Sanırım ben hiç abur cubur yemeden büyüdüm. Annem aldırmazdı. Markete giderdik birlikte. Bir şey istemeyi de bilmezdik öyle. Hadi o gün arsız günümüzmüş, diyelim ki canımız çekti, kek istedik, “Ooo” derdi annem, “Ben size evde âlâsını yaparım.” Ya da bisküvi isterdik, annem hemen atlar, “Ben size börek yaparım.” Hazır meyve suyu eve sokulmaz zaten. Annem evde yapar. En kötü ihtimal reçel sulandırır verir. Pasta mı istedin? Yine annem yapar! Düdüklüde pandispanya. Biraz un, şeker, süt ile de krema. Al sana pasta. Cips mi? O da ne? Evde patates kızartılır! Demezdik ki anne, bu ne biçim cips böyle / senin bu pastan pastanedekine benzemiyor / hiç bisküvinin yerini börek tutar mı / bu meyve suyu güzel olmamış… Kakalardı annem bize, yutardık ayol. Küçükken çok merak ederdim bu marketlerin abur cuburlarını kim alıyor? Anası olan alamaz, karısı olan alamaz, herhalde bekârlar alıyor derdim.
Benim bebelerin de akılları kesmeye başlayınca markette gördüklerini istemeye başladılar. Ben de anamın taktiğiyle hayata devam ediyorum tabi. Kek mi istediler, “Aaaa anneciiiim, ben evde yaparım.” Bisküvi mi? “Aaa kurabiye yaparız.” Meyve suyu zaten asla alınmaz. Portakal sıkılır, pekmez konulup içilir. Cipisi de anne yapar… Bir çubuk kraker alıp konuyu kapatıyordum.
Geçen gün yine marketteyiz. Elimize pakmayanın tarif kitabı geçti. O günden beri kız elinden düşürmüyor onu. Hatta gece onunla yatıyor! Sürekli resimlerine bakıp iç geçirip “Ay anneciiiim, şunu yapalım, bunu yapalım,” deyip duruyor. En son şu resme taktı kafayı. Girip çıkıp istedi.
Zor bir şey olduğunu düşünmedim Allah için. Tamam, yaparız dedim. Nasıl yapıldığını okuyunca hemen vazgeçtim tabi. Öf o ne be? Tabanına şu, arasına şu, üstüne şu… Hiç uğraşamam valla. Gidip hazır pasta alayım dedim. Ama anam zamanında bilincimin altına etmiş olduğundan ona da elim varmadı. Dünyanın parası verilir de pasta alınır mı ayol? Ay hem de nasıl zararlı onlar. Kim bilir nerelerde pişti de geldi? Ne yapsam, ne yapsam diye düşünürken, kafamda bir ışık yandı. Sanki annemin yaptığı kurabiye bisküviye benziyor muydu? Ya da yaptığı kek, dışarıdaki kek gibi miydi? Kanıyorduk işte. Benimkiler de bebe değil mi? Yutarlar elbette!
Bir zamanlar yaptığım ve milletin beğendiği bir tarif vardı. Tepsiye burçak bisküvi diziyorsun. Üzerine muhallebi. Üstüne vişne atıp vişneli jöle koyuyorsun. Ay şahane bir görünüm. Zaten biliyorsunuz sunuma çok önem veririm ben. Ondan yapayım dedim. Tabi vişne vakti değil. E ne olur? Muz olur! Harika. Bisküviyi de aldım. Muhallebiyi kim pişirecek? Tarifi bir türlü bulamamıştım zaten. Çikolatalı puding aldım. Onu pişirdim. Sütünü çok koymuşum. Hiç bekletmeden döktüm bisküviye. Vıcık vıcık oldu. Neyse. Bebe değil mi? Yutar! Dilimlenmezse kaşıkla yesin, boğazından eğri geçecek değil ya. Üzerine muz dizdim. Bak burada çok da cömert davrandım ha. Üstüne de muzlu jöle. Oy harika. Ortaya çıkan şeyi çekmeyi unutmuşum. Biraz beklemiş haliyle şöyle oldu:
Soğuyunca bebeleri çağırdım. Anneeciiiim, gelin bakın, siz pasta istiyorsunuz ya size pasta yaptım! Koşarak geldiler. İkisi de önce pastaya, sonra bana baktı. Kız dedi ki, “Sen yanlış anlamışsın galiba anne. Bu ne biçim pasta? Ben böyle bir şey istemedim.” Oğlan da dedi ki “Senin kafan mı karıştı, anne?” Ve ikisi de yemedi! Lan tamam görüntüsü çok iştah açıcı durmuyor ama aslında harika bir pasta bu. Bi tadına bakın hele. Çok seveceksiniz, yemin ederim! Tık yok. Lan hiç olmazsa puding niyetine yiyin bari, siz pudingi çok seversiniz dedim. “Buna muz koymuşsun ıyyyy berbat olmuş” dediler. Çok moralim bozuldu yemin ederim.
