Tam onuncu ay… 😱 Okullar kapanalı tam on ay olmuş. Vay be inanamadım, yanlış mı hesapladım diye üç kez parmakla saydım. Parmak sayımda problem yoksa harbiden de on ay olmuş. Kapandığını ilk duyduğumuzdaki sevinç çığlıkları hâlâ kulağımda. Peki günün birinde açılırsa sevinçten çığlık atar mıyız? Hımm. İki gün öncesine kadar kesin cevabım “Daha neler yea” idi ama açıkçası şu aralar aklımda bir soru işareti yok değil. 😉
Okula gitmemekten gayet memnun bizim evdeki öğrenci tayfası. Bir de canlı derslerin canı çıksa onlardan mutlusu yok. Oğlan geçen gelmiş diyor ki “Bu hastalık keşke teknoloji bu kadar ilerlemeden çıksaydı. Canlı derslerden de kurtulmuş olurduk.” Zaten milattan sonra doğduğuna pek pişman kendisi. Milattan önce yaşasaymış bu kadar okul okul diye direten de olmazmış. Allah biliyor şimdiki aklım olsa ben de bu doğum işlerini milattan sonraya bırakmazdım. Yeni nesille uğraşmak zor be güzelim.😉
Oğlanın hayali belliydi zaten. Söylediğimde herkeşler dalga geçmişti ama sonunda ne oldu? Dediğimiz yere geldiniz işte. 😁
Geçenlerde bu kadar ev hayatından sonra bir değişiklik olup olmadığını sordum oğlana. “Evet, artık daha uzun süre okula katlanabilirim annecim,” dedi. “Haftada sekiz dakika kadar olabilir.” 😁
Bizim evden okula varmanın yarım saat sürdüğünü düşünürsek iki gün sonra “Yeaa sekiz dakika için bu kadar yol tepilir mi?” demesi gayet muhtemel tabi. Ara ara okula uzaktan baksa yeter bebem, fazlasına gerek yok. 🤗
Allah biliyor ya kademeli olarak okul açılacak olunca evde hafif bir heyecan dalgası olmadı değil. Üstelik sadece haftada iki yarım gün. Derslerse yarım saati geçmiyor. Tam gideyim diyeceklerdi ki akıllarına o güne kadar yapılmamış ödevler ve tutulmamış defterler geldi. “Öğretmenler kontrol eder mi annecim?” dediler. E yani eder tabi dedim. Anında koronanın dehşeti akıllarına gelip “Boş ver annecim kendimizle birlikte sizi de riske atmayalım,” dediler asjgh. Hissediyorum, bir de ölümcül olmasa alır evde beslerler koronayı. Öyle bir muhabbet duyuyorlar kendisine Allah uzak ede. 💆
Peki bu kadar eve kapalı kaldılar da sıkılmadılar mı? Hımm. Kızın gayet yoğun bir hayatı var. O başka yazının konusu. 😀 Sıkılacak vakti yok bebemin.
Oğlan da hımm. Aslında hiç sıkılmışa benzemiyordu. Sabah akşam oyun oyun oyun. Arada bir canlı derse göz atıyor işte. Oyun oyun oyun… gayet keyfi yerinde görünüyordu.
Yalnız geçen gün yanıma geldi. Ağlıyor. “Ne oldu len?” dedim. İki gözü iki çeşme.
NE OLDUUUUU????
“Aklıma birinci sınıfta bana kızman geldi de ona ağlıyorum,” dedi. 💆
Asdgfhhf. Eski defterler açılmış. Depresyona giriyor sanırım bebem. Ağlayacak en yakın tarihli de beş sene önceki olayı bulmuş. E bu da iyi.
“Sana mı kızmıştım?”
“Evet.”
“Hiç hatırlamıyorum valla. Ne diye kızmıştım?”
“Bi fotoğraf vardı, yere düşürmüştüm ondan kızdın.”
