Beni arayan nerede bulacağını bilir. Ya hemen ilerimdeki büyük parktayımdır, ya sitedeki küçük parkta. He bir de karşı taraftaki tarlada olma ihtimalim var artık. Oğlan orayı yeni keşfetti de. Sabah akşam köstebek misali delikler açıyor tarlada. Kız da salyangoz topluyor. Ben de ellerimi bağlayıp öğretmen edasıyla tepelerinde dikiliyorum. Aa tabi bir de evde olma durumum var. Nadir de olsa. Anlayacağınız gibi gözümüzü açıp sokağa dökülenlerdeniz biz. Sabah bir posta, akşam bir posta. Arada öğle uykusu ve yemeği için eve uğruyoruz. Onun dışında güneşin doğuşundan batışına kadar sokakta.
Sabahın köründe beni parkta gören anneler hep özenir bana. “Ayyy,” derler camdan bellerine kadar sarkıp “Ne çabuk bitirdin de işleri düştün parka.” Gülümserim ben de, hakikaten işleri bitirmiş havasında. Sonra anneanneler, babaanneler bana kızlarından, gelinlerinden dert yanar, “Hiç çocuğu dışarı çıkarmıyor, bir hava aldırmıyor, yavrucak dört duvar arasında büyüyor,” derler. Vah vah ederim ben de. Çocukların sokakta büyümesinin faydalarından söz ederim. Bir insan nasıl bebesini bu güzellikten mahrum eder yahu? Sokağa çıkınca çocuğun iştahı açılır, uykuları düzene girer, enerjilerini boşaltır rahat ederler falan. Temiz hava kadar güzel bir şey var mı? Tamam, İstanbul’da bulması zor ama hiç yoktan iyidir. Dışarı çıkan çocuğun kemikleri güçlenir, bağışıklık sistemi şaha kalkar, sindirim sistemi güzel sindirir, boşaltım sistemi güzel boşaltır. Her derde devadır sokakta olmak… Bunu dinleyenler ellerini birbirine vurur, tüh tüh derler ne olacak bizim çocukların hali diye. Ben de havalı havalı gülümserim, “Anaların elinde telef oluyor çocuklar,” derim. Herkes özenerek bakar bana, çocuklarının zihinsel ve bedensel gelişimi için her fırsatta güneşe, taşa, toprağa çıkaran fedakar anaya. Tanıdıklarım çocuklarını benim kadar bol dışarı çıkarmadıkları için kendi kendilerini yerler. Kıskanan, haset eden bile var vallahi, kendilerine dönsün kötü enerjileri.
Her ne kadar dışarıdakilere ser verip sır vermesem de, aramızda kalsın size bir şey söyleyeyim, yabancı değilsiniz nasıl olsa: Bebeleri bu kadar dışarı çıkarmamın sebebi hiç de sanıldığı gibi değil. Ben bebelerim sağlıklı olsun, güneş görsün… zart zurt diye dışarı çıkarmıyorum, arkadaş. Niye mi çıkarıyorum? Aha bu yüzden!
Evet, evet, doğru anladınız. İtiraf ediyorum, ben evimin pasağından kaçıyorum. Topla topla bir türlü bitmeyen pasağından. Yakında pencerelerden dışarı akacak olan pasaktan kaçıyorum. Bana kafayı oynattıran, her gördüğümde sinirlerimi alt üst eden, bir ucundan tutup toplamaya çalıştığımda öbür ucundan dökülmeye devam eden pasağından… Toplamam saatler süren, yine de bir türlü bitmeyen, beni çileden çıkaran, cinnetin eşiğine getiren pasaktan kaçıyorum ben. Çarşıdan aldık bir tane, eve geldik bin tane olan oyuncakların döküntüsünden; çekmecelerden dolaplardan boşalan giysilerden, mutfak malzemelerinden; yığınlar halinde yıkanmayı bekleyen kirlilerden, sepetlere sığmayan, katlanmayı bekleyen temizlerden, bir türlü toplanmayan günlerce balkonda kalan çamaşırlardan, yığın yığın yığılan ütülerden; bir eşi sırra kadem basan çoraplardan; evde kırkayak yaşıyor izlenimi veren çift çift terliklerden, ayakkabılardan; kornişten sıyrılıp tepemize inmiş perdelerden, tüllerden, kirli- temiz bebe bezlerinden…. kısacası evimden kaçıyorum ben. Bu dağınıklığa dayanamadığım için nasıl olsa toplayamıyorum bari gözüm görmesin diyerek gözümü açar açmaz kendimi sokağa atıyorum ben. Şu aralar da kara kara düşünüyorum, havalar soğuyunca ne halt edeceğim? Bu pasakla bu evde nasıl oturacağım? Ne yapsam, ne etsem? Bir kibrit çakıp sırra kadem mi bassam?
