Benim çok titiz bir arkadaşım var. Altıncı kattaki evinin camlarını silmek için camın önüne çıkması yetmiyor, pimapenlerinin dış yüzeylerini bile cifliyor!! Hem de bu delilik öyle kırk yılda bir olmuyor. Haftalık temizlik kapsamında. Varın evin içini siz düşünün. Bu arkadaşın bir çocuğu var. Herhalde dört yaşındadır. Arkadaşım çok zor doğum yaptı. Sözde “normal” olan anormal doğumu için üç gece hastanede yattı. Evine çıktığının altıncı günü (yazıyla 6) kendisini ziyarete gittim. Dikişlerinden kafası neredeyse diz kapağının hizasında yürüyordu. Öyle bir yamuk hali vardı yani. Oturup kalkamıyordu bile. Ev her zamanki gibi yine mum gibiydi. Yanında da kimse yoktu haa. Sonra bir ara gözüm salonuna takıldı. O da neee!!! Odanın ortasında bir elektrik süpürgesi vardı. Meğer ben gelmeden evi süpürüyormuş. “Deli misin yat dinlen, daha kaç gün oldu doğum yapalı,” dedim. “Aaa hafta olacak neredeyse,” dedi. Meğersem doğumdan geldiğinin ikinci günü o iki kat haliyle duvar silmiş! Doğuma gitmeden bir gün önce de halı silktiğini söylemişti. Yani bu kadar deli bir insan! Allah evlerden uzak etsin.
Bu arkadaşın bebesi 1-2 yaşlarındayken yine bir gün ona gittim. Oturma odasına oturduk. Bebe şaşkın şaşkın sağa sola bakıyordu. Meğersem çocuk kirletmesin diye bütün odaları kilitliyormuş. Çocuğu koridorda büyütmüş. Ayy ne kınadıydım, ne kınadıydım. Ama bugün geldiğim nokta beni bu kınadığım davranışı hayata geçirmeme itti.
Üç hafta önce temizliğe kadın gelmişti. Yalayıp yutmuştu evi. “Bu temizlik bana 4 sene gider nihahahahha” diye gülmüştüm ben de. Bu cuma kadın gideli 21 gün olacak, gelin de evin halini görün. B.kumuzda boğulacağız yemin ederim.
İnanmayanlar için birkaç örnekle konuyu pekiştireyim:
Mutfağın masasını bir türlü toparlayamıyorum. Her öğün için dirseğimle masanın bir kısmındaki döküntüleri ittirip yer açıyorum.
Mutfağın yerlerinde son 3 haftada yediğimiz her şeyin birer parça numunesi var. Bazıları zaman içinde fosilleşti. Ne olduğunu ben bile çıkaramıyorum.
Balkonun hali ise amanınnnn. Sözde her gün çöplerimiz toplanıyor. Ama ben bir türlü zamanında çıkarmayı beceremiyorum. Çöpler de birikiyor, birikiyor, birikiyor. B.k kokusundan balkona çıkılmıyor. Bu arada yerlerde son pazar alışverişimiz, havada bir haftadır toplayamadığım çamaşırlar, bir köşede de küflenmiş ekmekler var. Başka bir köşede de iki hafta önce yaktığım makarna tenceresiyle duruyor. Kaybolur diye ümitle bekliyorum. Bu kadar dağınıklığın arasında bir de çevreci kimliğimle ayrıştırdığım kâğıt, plastik çöplerim var.
Odamda tam üç sepet çamaşır katlanıp kalkmayı bekliyor. Beş sepet de ütülük var. On sepet çamaşır da evin çeşitli noktalarında yerlere dağılmış halde duruyor. Bir ara koklayıp hangisi kirli hangisi temiz diye ayırmam lazım.
Yıkanacaklar birikti. Kuruyanları toplayamadığım için yenilerini yıkayamıyorum. Bir çamaşır da ıslak halde makinede bekliyor. Artık kokmuştur herhalde. Asmadan önce bir kere daha yıkamalıyım.
Yerlerde çıplak ayak yürürken insan kendini sahilde gibi hissediyor. Sağ olsun bebelerim bahçedeki kum havuzunun tüm kumunu eve taşıdılar.
Buzdolabında çürümüşleri atmadığım için yeni aldığımız ürünleri koyacak yer bulamıyorum. Onlar da masanın altında bekliyor.
Ama camlarım temiz Allah için. Camıma laf söyletmem. Kapılarda da biraz reçel falan var. Oğlan biraz da muz sürmüş. Onun dışında iyi.
