(Var ya şu konuyla ilgili yazmak için bu sene en az beş kere bilgisayarı elime aldım. Bir türlü konunun sonunu getiremedim. Her seferinde “Neyse biraz daha fikrim belirginleşsin” dedim, sanırım kararım en belirgin haline ulaştı. Artık daha fazla ertelemeyeyim dedim. İnşallah tamamlayabilirim yazıyı. 😉 )
Daha önce okul maceramızı uzun uzun anlatmıştım. Kısaca özetleyeyim: Bizimkiler daha küçükken tam karşımıza bağımsız anaokulu inşaatı başladı. Çocukların okula başlamasına daha epey vardı. Heyecandan içim içime sığmadı. Evimin dibinde, devlet okulu, hem de bağımsız! Çocukları vereceğim günün hayaliyle yaşadım.
Derken şubat ayında inşaat tamamlandı. İkinci dönem açılacak söylentileri dolaşıyordu. Benim için harika olurdu. Çocuklar bir sonraki sene okula başlayacaklardı. Bir dönem önce açılırsa hiç olmazsa benimkiler başlayana kadar okul oturmuş olurdu.
Tabi şubat ayında açılmadı okul. Hatta bir sonraki Eylül’de bile açılmadı. Bu arada ben kırk kere okula gidip şantiye şefi gibi durumu takip ettim. Her “kayıtlar başlamış” söylentisine aldanıp iki bebemle koştur koştur soluğu okulun bahçesinde aldım. Malumat almak için milli eğitime gittim. Tatile gittiğimde bile telefondan olayı takip ediyordum.
Sonuç olarak çocukları okula kaydettiremedim. Çünkü okul açılmadı! O kadar okula geldim gittim, koşturdum da ne oldu? Aklımın ucundan bile geçmeyen bir yerde, içinde anaokulu olduğunu kimsenin bilmediği, daha önce varlığından bile haberim olmayan bir okula çocukları yazdırdım. Çocuklar hâlâ o okulu özlemle anıyorlar. En sevdikleri okul Selda öğretmenin okuluymuş.
Aradan bir sene geçti. Bu arada Kasım ayında bizim bağımsız anaokulu açıldı. Çevredeki bütün çocuklar gitti. Başta çocukları ben de alırım diye düşünüyordum ama öğretmenlerinden gayet memnun olduğumuz için almadım.
Gelelim bu seneye. Beklenen okul açıldı. Bir yıldır da çalışıyordu. Ama herkesin gözü o okuldaydı. Bu sene talep patlaması olacağı kesindi. Kayıt için kura bile çekilebilirdi. Ta nerelerden millet okula geliyordu. İşimi şansa bırakmamalıydım!
Daha bir önceki sene okullar kapanmadan bağımsız okulun telaşına düştüm. Çocukların o sırada okudukları anaokulu da kapanacaktı. Haziran ayında herkesten önce koştura koştura gidip ön kayıt yaptırdım. Kafam rahatlamıştı.
Eylül’de okul açıldı. Yalnızca on beş günde okuldan nefret ettim, ani bir kararla çocukları okuldan alıp bir arkadaşımın vesilesiyle yine hiç aklımda olmayan, hatta varlığından bile habersiz olduğum bir okula yazdırdım! E o kadar koşturdum, stres yaptım, iki sene kapısında yattım kalktım da ne oldu? Hiç! Çocuklar bağımsız okula gidemedi bile. Ama gittikleri okuldan çok memnun kaldık. Çok güzel bir sene geçirdik.
Şimdi şunu söyleyeyim de gülün, bu arada tam iki yıldır çocuklara ilkokul öğretmeni arıyordum! Adres kayıt sisteminden çocukların gideceği ilkokul belli. Ben de her fırsatta sorup duruyordum. Şu öğretmen diyorlar, sonra bu öğretmen, bilmem kim varmış, ama en iyisi bilmem kimmiş…
Bu arada evimin hemen karşısına bir ilkokul inşaatı başlamasın mı? Yeniden döndük başa! Okul biterdi, bitmezdi, öteki okula mı gidecekler, bu okula mı gidecekler, hangi öğretmene versek… Bu sene kafamı yedi bitirdi bu sorular.