Secce,
kibriti bulabilecekmisin 🙂
Bence boşverrr, ev işi nankördür ne de olsa yarın bir daha dağılacak evi toplamanın da anlamı yoktur bence.
Ama bu sıcak günler bir daha gelmez tadını çıkarın dışarının.
Kışa bize ev oturmasına gel, çay içeriz beraber.
kahkaha attım, kibrit nerdeydi sahi
yakında bende senin gibi olucam, idolümsün Selcennnn! :)))
yaşşaaaaaaaaaaaaaa
Selcen’cim merak etme kışında bir komşu bulur oraya taşınırsın :O)
hiç olmadı kapalı bir yer buluruz olmadı yapçak birşey yok kızla oğlana öğretçez düzeni :O)
bi odayı topla o odada oturun 😀
2 tane ufaklıkla evin bundan doğal nasıl bir hali olabilir ki? evi temizliyorum, yarım saat sonra yerde saçlarım, ertesi gün tozlar. kafayı yememek elde değil. o yüzden hiç takma boşver.
ayyyyyyy canım benm ya selcencm nerde oturuyorsun sen yardıma gelesim var! bende sana birşey diyeyim mi bu durumun aslında sadece psikolojinle alakası var kendini içten içe iyi hissetsen işlerin de biter kahve de içersin ama yaşam enerjisinin bir kısmı olan çalışma enerjin düşük canm bnm o yüzden böyle… biraz radyo falan dinlesen iyi gelir haa bak ben mesela ben adem güneş dinleyerek ütü yapıyorum 😛 bahadır da tüm oyuncaklarıyla dibimde kafama ütü yapmaya çalışıyor ama ben ona arada bir gülümseyip önüne bir kaç elma verip devam et mesajı veriyorum vee işime devam ediyorum .. tamam kabul eskisi gibi 1 saatte değil 3 saatte bitiyor ama bitiyor be secce:) mesela şu anda uyuttum da geldim sana bakmaya yorumumu yazdım çamaşır sercem :))))))
valla işe başlarsam blogu bırakırım ha! haberin olsun
Bak açık söylüyorum, blog âleminde Secce’yi yazmaktan alıkoyacak her şeye, herkese karşıyım,
savaş açarım:)
Bu böyle biline.
Her kes elinden geleni yapacak Secce yazı yazsın diye,
o kadar diyorum yani…
günlük iş bölümü yapıyoz bacılar.herkes bir gün geliyor ev topluyor, bebelere bakıyor, sırtımı kaşıyor, ben yazıyom. aranızda anlaşın, bekliyom
Tamam sen iş bölümünü yap.
Görevleri dağıt.
Ben en zorrr işi alayım fedakarlık yaparak.
(çocukları parka götürmeye talibim)
Adem Güneş’i hangi radyoda dinliyorsunuz, gün ve saatini söyler misiniz mümkünse?
tabii kardeş neden söylemeyeym adem güneş burç fm de pazar saat 11 de p.tesi salı 9:30 da program 1 saat sürüyor eminimki çook faydalanacaksın.. hem de arşivden de takip edebilirsin. ben öyle yapıyorum genelde arşiv dinliyorum saatlerce :))
haaaaa tabi bu dağınık durum çok normal sen neyin nerde olduğu bilirsin ya o yeter :)) sadece işlerini yapabileceğini de bil canım… kışın da avm ler var hehe 🙂 oralarda takılırız 😛
açıkcası bilmiyorum ne nerede.foto maki bulsam daha dehşet resimler koyacaktım ama bulamadım:)
Selcen, bu evinin GERÇEKTEN GERÇEK hali mi yoksa blog için SEVECEN bir kurmaca mı? Bu kadar dağılabiliyor mu yaw?
hazan var ya tam kafa atmalıksın ha!
hahahaha şaka be şaka…
Ha bu arada üşenmezsen kış boyu bana gelebilirsin 😀
gelirsem gitmem ama hahaha. senin blogun için sevecen ortamlar oluştururuz evinde
Gel yeterki gitmezsin bi daha…çok canımız sıkılıyor evde…benim blog yazacak vaktim olmuyor ama sevecen ortam halihazırda mevcut 😀
kızmıyon demü ? yaaa bırakmazsın seeeen becerirsin vallaha sende o kuvvet var:) iş yapsan en fazla 3 gün yazamazsın o zaman da bir birikir birikirsin sonra da yine bizi gülmekten ikiye ayırırsın 😀
hadi bu da ayrı bir post konusu olsun.niye toplamıyom evi.coming soon…
secce niye toplamıyon kız evi birilerine mi küstün? 😛 bak ben ciddiyim ya gelecem yardıma sen evin nerede tarif et bir de görevleri dağıt hepimiz gelip 1 günde bitirelim… 😛 hepimiz oradayken sen de yazıyı yazarken ben sana okkalı bir kahve yapayım ohhhh gel keyfim gel bir daha da hiç gitme…!
