıf olsun diyorum ( ilkokulda bazen ayrı sınıfta olsaydık diyorlardı anlaşamadıklarında) bana hayır anne ayninsinif diyorlar. Bu arada Konya ya tayinimz çıktı yeni bir il, yeni okul, yeni arkadaşlar, yeni öğretmenler cikacacagi için aynı sınıf tercih edebileceksek teklif edeceğim galiba okul yönetimine. Severek takip ediyorum sizi 😍👏
Çok teşekkür ederim. Hakkınızda en hayırlısı olsun inşallah. Sevgiler.
İkizlerim henüz 8 aylık ama aldı mı beni de bir telaş😂
😁😁😁 hele önce tuvaleti öğrensinler sonra okulu stres yaparsın 😁😁
Benimkiler de şartlar gereği kreşte hep aynı sınıftalardı (söylemesi ayıp 3,5 yıl kreşte doktoralrını tamamlayıp anaokuluna öyle geçtiler). Uzmanların tavsiyesi üzerine anaokulundan itibaren sınıfları ayrı. Bu sene 4. Sınıfa başlayacaklar inşallah. Ayrı sınıfta olmaları onların psikolojisini olumlu etkilemiş olabilir ama beni çok yıprattı. Ama en çok yıpratan 2 farklı öğrrtmeni kıyaslamak. Öğretmenimizden biri çok ama çok ilgili fakat diğeri maalesef. Şimdi vicdan azabı ile kıvranıyorum. Bir de böyle bir durum var demek isterim 🤷♀️
Herkes kendi kaderini yaşıyor, sürekli eşitlemeye çalışmak beyhude çaba. Çocuklar kiyaslanmasin diyoruz ama biz öğretmenleri kiyasliyoruz. Ben de ilk yıl çok yıprandım. Gerçekten çok zor. ☹️
Çocukları ilkokulda aynı sınıfta (istemeyerek de olsa) olup pişman olan bir anne olarak diyorum ki ortaokulda ayrı sınıf hatta mümkünse ayrı okul 😎 Ama dediğiniz gibi daha içime sinen bir okul bile bulamamışken iki okulu nasıl yaparım 🤨 Bir de anasınıfına başlayacak ufaklık var 🤦
Oyyy Allah kolaylıklar versin
Bende kızı ayırdım oğlanları yine aynı sınıf yaptım bacım.. İlkokul da böyle rahat ettim inşallah ortaokulda da öyle olur.. En yakın okul en iyi okul mantığına sığındık yazdırdık geçen hafta iki apartman ötesi okula.. Diğerleri için servis olayı şarttı o riske hiç giremezdim. Rekabet olayı çoğul çocuklu ailelerin en büyük imtihanı sanırım 😔
Neden kızı ayırıp oğlanları birlikte veriyorsun?
Niçin ayrı okul düşünüyorsunuz ki?
İlkokul hadi bir nebze ortam daha rahat ama ortaokul da akran zorbalığı üst seviyede. Maalesef ki nahif olan çocuklar çok çok eziliyorlar.
Kız erkek ayrı okullar ihl düşünmüyorsanız benim nacizane tavsiyem aynı okula gönderin. Hatta aynı sınıf bile olabilir. Birbirlerine göz kulak olurlar. Olumsuz bir durumda biri anlatmadiginda öbürü anlatır. Bence bu büyük bir nimet.
Hem not rekabeti olacaksa bu ayrı okuldayken de illa ki olacak. İkizi olmasa da arkadaşlarıyla kendini kiyaslayacak.;)
Sınıfta kırk kişi vardı, kardeşinden başka kendini kiyasladigi kimse olmadi
Birbirlerine göz kulak olmak istemiyorlar.
Ayrı okul olunca notları saklamayacaklar birbirlerinden ama tabi her fıtrat farklı. İkizlik müessesesi de apayrı sanırım. 🙂
aynı şartlarda olmayınca bahane kolay. bizim öğretmen zor sordu mesela. aynı şartlarda yarışında zor oluyor
Doğru orası öyle.
Benim küçük bile abim yapabiliyor ben niye yapamıyorum diyebiliyor birçok şeyde. Mesela abisi hızlı okuyormuş o takiliyormus okurken. Arada altı yaş var ve kendisi bu yıl birinci sınıfa başlayacak. 🙂 Benim kizkardesim de birinci sinifta ingilizce öğrenmek için hirslanmisti. Siz biliyorsunuz ben neden bilmiyorum. Şu Türkiye gazetesi nin verdiği meşhur Nasreddin hoca Keloğlan kaset ve kitapları vardı. Oturur kasetleri dinler ezberler kitaplarını okur sizi geçtim derdi. Rekabet bitmiyor demek. Demek ikiz olunca ayrı hengame.
Allah ikisine de hayırlı kapılar açsın.
küçük kardeşler büyükler sayesinde çok açılıyor. bu harika bir şey. küçük kardeşin kendini büyükle kıyaslaması da çok yaygın bir şey. büyük kıskanacağına küçükler kıskanıyor 😀
Ikizim yok. Ama bi an hayal kurdum varmis, ayni sinifa gidiyolarmis. Neler oldu neler. Ben oyumu farkli siniflardan yana kullaniyim 😀
😀