Normalde adresine bağlı olarak bir okulda adın çıkıyor, okul açıldığında da kura çekiliyor. Bahtına ne çıkarsa. Ama işini şansa bırakmak istemeyenler için şöyle de bir yol var: önceden yazdırmak istediğin öğretmeni tespit ediyorsun, araya eş dost ya da biraz “bağış” sokarak istediğin öğretmene verebiliyorsun.
Tabi ben de işimi şansa bırakmak istemiyorum. Kafamın bir tarafında yeni okul biterse planları, öteki tarafında bitmez de eski okulda devam edilirse planları…
Her gördüğüme öğretmen soruyorum. İlkokul öğretmeni çok önemli. Kime vereyim çocukları? “Aa bizimki harika! Bizimkine ver” diyor. Nesi harika diyorum. “Çok güzel ödev veriyor. Çocukları sıkı tutuyor. Her on beş günde bir bütün defterleri toplayıp a’dan z’ye kontrol edip yanlışları kırmızıyla çiziyor, biz de çocuğumuz nerede hata yapıyor rahatlıkla takip edebiliyoruz” diyor. Çığlıklar atarak kaçasım geliyor.
Öteki en iyi öğretmen bizimki diyor. Nesi iyi diye soruyorsun. “Çok disiplinli. Çocukları mum gibi yaptı” diyor. Çocuklarımı mum olarak düşünüyorum, ağlayasım geliyor.
Kimi öğretmen sınıfta saz çaldığı için seviliyor kimi de on beş günde bir kahvaltı programı düzenlediği için…
Bu arada Haziran bitmek üzere. Biliyorum ki çoğu veli öğretmenini belirledi ve okulda soluğu aldı. Ben hâlâ kimseyi seçemedim. Tanımıyorum ki neyine göre karar vereceğim? Herkesin kriteri de farklı. Onların iyi dediği bana korkunç geliyor, beğenmedikleri hoşuma gidebiliyor. Açıkçası benim tek istediğim çocuklara karın ağrısı yaşatmayacak bir öğretmen. Severek gitsinler okula istiyorum. Örselenmesinler, yıpratılmasınlar, ilkokul yıllarını esefle hatırlamasınlar…
Ne zamandır boğuluyordum okul konusunda. Bugün derin bir nefes aldım. Şimdiye kadar koştum da ne oldu dedim. Çocuklar iki sene üst üste aklımın ucundan geçmeyecek okullara kaydoldular. Memnun da kaldım. Nasipleri kim bilir nerede, kiminle… Ben ne için devinip duruyorum?
Bugün 27 Haziran. Tevekkeltü alallah diyor, Allah’ın izniyle okul konusunu kafamdan çıkarıyorum. Dua ediyorum yalnızca, Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın diye. Bakalım bahtımıza ne çıkacak. Merakla bekliyorum. 😉
Oğlum için iki sene önceden ilkokul araştırdım. Çok iyi denilen bir öğretmen buldum. O okula kayıt yaptırabilmek için ikametgah değiştirdim ki; gerçekte taşınmadan bunu yaptırabilmek insanüstü bir çaba istiyor. Kira kontratı, elektrik su faturalarını üstüme aldım. Bir sürü sorun yaşadım. İl çapında şöhret yapmış olan hocamızla tanışmaya gittim. Adamı tanıyabilmek için trilyon tane soru sordum. O görüşmeyi ayarlayabilmek için araya ne adamlar soktum. Yani velhasılı öldüm öldüm dirildim.
Sonra ne mi oldu? Tam o kadar eziyetle herşeyi yoluna koydum. Ayarladım. Okulların açılmasına iki hafta kala eşime mecburi hizmet için başka bir şehir çıktı. Okulların açıldığı gün İstanbul’a taşındık. Okullar hakkında da, öğretmenler hakkında da tek bir fikrimiz yoktu. Sudan çıkmış balık gibi olduk.
Alelacele yeniden bir araştırma yapmaya çalışıp, yüklü bir bağış karşılığında zor bela bir okulun meşhur öğretmenine vermeyi başardık.
Ama herkesin bayıldığı hocaya ben hiç bayılamadım malesef. O kadar çok ödev veriyordu ki, gece saat on iki oluyordu ve biz halen ödevi bitirememiş oluyorduk. Oğlum da ben de perişan olduk. O okula iki sene gitti. Sonra ayrıldık. Tekrar memlekete Malatya’ya döndük.
Çocuğum okuldan nefret ediyordu neredeyse.