Benim ev bundan beter üstelik bende tek bebe var:)
hadi be
bizde de durum pek farklı değil,ama ben tüm gün ev topluyorum,en iyisi senin gibi yapmak,ani gelen misafirleri napıyorsun onu merak ettim?eşim evde olmasa evde yokuz süsü vericem kapıyı açmayacağımda,yapacak bişi yok kuzu kuzu açıyoruz.
ani misafir?? hmm pek olmuyor.dün akşam eşime iş için geldi.salon bir nebze daha toplu.kilitliyorum.adam gelmeden de salona giden yolu açtım:)
Selcen bence super bır ozguvenın var ben en cok bunu takdır edıyorum , ben annem gelmeden yahut onu da gectım temızlıkcı kadın haftada bır gelmeden bıle evı toplayan hıc olmadı ıslak mendılle yerdekı tozları alan düzenlı temız gorunme takıntılı bırıyım evım dagınık olsa bıle bunu paylasamam , annem ne ezik yetıstırdıyse ,bızım evde mısafır gelmeden once krız anıydı ve hep dıken üstündeydık şöyle dagınık oturamazdık .. Oysa eşimse tam zıttı kayınvalıdem 2. unıversıtesını okuyor sımdı ve kendı dagınıklıgını toplayınca evın buyuk olcude toplanmıs oldugunu belırtıyor hıc takmayan bır ınsan , ve bız ıkı ayrı kutubun ınsanları evlıyız 🙂 benım oglan senınkılerle 27 aylık ve ben 8 aylık hamıleyım onun dagıttıklarını toplamaktan perısan olan hem calısan hem de yuksek lısans yapan akademık bır anneyım bebe dogunca ne napcam bılmıyorum :)eşimin tuhaf bir lafı var bokajuniorsa döncez herhalde hayırlısı 🙂 Rabbım ıkıncı kuzumuzla beraber ıkı kat maddi manevı ferahlık bereket huzur mutluluk ilim zaman genıslıgı versın ınsallah culemıze 🙂
canım emin ol bende özgüven sıfır.ezikliğimin farklı yansıması bu. en kötüsünü ben diyeyim kendime de başkasının dediği koymasın laylaylom benim savunma mekanizmasının adı.
ayrıca hayran kaldım sana. on parmağında on marifet.ezildim iyice
Yok bea, bız kadın kısmı hayatı kendımıze zorlastırıyoruz onu da marıfet sanıyoruz, erkekler dümdüz yasıyorlar gıpta edıyorum , bu arada senınkı daha ıyı ben kendıme ne iç sesımle ne de dışardan bırılerıyle birsey dedirtmeyeyım dıye cırpınıyorum bu da enı konu anan gıbı yaşamaya evrıldıgın bır boyuta dönüşüyor ki ; Elalem ne der ?cok sıkıntılı bırsey,onun icin şairin dediği gibi “gitmeli buralardan bir gidişe gitmeli..” diyor ,biz vaktıyle Canada’dayken benden baska ütü yapan yoktu,koskoca profosorler bile,bi eşim ütülü bi begım oglan ve ben,kımse kımsenın evıne bakmaz üstüne basına bakmaz yorum yapmaz dolayısıyla kımse kımseye gore vazıyet almaz,onun ıcın zamanın bereketı artar,oysa Türkiye’de dediğim gibi sokaktaki teyze bile ınsanı kendıne suçlu hıssetttırebılıyor, bu cok sıkıntılı bır durum
Binbir merakla yazının sonu nereye gelecek diyerek okudum. Hatta sana bir ara imrendim. “Kadın ikizleriyle parkta ben akşamdan akşama çıkarıyorum kızı parka” dedim. Kısa süreli bir kıskançlık oldu sayende bünyemde.