Niye mi temizlemiyorum? Temizleyemiyorum kardeşim. Vakit mi var. Bebeler doğru dürüst uyumuyor. Uyuduklarında ben de yorgunluktan yanlarına bayılıyorum ya da yemek yapıyorum ya da -bu kısmı utanarak yazıyorum- tamam, tamam, ya da bloğa yazı giriyorum.
Geçen cuma kadın gelecekti temizliğe. Ben evde yoktum, alamadım. Bu cuma gelecekti. Heyecanla onu bekliyordum. Az önce hasta olduğunu, gelemeyeceğini öğrendim. Şimdi bu halde bir hafta daha nasıl geçecek onu düşünüyorum. Ama bu sefer yemin ettim. Yok artık, yooookk, kaçış yok! Hele bir temizlensin şu ev, kapıların üzerine kilit vurup bebeleri koridorda yaşatmazsam ne olayım! Gerekirse ayaklarına zincir takarım, kimseye kirlettirmem evimi, kendime daha fazla pasaklı dedirtmem ulen! Benim ne eksiğim var titiz karılardan?!
:))) İlahii, birkız bir oğlan anası 🙂
Ya bebeler mikrop kapacak 🙂
Ya temizlikçinin günü değiştir ya başka bi temizlikçi bul. Ya da dağınıklıktansa uykusuzluğu yeğle ve evi temizle 🙂 Demesi kolay dimi:)
Bende tek bebe var ve çalışıyorum bebem de öyle uyku terbiyesi filan almış değildir. Babanesi koca gün uyuttuğu için gece 11 i görmeden yatmaz. O saatten sonra mutfak, bulaşık, oyuncak toplama, çamaşır, ütü derken bende 1i görmeden yatamam sabah da yine 7,00 de işe gitmek üzere kalkış. Yorgunluk ve uykusuzluğa rağmen dağınık heleki pis eve gelemiyorum.
Allah yardımcınız olsun..
Sevgiler…
ayy nasıl utandım kendimden. vallahi ben de dağınık ve pis eve gelemiyorum. size taşınabilir miyim?
hahaha 🙂
Gel buyur valla, ben de sabah akşam muhabbet ederim seninle, kahkaha atarım kendimi bulurum 🙂 Senin yazıların böyleyse sohpetin nasıldır 🙂
ya da şöyle yapalım. sen bize gel, ben çene vereyim seni güldüreyim sen eve bir el at. ha?
E ben teklifimi yaptıydım, bak hala okunmamış demek 🙁
ahhh bende şöyle eller gibi bi titiz olamadım der dururum kendi kendime:))
secce senin temizlikçiye acıdım şimdi… bence kadın hastayım diye ayak yapmıştır kadın o eve girse cenazesi çıkar bulursan senin evi temizleyecek gözü kara birini banada gönder benim evinde senden aşağı kalır yanı yok hani:))
Valla ne yalan söyliyim bende aynı durumdayım.Bendede tek bebe var ama çalıştığım ve eve yatmadan yatmaya geldiğimiz için hiçbişey yapamıyorum çamaşırları katlayıp yerlerine yerleştiremediğim için sepetten alıp giyiniyoruz artık 🙂 Allah yardımcımız olsun ne diyim.
Annemin bir lafı vardır iş biter yatmak bitmez diye.. Anamın kızı olma yolunda istemsemde ilerlediğim için benim evde arkadaşının evi gibiydi ama onun kadar değil.Bak mesela bugün hiç işim yok yatacam evde dedim olur mu dedi evren al sana kiler rafı düş her yer bulgur mercimek işin ne temizle diye cevabı yapıştırdı ağzıma 🙂 Bu arada temzilikçi kadının nedense! işinin çıkmasına şaşırmamak gerek:)
bu satırları yazıp bizi güldürüyorsun, zihnin berrak olsun yeter:)
Tam hatırlamıyorum da; dağınık evi olan annenin, mutlu çocukları olur gibi bişey okumuştum. Çok da mantıklı geldi:) Ehe…
Menhaba benimde mayıs 7 de inşallah 25. aylarına giricek olan bir kız bir oğlan ikizlerim var bu dertler bende de mevcut bir deçalışıyorum 3 gün annem 2 gün kayınvalidem bendeler yaramazlık hat safhada düzenim tertibim kalmadı yapıyorum arkamı bir dönüyorum aynı off off annem saolsun yineyapıyor kadıncağız ama kayınvalidem yok anam nerdeeee işten gel yemek yap ye iç kaldır ki bu bebelerlee yemek yemek takdir edersin ki çok zor vallahi Allah bizi çarpmıyorsa kimseyi çarpmaz diyorum ben artık afedersin totomuza süpürge takıp gezsek yeri var seni çok iyi anlıyorum ve bebelerini öpüyorum sevgiler
hahaaaa yazı süperdi..eloşko ya katılıyorum dağınık ev mutlu çocuk..takma kafana boşver..benim çocuklarım büyük oduğu halde ben bir şeye yetişemiyorum sen nasıl yetişesinki. geçici dönemler bunlar..