Üçüncü sınıftan itibaren bu defa başka bir okula başladık. Yeni öğretmenimiz bir harikaydı. Allah razı olsun. Oğlum okulu sevdi ve daha başarılı, mutlu bir çocuk oldu elhamdulillah.
Yani işte, diyeceğim o ki; hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlermiş ya… Rahat ol Secce. Duaya devam et. Allah en güzel kapıları açacak inşaallah bebelerine.
haklısın, herkes kaderini yaşıyor da işte kendi elimizde sanıp devinip duruyoruz. hayırlısı olsuninşallah
Bizde kres telaşı başladı şimdiden 3 yaşında bir yıl daha beklesem mi yarım gün versem mi diye uykularim kaçıyor annem bakıyor normalde ama artık çok televizyon izlemeye başladı anneme de birsey diyemiyorum çizgi film açınca oturabiliyor ilkokul telaşıni düşünmek istemiyorum birinci sınıfta 4 öğretmeni değişmiş biri olarak kafayı yerim artık
aslında o yaş için bence en güzeli komşu çocuğu. güzel oyun kurabilecekleri, hırpalamayacak, yaşıt ya da bir iki yaş büyük, birlikte takılabilecekleri bir arkadaş.
Secceeee!Bunlar tam da aklımdan geçenler!Öğretmen bir anne olarak vazgeçtim öğretmen seçmekten.Su akacak ve yolunu bulacak inşallah!
inşallah inşallah
bence öğretmenleri görebilme şansın varsa içindeki insan sarrafına güven,ya da bırak madem nasib de ne varsa o olsun. ama inşallah çocukların için en hayırlısı neyse o olur. sen çok tatlısın ya,ben çok blog okurum ama şimdiye kadar senini gibisini görmedim.her birinde mutlaka kusur bulurdum,bir sende bulmadım,yani çok içten ,sıcak,neysen osun.açıkçası yazarken başkaları ne der kaygısı taşımaman takdire şayan,severek gülerek okuyorum ve senin harika bir anne olduğunu düşünüyorum,bebeğim olursa senn kitap tavsiyelerine göz atıcam bakalım.ayrıca çocuklarınla sürekli iletişim içinde olman ve senn çocuklarının bu denli gelişmiş iletişimleri kuvvetli olması da senin çabaların sayesince bence,sayende etrafımdakileri de gözlüyorum ve bu sonuca vardım. ben de çocuğumla çok konuşmayı düşünüyorum.neyse azönce baştaki duama amin diyor ve bitiriyorum,sıkma canını 🙂
çok teşekkür ederim umacı kız. süper enerji verdin bana . 🙂
Ayni mevzuyu bakici konusunda yasadim.uc ay bakici buldum ha haa cok iyi falan diye sevindim tam ise başlayacagim gece bakici ile sorun cikti yollari ayirdik ve ertesi gun birisi ile anlastim ne kadar iyi oldu diye bir yil dua ettim.simdi bakicimin çocuğundan dolayi isi birakmasi gerekiyor ben okul acilana kadar rahat olsamda aklimda hep bakici mevzusu var.sonra diyorum dur bakalim allah ne nasip edecek.hayırlısı olsun.iste bunun nedeni aslinda tevekkültu alllallah mevzusunu tam olarak hayata geciremeyisim diye dusunuyorum.iki gun rahatliyorum sonra ay biri olsun diye dertleniyorum :)) bakici da önemli ama napayım kime birakayim el kadar çocuğu..
allah iyilerle karşılaştırsın kardeş. hep dua ediyorum valla 🙂
Secce hanım ben ilk oğlumda aynı şeyleri yaşadım. Adresimizin tuttuğu kaliteli olmadığını düşündüğüm okula değil de adresimin tutmadığı kaliteli okula verdim para vererek sonuç sekiz yıl boyunca hem oğlum hem ben yıprandım. İkinci oğlumda ise yeni taşındığımız mahallede ki okula yazdırdım hiç müdahale etmeden hatta öğleci olmasını istiyordum sabah zor uyandığı için. Sonra ondan da vazgeçtim sadece tevekkül ettim sonucu bekledim. Sonuç okulun en iyi öğretmenine denk geldim. Meğer bazı Veli’ler bağış vererek aynı öğretmeni seçmişler. Ben ise sadece tevekkül ederek kendimi üzmeden oğluma iyilik ettim. Size de Allah kolaylık versin en iyisine denk getirsin inşaallah.
amin inşallah aminecim. bugün ön kayıtlar varmış. gitmiyorum bile ehehe.