Bir haftadır şoktayım. Lan diyorum ne saftirik bebeymişim. Anam ne verse sorgusuz sualsiz yutardım. Ne anama kafa tutardım, ne bozuk atardım. Eline sağlık der, otururdum. Benim bebeler için o kadar uğraştım, burun kıvırıp yemediler, iyi mi?Bir de hakaret ettiler güzelim pastaya. Merak ediyorum, bu cingöz bebeler gerçekten de benden mi çıktı? Yoksa ben hastanede mi karıştım? Bu cinlikle onlar karışacak değil ya :/
Babadan bulaşmıştır cinlik huyları.
iyide cnm birazcık içinden gelerek yapsaydın ya çocuklar onu bile hissedip yerlerdi…..ben her yaptığımı hastada olsam istekle zevkle yapıorummmm…..ve hiç yenmediğini görmedim….
2,5 aylık ikizlere hamileyim … doğal olarak sıkıntısını stresini at kenara gel bunu oku dedi biri kim dedi hatırlamıyorum (allah razı olsun kendisinden) 😀 o günden beri okuyup duruyom okuycak yazı kalmadıydı dört gözle yenisini bekliyodum 😀
bu zamane çocukları varlıktan böyle burun kıvırıyolar , olaydı ananın evinde hazır meyve suları % 100 portakal suları sen de burun kıvırırdın sulandırılmış kuşburnu, vişne reçellerine 😀 muz girdimi eve kapış kapış ederdik ister pastada olsun ister tabakta , şimdikiler suratına bile bakmıyor… niye çünkü sürekli var …
oooooooo daha minnacıklarmış. allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin:)
amin inşallah … teşekkür ederim güzel dileklerin için … allah seninde yavrularını sana bağışlasın çok şekerler kırk bin kere maşallah 🙂
benimde ikizlerim var yedi aylıklar 1 tanede 9 yaşında var ikizlerim doğdu doğalı kendi başıma bakıyorum kayınvalidem 20 günlük lohusayken bakmayı bıraktı memleketine döndü annemse uzakta artı 70 yaşında bakamıyor yani bebişlerim 20 günlükten beri kendi başıma bakıyorum kış ayı da geldi evim sobalı kafayı yemek üzereyim hiç bir yardımcım yok kimse anlamıyo halimi herkese kolay geliyor ben hamileliğimden beri yazılarınızı okuyorum cok hoşuma gidiyor tavsiyede bulunursanız sevinirim 2si aynı anda agladımı sapıtıyorum birine bakarken öbürü aglıyor vicdan azabı çekiyorum
ah canım benim. allah kolaylık versin. ikisi ağlayınca sapıtmak bende çok uzun süre devam etti. çok hata etmişim onu anladım. ağladıkları an ben de ağlardım onlar da coşardı. ben de fenalaşırdım. ağladıklarında ne olursa olsun stres yapmamaya çalış. derin nefes al. onları susturabileceğini düşün. sen de telaşlanırsan daha çok bağırırlar. sakinliğini koruyarak susturmaya çalış. birazcık ağlamaktan ölmezler korkma.
Ayyy sevgicim allah yardimcimiz olsun aynen bende 20 gunlukken tek kaldim senin gibi vicdan azabi duyuyorum aglayinca ilgilenemedigimle yalniz degilsin canim bu konuda
içine sevgini aşgunu falan katmamışsın bacım 😀
Folik asit bebesi deniliyor yeni nesile..ztn gmzleri açık doğuyo sıpaların daha ordan farkı koyuyorlar..bn ortaokuldayken teyzemlere her gidişimizde burası neresi anne diye sorar üstüne azar işitirdim..her zmn geldiğimz yol diye..2 yaşındaki oğlum babannesinin semtine gelince babayeee geldk diyor valla..fena bunlar fena ama trknoloji yüzünden de gerilemeye başlıcaklar ilerfe
Şahane pasta secce bunu tarifi ve resmiyle yemek sayfamda oaylasavilimiyim 🙂 deeerrmisim 🙂
Tüm zamanlarını top 3 sunum harikası eserlerini sıralıyorum:
1- çişli kek
2-organik kavrulmuş fırında cips
3- muzlu karambol pastası
Haa bi de ucundan accık gördüğüm Revanim var hani 16 bardak şeker koyup komaya meylettiğin:)))
Ya sen de insaflı at bacım, bu ne kusuntu gibi, bi o resme bak bi seninkine bak.