“Aaa?”
“Evet. Hani okulda çekilmiştik.”
“Heeeeee!”
Güldüm. Evet, oldu öyle bir olay. Sınıf albümü hazırlandı. Okuldan onu aldık, dönüyorduk. Ellerim dolu. Bir grup çocuğu da beraberimde getiriyorum. Albüm oğlanın elinde. Dedim ki “Fotoğraflar çok eğreti duruyor, dökülmesin, çantana koy da öyle taşı.” Yok elimde taşıyacağım diye ısrar etti. Ay tuttu eşek damarı. Ne dedim ikna edemedim. Elinde taşıdı eve kadar.
Eve geldik, albümü açtık ki içi bomboş asdjhfg. Döke saça gelmiş fotoları. Dışarısı da nasıl yağmur çamur. Aynı yolu döndük. Birini bulabildik çamur içinde. Gitti gitti fotolar. O gün cırlamıştım evet. Niye sözümü dinleyip de çantana koymadın. Madem koymuyorsun bari dikkatli taşı!
Olayı hatırlayınca güldüm. “Niye cımbızla sadece kızdığım kısmı gündeme getirip itibar suikasti yapıyorsun?” dedim. Öncesini ve sonrasını da anlatsana. 😒
O kadarını hatırlamıyormuş. Hee işine gelmedi tabi. 😒
Aklıma yazdığım bir yazı geldi. Bulup onu gösterdim. Hani poposunu ısırdığım için savunmamı yazmıştım. Hatırlarsınız, aslında poposunu ısırmak gibi bir amacım kesinlikle yoktu. Manyak mıyım ben? O eylem ağzıma zortlamaması için tamamen anlık olarak gelişmiş bir nefsi müdafa hamlesiydi.
Yazıyı okuyunca gülecek diye beklerken ben daha çok ağlamaya başladı. 😕
“Hüüü demek küçükken benim popomu ısırdın.”
Asdjhgjg. Lan anlattım ya bilerek olmadı.
“Hüüüüüüüüüü canım popooooom.”
Asdjfhdjf.
“Biliyor musun bence sen ağlamak için ağlıyorsun. Evde olmaktan çok sıkıldın. Ağlayacak yer arıyorsun.”
“Hüüü çok ağlamak geliyor içimden annecim.”
“Bence okulu özledin sen. Sıkıldın evde. Ona ağlıyorsun.”
“Hüüü gerçekten olabilir mi bu annecim?”
“Garip ama olabilir tabi. Tembeller de ağlar. Ağlamak istediğin kadar ağla, rahatlarsın. Ama rica ediyorum tedavülü geçmiş konular bulma. Açık açık okulu özledim diye ağla. Yok bunu kendime bile itiraf edemiyorum diyorsan, uzat poponu ısırayım, ağlayacak güncel konun olsun bari. Eski defterleri karıştırıp durma.”
😉
Ben de çok özledim Ahmiş ben de ağlarım seninle oğlum. Ama ben öğretmen olarak çok özledim. Bak bunu yazarken burnunun direği sızladı
Sağlıkla kavuşuruz inşallah ❤️
Bir taraftan yazıyı okuyorum, bir taraftan senin kızın yoğunluğunun sebebini düşünüyorum. Ne ola ki acaba? 🤔 Ahmiş ten dua için randevu alabiliyor muyuz? Benim için de dua etse sevabına 😀😂 var bu çocukta bişi var.. Bir ermişlik, bir hikmet.. Maşallah 😂
Çaput bağlayacağız Ahmet’e 😁 ama bedava olmaz 😉
“Hissediyorum, bir de olumcul olmasa alir evde beslerler koronayi” 😊 Iyiymis bu. Ahmet bile okulsuzluktan sıkıldıysa artık her şey olabilir!