Gectigimiz egitim doneminde ilkogretim icin bir okul secip, nufus kaydimizi evvelden ofisimizin bulundugu ilceye aldik. Herseyi planladik yani. Hatta cocuj simdiden fiziksel olarak alissin diye bu okulun anasinifina yazdirdik. (butik dehil okul. Devlet ilkohretim icinde anaokulu). Cok tavsiye edilen montessori egitmeni bir hanimi tercih ettik. Bu arada evimizin yanibasindaki butik devlet anaokulunu elimizin tersiyle itmis nefret etmistik. Bu muhterem (montesorici)yanibasimizdaki okulu mumla aratti. Bir yandan da yine yanimizdaki okula yeni atanan ogretmenlerin namini duyuyoruz. Odul ceza yontemini tercih etmeyen cocuklari odeve bogmayan, iletisimi guclu, sakin ve merhametli vs vs. O kadar benzer buldum ki anlattiklarinizi. Gulumseyerek okudum. Takdire riza gostermeyip gereginden fazla rol biciyoruz herhalde kendimize. Gecen donemin yarisinda evdeydi oglum, erken aldik okuldan. Muhtemeldir ki her ne kadar kulagim delik de olsa ilkogretim icin evham ve tavsiyeden ziyade duaya yuklenecegim ben de 🙂 Rabbim haklarinda hayirlisini versin cocuklarimizin
amin amin inşallah
Nasıl da ihtiyaç duyduğum bir zamanda geldi yazınız ve arkadaşların yorumları,anlatamam. Oturdum gözyaşlarımı siliyorum. Kötü anne olmamak için sanki böyle ayrıcalıklar yaşatmak lazımmış gibi hissettiriliyor bize belki de. Halbuki Allah herşeyi hazırlamış olmalı. Sonuöta kainatın gözbebeğiyiz. Değil mi a??
🙁 iyi de insan için kötü de insan için. akışına bıraktım en mükemmele düşeceğim diye bir şey yok. kötüye de düşsek Allah’tan. nasip. allah iyilerle karşılaştırsın. dua edelim biz, takdir allahın.
Sizin gibi egitimli biri sahtekarlik yolunu gayet normal birseymis gibi algiliyorsa digerleri ne yapar. Kendi cocugunuz kadar digerlerini de dusunseniz. Hadi tamam sizin bagis verecek paraniz var. Olmayanlara haksizlik degil mi. Ahlaksizlik norm olmus
:/
bu bağış konusu çok su götürür. direk sahtekarlık diyemiyorum ben. sene içinde bunu çok konuştuk. meb in okullarına yetişemediği bir gerçek. verdiğin para okulun eksiklerine harcanıyor. anaokuluna bağışsız kayıt yapılmıyor mesela. sorsan meb kesinlikle hayır diyor. ama okulun imkanlarının da bir hizmetliden fazlasına yetmeyeceği ortada. ne yapacaksın? pislik içinde okusun çocuğum mu diyeceksin?
bağış yapıp istediğin öğretmene vermek konusuna gelince onu da yapan, yaptıran düşünsün. ben sadece mevcut durumu söyledim. herkesin faturasını bana kesmeyin.
ayrıca insanın çocuğunu istediği öğretmende okutma hakkı var. haksızlık buna engel olunmasıyla başlıyor.
Bir ogretmen olarak yorumu agir buldum.devlet okularinda gerçekten maddi sıkıntı var ve para bir sekilde aliniyor.az yada cok herkes veriyor.biz kucukkende verilirdi.hic unutmam paramiz olmadigi halde anneme yalvariir mecburen o parayi götürürdum.şimdi imkanim olsa bende devlet okulunda okutmam çocuğumu.adini bilmediğim öğrenci var.bu benim ayibim değil.bi ton ogrenci ayni sinifta iki ders görüyorsun ne kadar tanıyacaksin.belki o öğrenci bir cevherdir arada kayniyor malesef.demem o ki paraysa para da veririm araya adamda koyarim çocuğum icin.keske herkes çocuğu iÇin yapsa bunu.ilgilense sorsa.veliler ilkokulda öğretmenin basini yiyor sonra bırakıyor malesef.kac velim geldi okula.kaci benim çocuğumda su yetenek var yada su problem var dedi.biz çocukta problem buluyoruz aile oyle ogreniyor.bu mudur norm.seccenin yazdigi cogu seye rahatlikla imzami atarim.çocuk mevzu bahisse gerisi teferruattir.
