Çocukların dünyayı öğrenmeleri ne ilginç değil mi? Tek tek, her şeyi ve de inanılmayacak bir hızda. Önce anlayıp sonra da dillendirmeleri. İnsan şaşırıp kalıyor. “Yav ben de mi böyle öğrendim,” diyor. İkizlerde dil gelişimi diğer çocuklara göre geç olurmuş. E küçük doğuyorlar, tek çocuk ilgisi göremeyebiliyorlar, birbirlerini etkiliyorlar, anaları onlarla ilgilenemeyecek kadar uykusuz ve sinirli oluyor, babaları evden kaçmaya yer arıyor… derken bebeler de geç konuşuyor. İkizlerde dil gelişimi üzerinde yapılan bir çalışmaya bebelerimi denek olarak yazdırdım. Ay bak başka bir şey yazacaktım ama bunu anlatmazsam ölürüm. İyi aklıma geldi.
Ne diyordum, ha bebeleri dil gelişimlerini izleyen bir çalışmaya yazdırdım. http://siradisiannelik.com/ ‘un aynı anda ikiz büyüten, çalışan, doktora yapan, üçüncüyü doğurmaya hazırlanan sıradışı annesi Özlem’den duymuştum. Bilimkadını olamadık bari oturduğumuz yerden memleketteki bilime katkıda bulunalım diye hemen mail attım. Bebelerim o sırada on iki aylıktı. Ooo süper tam bu kadarlık bebek arıyoruz dediler. Bir daha da tık çıkmadı. Bekledim, bekledim, bekledim. Günler, haftalar, aylar geçti. Tam “İşte memlekette bu yüzden bilim ilerlemiyor. Oğlan askere gidecek oldu, hâlâ dilciler gelmedi” diye söylenirken bir mail daha aldım. Projeye biraz ara vermeleri gerekmiş. Hâlâ ilgileniyorsam geleceklermiş. Tabi tabi dedim. Merakla gelmelerini bekledim.
Bu arada çenem durmadı birkaç kişiye bu durumdan bahsettim. Aldığım tepkiler karşısında küçük dilimi yutacaktım. Şunu öğrendim ki yurdum insanlarına “üniversite, bilim, çalışma, denek,” kelimelerini aynı paragrafta kullanırsan akıllara sadece tek kaşlı, maskeli bilim adamlarının hım hım konuşarak farelere iğne sokma görüntüsü geliyor ve herkes tiksiniyor. Memlekette bilim aha bu yüzden ilerlemiyor.
Benim çocukların katılacağı bu çalışmadan söz edince bir komşum “Kız delirme, öyle çalışmaya çocuk sokulur mu, orasını burasını delecekler, kan alacaklar çocuklardan,” dedi. “Ne kanı yav, sadece ne kadar konuştuklarına bakacaklar” dedim. “Başta öyle derler, ama alırlar görürsün,” dedi. Bir diğeri “Ayyy yazık çocuklara. Sakın ha sakın, delerler çocukları,” dedi. Gören uyuşturucu tacirlerine bebe kiralıyorum sanır. Bir başka yurdum teyzesi de bu işin altında organ mafyasının olabileceğini söyledi. Bilim adamıyız diye gelip bebeleri kaçırabilirlermiş. Tövbe tövbe.
O zaman çok güldüm ama beynimin de bir tarafına yazılmış, zaten serde korkaklık var, ilk geldiklerinde biraz gerilmedim değil hani. Neyse efendim, baktım bebeleri delecekleri falan yok, o günden beri de birkaç haftada bir geliyor, dil gelişimlerini takip ediyorlar. Konu komşu da beni takip ediyor. Bebeler delindi mi diye. Hele bir delinsinler millet “Bak ben sana demedim mi,” demek için hazır yani.
Peki bu dilciler bebeleri delmiyor da ne iş yapıyor? Şöyle efendim, bebelerin doğal ortamlarında seslerini kasete kaydediyorlar. Eve gidince de ne yapıyorlar bilmiyorum. Üzerinde çalışıyorlar demek ki.
Benim bebelerin ilk kasetlerini duyan insan evladı değil de maymun yavruları arasında deney yapıldığını falan sanır. İA İA İA. Sadece bağırış, çağırış. Arada da benim kırbaç şakırtısı gibi sesim: “Konuşun ulen!”
Şimdi şimdi epey konuşmalar başladı. Özellikle cin cin kızım her şeyi söylemeye başladı. Gerçi korkunç bir şiveyle: “Gaşuuuuuk (kaşık), daboook (tabak), şuqşuq (oyuncak şakşak). Ben de boş durmuyorum tabi tercümanlığını yapıyorum. Umarım günün birinde kendi iletişimini kendi kurabilir.
Oğlansa sürekli aynı şeyleri söylüyor: “Gööööjjjj, saaaaç” Önce kendi gözünü, saçını gösteriyor. Sonra benim gözüme elini sokuyor, “Annea, gööjjjj,” ardından saçımı çekiyor, “Annea, saaaaç” Başka şeyler de söylesin diye uğraşıyorum ama yok. Hep aynı nakarat “Göööjjjj, saaaç” Neyse ki birkaç gün önce bir gelişim daha sergileyerek pippi’yi de kelime dağarcığına ekledi. Bu gelişlerinde kasede pippiyi de eklemekten gurur duyacağız.
Aklıma gelmişken, ikizleriniz ya da prematüre doğmuş tek bebeğiniz varsa ve oturduğunuz yerden bilime katkıda bulunmak isterseniz http://istanbultwinstudy.blogspot.com/ adresinden bilgi alabilirsiniz. Korkmayın, çocukları delmiyorlar.
sabah sabah beni güldürdünüz allahda sizi güldürsün
🙂 amin tşk ederim
Bebeleri delerler kısmına koptum :))
memleket gerçeği:)
Ee bunun sonu nooldu?
Aynen sonunda ne oldu,bilime katkilarinizdan dolayi plaket falan:) yada halen ziyaretlere devammi(boyut degistirerek okuma yazma becerileri icin mesela)
sertifika verdiler. 😉 tez sonuçlarını da açıklayacaktı hoca. iyi hatırlattın, bir sorayım. 😉
sertifika verdiler 😉