Yine de iki gün sürecektir okul heyecanı en fazla 😁 o da ödev, yazı ve sınav yoksa tabi 😁
Ahmet efendiye okulu özlettiren hayat😁bize neler etmez😂
Ay gerçekten o gün imkansızz gelmişti şimdi yaşıyoruz 😆İnşallah tüm hayelleri gerçek olur tabi dünyayı etkilemeyecek türden hayalleri 😀son paragrafta kendimi gördüm resmen ağlayacak güncel konu bulamıyorum eski defterleri de karıştıramıyorum keşke çocuk olsaydım off çok fenayım çok😭 depresyondayım sanırım 3 çocukla ikisi küçük daha. Eşim de evde ama bi hayrı yok o çocuklardan da beter çocuk gibi hem opsesif hem iştahlı . Korona korkusuna aynı şehirdeyiz iki adımlık yer anamın evi
N annemi bile göremiyorum evden çıkamıyoruz kimseyi eve alamıyoruz yani benim kararım olsa neyse eşimin zoruyla olunca daha da zoruma gidiyor. Ama bu sayılmıyor herkes aynı durumdaymiş o yüzden ağlama sebebi olamazmış
Göndermedim sanıp yeniden yazıp gönderdim
Ben de bu yorumu bir yerde okudum diyordum 😁😁😁
Çocuk ilk söylediğinde imkansızzz dı şimdi gerçek oldu 😀inşallah tüm imkansız görünen hayalleri de gerçek olur tabi dünyayı etkilenmeyen bireysel olan hayalleri gerçek olsun dünyanın en zengini olsun ilerde mesela 😀Yanlız ben de aynı durumdayım ağlayacağım güncel konu bulamıyorum eski defterleri de karıştıramıyorum çok fenayım çok depresyondayım sanırım 3 çocukla ikisi küçük daha🤪 eşim de evde ama bi hayrı yok o çocuklardan beter hem opsesif hem de çok iştahlı canı sürekli birşeyler çekiyor pinpirikliğinden dışarıdan da alamıyor bana sipariş veriyor sürekli. Korona korkusuna aynı şehirdeki iki adım uzaktaki annemi babamı bile göremiyorum ne evden çıkabiliyoruz ne kimseyi alabiliyoruz. Benim kararım olsa neyse eşimin zoruyla olunca daha da zoruma gidiyor. Ama bu sayılmıyor herkes aynı durumdaymiş çocuk olup saatlerce annemi özlediiiim diye höykürerek ağlamak isterdim 😭😭😭
valla ağla kardeşim. ben geçen bir ağladım. ağlama boyutunu geçtim anırdım resmen. ama epey rahatladım. herkes koştur koştur evi de topladı. yemeğim bile önüme geldi. ağlamayana meme yok 😀
Valla geçerli sebep bulamıyorum bi bulsam hiç tutmayacağım gözyaşlarımı. Arada bi bana kendimi yetersiz hissettiriyorsun diye eşime çatıyorum ben ne yapıyorum örnek ver diyor o an aklıma birşey de gelmiyor. Bebelerden uyuyamadım diye ağlıyorum buna mı ağlıyorsun oluyor annemi özledim en doğru olanı sanırım ben annemi özledimm😭😭😭
Popo ısırığı? Afsgshdh
2 yılı emzirerek 4 yıl yapışık gezdiğim kızım 4,5 yaşında kreşe başladı.Bu yıl 3.sınıfta. Mart’ta okul tatil olana ağladı,seni özlüyorum,okula gitmek istemiyorum diye… Geçiş döneminde haftada iki gün sekerek gittiği okul yine tatil olunca babasına Cumhurbaşkanı ile konuş okulları açsın diye ağladı.Ahmişin kız versiyonu bende bacım.Allah hepimizi sağlıklı günlerde okulumuza kavuştursun🙏
amin inşallah
😀😀😀
Çocukların ne kadar şanslı Secce, Allah mutluluğunuzu daim kılsın.
amin inşallah teşekkür ederim.