Sevindim diyecem, garip olacak, ben de tek pasaklı anne benim sanıyordum. Ben çalışıyorum, bebelere annem bakıyor (Bu aralar İzmir’e gitti bir süre yok) Benim iki bebeye ek olarak 13.5 yaşında biraz bunamış bir köpeğim ve her fırsatta evin içine doluşan, sayısı sıklıkla değişen bahçede baktığım kedilerim var. Bunlar da evi kirletme konusunda hiç fena değiller. Senin hesap benim çamaşırlarım da uzunca süre, ta ki yeni çamaşır yıkanıp sele lazım oluncaya dek, selede dinlenip ondan sonra yerlerine gidiyorlar. Hatta çoğu kez çoğu kullanılmış olup direk kirli sepetine geçiyor. İşin kötüsü temizlikçi, yardımcı gibi kavramları bir türlü içime sindiremiyorum, kendi evini başkasına temizletmek fikri hoşuma gitmiyor. Tek tesellim çocukların bağışıklık sisteminin gelişiyor olması 🙂 Hakikaten pek hasta olmuyorlar. Bir de mesela annem olmadığında evde kaldığım zamanlarda fırsat buldukça temizlemeye çalışıyorum, tam bitirdim derken her şey en başa dönmüş oluyor. Tam bir kısır döngü. En güzeli takmamak galiba, ben de eskiden temiz sayılabilecek, ya da hiç değilse pis denilemeyecek biriydim. Ne yapalım geçer bu günler de. Yakında biz de kızı oğlanı birden işlere koşuveririz, acısını çıkarırız bunların:)
selam,sayfanızı yeni keşfettim ama pasaklı olmak konusunda eğer sizi anneliğiniz mecbur bırakıyorsa takdire şayan emin olun…çünkü ben 3 yetişikini idare etmeye çalışıp aynı zamanda bir çağrı merkezinde çalışıyorum yaşım 29 kız kardeşimi yeni sözledim onu atlatırsam sıra abime gelicek birde babam var aslında en hijyenik o ama hem ev hem çalışmak(vardiyali) hemde kendi dışınızda birçok kişinin sorumluluğuna yetmek bildiğiniz akrobatlara rakip olmak gibi bir iş…hele birde o kıvrık burunlu lafı ebesi akrabalarınız ara ara teşrif ediyorsa o dahada gıcık bir durum..yalnız eve temizlikçi alma konusunda alternatif düşünmek lazım demek ki ,ben bu zamana kadar idare ettim desemde etmediğimmm gün gibi aşikar…şu nişanı atlatayımmm ilk sıraya koyucağım mesele olucak sanırım…bu arada annelik günlerinizde size başarı ve sabırlar diliyorum…
canım benim, işin çok zor.allah yardım etsin. ama her işin altına da girme.doğurmadığın kimseye anne olmak zorunda değilsin. bırak biraz da başkaları uğraşsın derdi eminim güzin ablaya yazsaydın bunları.
aayy gene koparttın benı.. tek basıma gulup duruyorum evdee suan…bıraz benı anlatmışsın ınankı.. ama o sevmedığım benı. hastaneden geldıgım gunden berı hem tek basıma bebelere bakıyorum hemde ev toparlayıp duruyorum hergun..ne zorum varsa… ınsan kılığından cıktım ama su 18 gunde… allah yardımcım olsun.. yazılarını ozlemısım ama yaa .. bırtanesın valla.. vaktımde olmuyor ama neyapayım pc yı acık bıraktım geceden berı en ufak vakıtte oturdum basına.. sut sagıyorum suan mınıklere,bıryandan da yazılara daldım…
maşallah maşallah. süper gidiyorsun. biz üç kişi o kadar işin altından kalkamıyorduk. süper kadınım benim
o kadın titiz değil canım temizlik hastası ben demiyorum yani tıp diyor benimde öyle anormal bir normal doğumum olmuştu iyileşemicem diye ağlıodum yani…bide bende sen gibi az bi zman bulunca nete giriom napim hem dinlenmişte oluyorum o kısacık vakitte temizlik yapılmıyor zaten :)ama bugün tv ünitemi sildim büyyük gelişme hedefim kapılarrr 🙂