:)))))))))))))
Bloga yazinca rahatliyorsan yaz tabide senin evine her hafta teftişe gelen kayınvaliden falan yoksa bukadar vurgulaman niye? Bosver pislikten kim olmus, ölse cingene cocukları olurdu. Ben cok rahat bı anneyim ama esim deli titiz, beni değiştirmeye çalıştı baktı olmuyor artık o da aman evin delisi benmiyim deyip sustu:) misafirde haberli gelsin basım üstünde yeri var.
gel bide bizim eve bak . Üç çocukla nasıl oluyor. Benim bide eşim söylenir. Hem çorabını alır kenara atar, atarkende bu çorap şimdi burda 1 ay kalır der. Bende az yede hizmetçi tut dedim geçen iyide ettim 🙂
Ya bu erkeklerin hepsi mi aynı görüyorsun eşin herşeye yetişemiyor bari sen dağınık olma dimi benim eşimde sağolsun şahane dağıtır.:)
Ancak çeneleri çalışıyor. Niye bukadar dert yapıyorsun bırak dağınık kalsın bak ben sorun yapmıyorum der ama iğneleye iğneleye delik deşik eder 🙂
Ben tek çocukla bile çok toplu değilim valla çocuklu insanın evine gelen kusur aramayacak eğer arayacaksada gelmeyecek.
Bu dünyaya iş yapmaya mı geldik işte bu yüzden bizim ülkemizde kadınlar daha çabuk çöküyor neden dünyanın tüm kahrı kadınların üstüne yığılmış.
Çocuk doğur, büyüt ee bi de koca bir çocuk var (bkz:eşler) ev temiz olacak, düzenli olacak ani misafir gelirse elalem ne der ee bi de güzel yemek yapacaksın kocasını, çocuklarını aç bıraktı demesinler.
Elaleme gerek yok insanın anası, kaynanası lafı koyar biraz gezsen çok gezentisin derler.
Evin pis olsa bi kere aa ne pis kadın derler geçerler çok temiz ve tertipli olsan aa bak ne temiz kadın aferin derler geçer giderler.
Yani demem o ki piste olsan temizde olsan elaleme ne eşin anlayışla karşılıyorsa, kendinde napayım elimden bu kadarı geliyor deyip mutluysan boşver gitsin çocukların büyüyünce bu günleri ararsın bu pasaklı günleri mi arayacağım deme 10 sene sonra demezsen noliyim.:)
Acaba “bi oturun oturduğunuz yerde işime gücüme bakayım bende” diye dişlerini gösterip özgüvenleri yerinde, hayal gücü yüksek, mutlu çocuklar yetirmeye bira ara mı versen diyorum..
Amaannn bacım kim mükemmel ki sen kendini suçlu hissediyorsun, boşversene. İki bebenin ardından içine sinecek gibi koşturmak kolay mı? Bırak dağınık kalsın. En kötü bebeler yuvaya başlayana kadar bu durum. O zaman eğer canın isterse evin dağınıklığının bir ucundan tutarsın, istemezsen sal gitsin.Herşeye yetişmeye çalışmak seni yıpratmaktan başka bir işe yaramıyor. Sonra geri dönüp baktığında ona buna yetişeceğim diye debelenip tadını çıkartamadığın günler aklına geleceğine, dediğim gibi bırak dağınık kalsın…
haftasonu mis gibi temzlik yaptım.akşamına yemekli misafir ağırladım.ertesi gün elimi hiçbirşye değmedim.olduğu gibi dağınık.o akşam annemlen msn de görüşüyoruz.kardeşlerim evimi görmdiler(farklı şehirdeyim).odaların fotolarını çektim.her girdiğim odada dağınıklık diz boyu.anam bi tane derli toplu oda olmaz mı.mutfak ve banyo bile dağınık.heryer heryerde 🙂 bide kalkıp bu fotoları anneme gösterdim.kendi kendimi rezil ettm.yalnız foto çekene kadar da evin dağınık olduğunun farkında değilmişim 🙂
Secce,
sabahtan beri çok merak ettim.
Yan tarafta;
”anneannem komşusundan mayalık yoğurt almaya gitmiş.kadın yoğurdu çıkarmış ki anneannem ne görsün: kadın kulplu lazımlığa mayalamış yoğurdu!!”
demişsin bu gerçekten gerçek mi?
Gerçekse nasıl bir gerçek
ve lütfen acele cevap.
gerçek yav. efenim eskiden olmuş bir hikaye bu. komşuya yoğurt almaya gitmişler ki kadın dolaptan yoğurdu kulplu lazımlıkta çıkarmış. önceden onlar vardı ya büyük maşrapa gibi. şok olmuş bizimki. gerçek amacıyla hiç kullanmamıştır büyük ihtimalle, plastik kap niyetine yoğurt mayalamıştır:) ama yine de yiyememiş bizimkiler. anneannem gelsin, etraflıca anlattırayım da bir post yazayım konuyla ilgili hehe
Hahhhh süper eskiyince de çiçek ekmiştir kesin.