ben de daha yeni bir arkadaşımdan dinledim. 1 tl fotokopi parası topladığı için soruşturma geçirmiş. keşke tek problemimiz 1 tl toplanması olabilse. oraya gelene kadaaar…
çocuğunun 1 tlye ıvır zıvır alıp yemesi sorun değil de fotokopiye verince olay çıkıyor. 🙂
20 tl oyuncak parası için kavga eden kadın jiple olay yerinden ayrıldı. :/ verebilecek olan da vermiyor ki. kimin çocuğuna yapıyorsun allah aşkına? amaan.
Eğer durumunuz el veriyorsa Bilfen diyorum hanımlar.Gözünüz kapalı güvenebilirsiniz .
ehehe bilfene biz anca yedi aile gireriz 😉
Abartma Secce ya ????
🙂
alkısliyorum en doğru karari vermişsin sen işini Rabbime havale etmişsin ya o bizim için en güzelini bilir merak etme;)
Bu arada 3. çocuğumu ilkokula gönderiyorum toplamda 5 ilkokul ögretmeni tanidim hepsinden memnunum neden mi? bilmiyorum:) en azindan şikayet edecek bi durum yoktu.
ay nurgül ben de herkesten memnun kalıyorum. sorunlu muyum acaba diye düşünmüyorum değil. hangi veli ile konuşsam vırvır ediyor. e aynı öğretmende benim çocuğum. ben hiç bir sıkıntı yaşamıyorum. sorun bende galiba 🙂 geçen sene bir ara hastalandım, ben ilgisiz veli miyim acaba niye kusur bulamıyorum diye ehehe
hakkaten ya hiç bu açidan düşünmemiştim?:D
Aynı şekilde düşünüyorum seccecim. Bende iki öğretmeni hedef yapmıştım komşuların tavsiyesi üzerine. Sonra kreşin pedogogu uyardı. Sakın tavsiye üzerine yapma hayırlısı diye dua et dedi. Çünkü herkesin beğendiği bir öğretmen senin çoğuna iyi gelmeyebilir dedi…
seninkiler de bu yıl baslıyor değil mi?
Ben de başka sorular da var secce seninkilere ek.2010 sonu doğumlu benimki.bu sene mi versem seneye mi versem.bu sene ezilir mi seneye içlerinde kocaman durur mu.vermezsem anaokulunda 3.senesi,iyice sıkılır mı.kaydı çıkan okula yazdırırsam seneye sitenin önüne yapılan okul açılınca Oraya aldırsam mı..yada burda başladı burda bitirsin mi desem.ama sınıflar minimum 40 kişi,bütün imkanları zorlayıp özel okula mı yazdırsam..kafamda deli sorular?
seneye ver derim. kocaman durmaz merak etme. rahat öğrenir, rahat eder, sen de rahat edersin. anaokuluna az gönder 4 saat. yeni okula gönder tabi ki de. eski okuldan nefret ediyorum. :/ benimkiler oraya gidecek bu gidişle. özel okullar çok uzun saatler. yazık çocuğa, o kadar ayrı kalmasın evinden. özellikle ilkokul 1-2 sadece okuma yazma öğrenecek. hiç dert etme.özel okulun benim için tek cazibesi sınıflar az kişi ve tuvaletleri temiz. 😉
Ben de göndermeme taraftarıyım aslına bakarsan,biz hep ya 7 yaşımızı doldurup yada doldurmaya yakın gittik..fiyat aldık bugün,1 sene için 1 araba parası istediler özel okuldan?benim koca da 12 yıl okula vereceğim parayı biriktirir,kafası basmaz da üniversiteyi kazanamazsa iş kurarım ona dedi?
Bi de işin garip yanı kaydı bize en yakın olan devlet okuluna çıkmamış?
nereye çıkmış çok merak ettim. size yakın nere var ki başka?
Fatma şensoy a çıkmış.bu arada önümüzdeki okul bu sene açılıyormuş.milli eğitimden kesin bilgi?
:)) mebin ipiyle kuyuya inilmez. 🙂 bizi nereye verdiler acaba. bi bakayım merak ettim