Geçen cuma günü Çatalca’da iki okul programım vardı. Saat sekiz buçukta evden çıkmam gereken program için beyinsiz beynim yine beni sabah dörtte uyandırdı. ? Tekrar uyutmadı da tabi. İşim bitip döndüğümde yürümeyi bırakıp sürünme pozisyonuna çoktan geçmiştim. Zor bela eve kendimi atıp ilk bulduğum yere devrildim. Normalde gündüz hiç uyuyamam ama, şimdi uyur muyum, uyumaz mıyım diye düşünürken aklıma gelen düşünceyle birlikte gözlerim cin gibi açıldı: “Bugün Bilsem açıklanacak!” ?

Ama tabi olay anını anlatmadan önce size her zaman olduğu gibi konunun tarihsel gelişim sürecini anlatmam lazım. ?

Geçen gün akşama misafirim var koşturuyorum. Çocukların okuldan çıkma saati. Bıt bıt bıt telefon ötüyor. Her zamanki gibi analar saate bakıp telefonun başına geçmişler, son zil çaldığı an başlıyorlar: “Öğretmenim ödev var mı?” Hasbinallah. ? Okula en yakın ev benimki. Ve daha benim çocuklarım eve ulaşamadan arkadaş bu ne ödev derdi ya? Bir hele bekle bebe eve sağ salim geliyor mu, sonra düşersin ödevin peşine. Herhalde anası yapıyor ödevi diyorum, bu kadar merak ettiğine göre. ? Bi şöyle anamız olmadı. ?Peki bebelerimin var mı? Nerdeeee!?

Kış bitip de güneş açınca kendimi National Geographic ayısı gibi hissediyorum. ? Hani uzun, kara kışın ardından yanında yuvarlanan iki bebesiyle ininden çıkan kutup ayısı var ya aha işte aynı öyleyim. ? Güneşi görünce sevinçle bir oraya bir buraya koşan, vır vır konuşan canım bebelerimle inimden mutlu mutlu çıkıp sahile gittim. Niyetim biraz güneşlenmekti. Tabi az sonra olacaklardan haberim yoktu. Blogumu olaysız bırakmayan Rabbime hamdolsun, yine neler oldu neler… ?

Hiç yazılmadıysa bir milyon kere yazılmıştır herhalde çocuğunuza okuma alışkanlığı nasıl kazandırabilirsiniz diye. Efendim, genelde maddeler aşağı yukarı aynıdır: çocuklara kendi kitaplarını seçme şansı verin, bir okur olarak ona örnek olun, onlara düzenli olarak okuyun, okuduklarının üzerine konuşun, kitapları ulaşabilecekleri yerlerde bulundurun…

Tabi aynı listeyi yazıp vermeyeceğim elinize. Ben rahatlıkla söyleyebilirim ki çok çok çok çok daha etkili bir yöntem buldum. Çocuğunuzu okur yapmak sadece iki saniye sürüyor. Anında çocuk kitabına gömülüyor. Test ettim, onayladım ve şimdi de sizinle paylaşıyorum, sevgili analar.

Çocuklarımızı iyi birer okur yapmak elimizde. Nasıl mı? Şöyle…

Ne kadar zamandır yazı girmediysem, blogun ayarları değişmiş, nereden gireceğimi bile bulamadım. Abidik gubidik bir şey çıkarsa karşınıza, şaşırmayın. ?

Yıl sonu indirimleri başlayalı internet başındayım. Laf aramızda kıza bol kesim pantolon bakıyorum. Nedendir bilemiyorum ama kız kısmı deyince anca tayt, dar kesim çalışıyorlar. Benim oklava gibi çocuk bile nefesini çekiyor içine girebilmek için. 46 çeşit pantolon yapıp, bırak geniş kesimi, normal kesim çalışanı zor bulursun. Mağaza gezince deli oluyorum. Ben de her sene indirim vakti, bulabildiğim geniş ne varsa peşine düşüyorum çocuk rahatça giysin diye.

Bu aralar kargolar gelmeye başladı. Dün kargo poşetini açtım ki ne göreyim!

Bu sabah çocukları okula postalayıp havuza koşacaktım ki hiç beklemediğim şeyler oldu. Çocuklar pijamayla evde gezmeye devam ediyorlar. “Giyinsenize yavrıııım, hadiiğğeaaa” diye kırbaç şaklatıyorum ben mutfaktan. “Annecim, biz kardeşimle karar verdik, bugün okula gitmeyeceğiz,” dedi kız. Haydaaaa! ?

Geçen yıl Dünyayı Durduran Kız’ın son kitabını da verdikten sonra uzun süre bir şey yazamamıştım.  O seriden sonra bir tek Ben Gülmeyim De Kim Gülsün çıkmıştı ki onun da metnini birkaç sene önce yazmıştım. (Bağlantı eklemeye çalışırken kitaplarıma gelen yorumları gördüm de çok mutlu oldum. ❤) Düşünüyorum ne yaptım diye, bir şeyler yaptım ama hatırlayamıyorum. ? Bu arada bir çok kitap için konuşup anlaşmıştım ama bir türlü harekete geçememiştim. En son Mayıs ayıydı sanırım “Ya Allah Bismillah” dedim bir giriştim kitap işine. Ooooo. Biriken her şeyi hallettim çıktım. ?