Önce anneanneye benden de sevgiler, sonra merakla bekliyorum yeni yazıyı.
selcen bak bu haftasonu ben reyhan’dayım…gelimmi ev toplamaya? 🙂
Ah Selcen sabah yazını okudum aldığım gazla attım kendimi dışarı çünkü benim evde senden farklı değildi.Sonrasında neler oldu merak edersen tıkla http://ikizafacanlar.blogspot.com/2012/09/cglk-cglga.html
Evin eş haricinde arı çocuk veya çocuklar düşünemiyorum. Benim bi kaç hafta önce yazdığım evim evim pis evim durumları. Ama benim hiç bir savynma yapabilitem yok 😀
Secce, süpersin, en iyisini yapıyorsun valla. Şimdiye kadar ev temizledin diye, karısına madalya takan koca mı var, konu-komşu mu var..
Temizle temizle bitmiyor ne de olsa bu ev denen meret. Dağıtılan oyuncaklar, bisikletler ,mama sandalyesi, arabası, şusu busu koca kcoa kütleli şeyler zaten ne kadar toplasan da evi dağınık gösteriyor. Ütü denen nankör zati hiç bitmiyor, askıda çamaşır olayı beni de yıldırdı, kurutma makinesi için kocaya baskı aşamasında 3. aya geldim tık yok:)
Evim de küçük üstüne, oyuncak arttıkça nefes alacak alan daralıyor, o yüzden ben de bütün yaz, haftasonu yazlıkta, akşamları iş çıkışı evde yemekten sonra parktı, göletti derken hoop, kapıyı kapat, evi ardında bırak 🙂
Sevgiler,
http://www.ceylinolmez.com
boşver en iyisi bence de ama bende senin gibiyim ev pis olunca durmak istemiyorum evde kendimi dışarlara atasım geliyor..ama temizlikçinin geldiği ertesi günü beni kimse çıkaramaz:)
Eşyaların sayısını azalt rahat edersin 🙂
Bacım benim derdim evde eylecekbir şey bulamamak. Araba oynamayı sevmiyorum. Puzzle sıkılıyorum. Lego beceremiyorum eh resim desen sıkıntı ben de kapıyorum veledi sokağa. Hem de her bahaneyle. Markete pazara … Outdoor activity candır:)
hala kendi oynamıyor mu? yuh artık yaa. arabasını kendileri sürsün artık
Allah sabır versın sana cnm.
Ooooooooh sefan olsun. Gez valla, evde ne durucan? hvalar keşke hep böyle olsa da hep dışarıda gezinsek. biz de aynıyız. sabah benimkini önce parka götürdüm. Arkasından sahilde denize taş attık. Sonra koşu pistinde iki tur koşturdum (bunu nedense çok seviyor:))) Eve getirdim daha elindeki kuru kayısıyı yutmadan kanepeye yığıldı kaldı. Uyanınca yemeğini yedirip gene koşuya çıkarıcam. Akşam yemeğinden sonra da tramboline götürücem. Günlük programımız böyle şekerim.
Evin hali mi?
Seninki kadar olmasa da kayda değer bir pasağımız var bizim de:))
hahaha “seninki kadar olmasa da ha” yedircem bu lafı sana!
Bir ve iki numaralı yavrularımda bende kendimi sokaklara atıtordum hem de öyle en yakın parka falan değil baya uzaklara gidiyorduk.ama bu durumun ruh sağlığımız açısından çok faydalı olmadığını fark ettim bi süre sonra.dolaşırken ben pert olduğum halde çocuklar gayet dipdiri kalıyorlardı.(sebebi bebek arabasında horul horul uyumaları olabilir mi acaba:)çocuklarda pasaklılık ruh hali olmasıda cabası.ben de bu böyle gitmez deyip bu arada olan üçüncü yavrumu düzen ve titizlik manyağı olarak yetiştirmeye karar verdim.sonuç evde,mutlu,çocuklu:)
darısı bana işallah!
Ya selcen uzun zamandir sormak istiyorum,bi firsat olmadi.senin burcun ne cok merak ettim.
kova. doğum günüm yaklaştı yihuuu
Vallahi bende ev dağınık oldu mu kendimize gezme çıkarıyorum hemen.bu hafta sonu arabasız olunca temizlk yapmak zorunda kaldım ve akşam gelen misafirlerden yine pislendi diye gece tekraş sildim yerleri ve yine öğrendim ki boşuna temizlk yapıyoruz..peh