Çocuklar haklı.
Baştan başla, bisküviyi ufala, eritilmiş tereyağıyla karıştır taban yap.
Pudingi daha koyu, tarifte 1 yazıyorsa sen 3/4 süt koyarak yap.
Muzu katma, kararır rezil eder seni. Pasta süsü al (sprinkle) gerekirse.
Jolen parlak ve ince olsun.
bi daha dene.
ve ellerini soktur pastaya. kendi yaptıklarını çok daha beğenirler. “kızımın eli değdi tabii, ondan güzel oldu”
“kremayı oğlum muhteşem döker ben o kadar beceremiyorum” de bak…
lan bacım, senin yorumları okuyunca yurdumun tüm bebelerini toplayıp sana emanet edesim geliyor.
Şu gıcık gıcık yorum yazarları dovesim geldi
Benimdeeeee!!!!
ben de 18 aylık iki kız anasıyım. Benimkiler peşimden ayrılmadığı için her işi onlarla yapıyorum. Ve evet bir yemeğin hazırlanışını izledilerse yemeye daha gönüllü oluyorlar. Hatta şimdiden soktum mutfağa. Ağaç yaşken eğilir di mi ama
Emeğine sağlık,bizim zamanlarda tek kanallı televizyonlarda ben reklam bile hatırlamıyorum.Şimdi öyle mi?Benim görünce canım çekiyor farklı farklı şeyleri,çocuklara çok görmüyorum.Bu ilk hazır dondurmalar çıktığında taaa nezaman sonra annemi almaya ikna etmiştimde çikolatalı diyememiştim,annemin aldığı çileklide hiç hoşuma gitmemişti o aklıma geldi.Birde parka gittiğimizde canımız simit çekmesin diye evde yapılan beskimet geldi.Şimdi keşke olsada beskimet yesek.Benim kızım iki yaşında yaklaşık,yemeklede abur cuburlada arası pek yok.Annem pastamı yapmış bana ne modunda.Geçen özensin de yesin diye puaçayı tepesinden iki küçük makasla kesip tavşan kulağı ,göz falan yaptım,yedi mi? Nerdeeee benimde tüm hevesim kaçtı.Bulursan yersin birdaha dedim,sende öyle de bulursan yersiniz…
merhaba. ben de ikiz annesiyim ve blog yazıyorum. siteniz çok sevimli, yazılarınız çok içten. bunu da gülümseyerek okudum. kahkaha attığım yazılar da var, sadece gülümsediğim ya da güldüğüm de. 🙂
sevgiler
duble anne
hoşgeldin dublecim:) tşk ederim
konuyla alakalı değil. merak ettim sitenizde bahsettiğiniz http://www.simplygood.biz/151515 çantayı nereden temin ettiniz? teşekkür ederim
benim kızım da reklamını gördüğü kurabiyeden istediğinde aklımdan tarif uydurup yapmıştım.sonuç pek parlak olmayınca “hadi sıcakken ye. soğuyunca birşeye benzemez” dedim. aldığım cevap :şimdi de birşeye benzemiyor ki!
Su joleyi kullanmayi beceren herkesin onunde saygiyla egiliyorum seccem.yine harikasin:)
Bi biz kanmisiz bunlara annem surup sisesine pekez koyardi hadi ic ilac yoksa doktira gidersin diye icerdim bende benim kizima yapayim dedim 3 yasinda bu surup degil pekmez dedi sanirim ben biraz fazla salakmisim:)
yok yok sorun cok yuz verıp şımartmamızdan kaynaklanıyor bence
annesi sen yanlış anlamışsın 🙂 ah mekki ah yakın olsak ben sana kocaman bi pasta yapardım resimdekinden güzel olurdu 😉