Uykusuz her gece! Sen fark etmesen de!

Blogumla ilgili bana en çok gelen eleştiri “Puhuhahaha amma da abartıyorsun bea!” eleştirisi. Peki abartıyor muyum? ASLA! diyemem ama abartacak kadar da abartmıyorum hani. Zaten bu abartıyorsun eleştirisi ya bekârlardan geliyor ya da çocuksuzlardan. Ha hiç çocuklulardan gelmiyor mu? Geliyor tabi, ama sadece çocuklu erkeklerden!  Kadınlardan duymadım valla!

Geçenlerde bir yazı yazmıştım ya hani dinamik gece hayatımızı anlatan. Bir amca feysbukta yorum bırakmış linkin altına “Biz de üç tane büyüttük. Hiç de böyle bir şey olmadı. Abartıyorsunuz hanfendi,” mealinde. Şimdi şunu diyen bir kadın olsaydı durur düşünürdüm de, Allah biliyor ya erkek olunca güldüm geçtim. Niye mi? Şöyle izah edeyim:

Geçen gece iki üç suları herhalde. Ağzım açık baygın halde yatıyorum. Oflaya poflaya kızın geldiğini duydum. Çişe kalktı sandım. Değilmiş. Efendim, bir sinek varmış odasında da rahatsız ediyormuş. Ne sineği lan, aylardan Aralık. Sineklerin hepsi çoktan geberdi. Gebermeyenler de kış uykusunda. “Yoktur annecim, sinek falan, sana öyle gelmiştir,” dedim geri postaladım. Anında geri bayıldım. Daha kaç dakika geçti bilmiyorum bu yine söylene söylene geliyor. Sinek gelmiş de ayağına konmuş da. Bıdı bıdı bıdı bıdı… Ay uykudan gözümü açamıyorum yemin ederim. Mecburen sürüne sürüne aldım odasına götürdüm, kuş bakışı baktım, sinek yok. “Nerde sinek hani?” dedim. Bu yine vık vık vık. Yok işte sinek falan, zıbar!

Onu odada bıraktım yatağıma yattım. Daha dalmadan ben gene geliyor kâbusum. “Ne lan neaa!” “Sinek var!” Baktım böyle olmayacak, kalkıp sinek peşine düşecek halde değilim. Kadınlar avcı değil toplayıcıdır zaten, uzatmaya gerek yok. “Tamam,” dedim, “hadi ayakucuma yat.” Odasına geri gitti. Ay sevindim ben de, niye yatmadıysa bizim yatağa diye düşünüyorum, o da ne! Şangır şungur geliyor toplayıcı hanımefendi. Bütün yatak arkadaşlarını da peşine takmış: deve, tarak, askı, oyuncak telefon, yarış arabası… Hepsini güzelce ayakucuma yerleştirdi. Sonra da gitti yastığını aldı geldi. Yeniden düzenledi oraları ve yattı! Uykum kaçacak diye gözümü açamıyorum. Artık ayağımı da kıpırdatamıyorum. Uzatsam askı batıyor, geri çeksem deve peşinden geliyor, ileri itsem tarak parmak arama giriyor. Ay delirdim yemin ederim ya. Boynum da ağrıdığı için bebeyi alıp atamıyorum odasına, mecburen iki büklüm oldum uyumaya çalışıyorum.

Tam dalacağım o sırada bizim vık vık hanım uyumaz mı? Başladı mı yorganla güreş tutmaya? Bir o tarafa dönüyor, bir bu tarafa dönüyor, bir sağdan tekme sallıyor, bir soldan… Baktım olacağı yok, tası tarağı topladım kızın yatağına taşındım. Hiç toplayıp gelmeme gerek yokmuş zaten kızın yatağı diğer uyku malzemeleriyle işgal altında. Sinirle hepsini teptim attım, yattım.

Yatak minnacık. Ben desen boylu poslu kadınım, maşallah nereden baksan bir buçuk metre. Sığayım diye ayaklarımı büzdüm, bir türlü rahat edemiyorum. Uzatınca buz gibi yatağın tahtasına değiyor. Ay delirecektim. Zor bela bir şekil aldım, tam dalacağım ki oğlan uyandı. Çiş!

Kalktık çişe gittik birlikte. Geri yattı, vır vır çene, neden Melike gitmiş de niye ben gelmişim de… Sabah konuşuruz diyorum yok illaki soracak. Geçiştirdim, hatta kızdım. Zor bela uyudu o, ben de tam dalacağım, ay Allah’ım o da uyur uyumaz yatakta güreşe başlamaz mı? Derin dalana kadar dört dönüyor herif yatakta. Bir o tarafa, bir bu tarafa… Bir saate yakın döndü durdu. Sabah ezanını duydum. Bebeler doğalı şu nakarat hiç değişmedi. Yine ağladım ben uyumadan sabah oldu diye.

Biraz da ben yatakta döndüm durdum derken bana da uyku iyice bastırdı. Gözlerim kapandı, daldıı… Aaaaaaaaaaa o da ne! Sinek! Burnuma kondu şerefsiz. Bir sen eksiktin! Nasıl da pis, iğrenç bir şey. Kocaman, simsiyah, kıllı, ıyyyyyyyyyy. Belli direnci de çok yüksek. Var ya kesin karnı da kurt doludur, dökecek yer arıyor. Midem kalktı. Ama dövüşecek hiç halim yok. Savaşçı olan ben değilim! Sıkıysa gitsene kocamın yanına! Yorganın altına iyice girdim ilişmesin bana diye. Vızzz kafamda uçuyor. Duymamaya çalışıyorum sesini. Ama yorganın altında da nefes alamadım. Çok bunaldım. Burnumu uzatıyorum gelip konuyor. Artık mecburen kalktım. Banyodan detan aldım. Boca ettim şerefsizin üzerine. Aaa herif oralı bile değil valla. Hâlâ keyfince uçmaya devam ediyor. Düştüm peşine, fısssssssssssssss boşaltıyorum tenekeyi, la la la… geziyor hâlâ sayfiyeye çıktı sanki. Onu zehirleyene kadar benim oğlan zehirleniyordu. Detanı attım elimden. İyice gözüm döndü. Toplayıcı ruhumu bıraktım bir yana döndüm tam bir avcıya. Köşeye sıkıştırıp öldürmeye çalışıyorum. Hırstan titriyorum. Yastık, battaniye… ne bulursam fırlatıyorum. Ama lanet her seferinde kaçıyor. En son cama kondu. Gözümü karartım, küüütt elimi bir geçirdim leşini serdim şerefsizin! Aleme ibret olsun diye de kaldırmadım pisliğini camdan!

Uykuyla aramda artık hiçbir engel kalmadı. Atladım hemen yatağa. Güneş de doğuyor o sırada. Bir iki döndüm, tam daldım ki oğlan “Annecim, kalk, sabah oldu, kahvaltı edelim,” diye çöreklenmesin mi tepeme. Hırsımdan höykürerek ağladım yemin ederim.

He babaları mı? Haberi bile olmadı geceki aksiyondan. Şimdi iki gün sonra kalkıp “İkizleri büyüttük ama hiç de uykusuz kalmadık” derse şaşırır mıyım? Yok valla!

Bey amcaya hürmetlerimle…

19 yorum

  1. hahahha amma da güldüm ağlanacak haline,halimize…benim kızım da 3 yaşında, her gece bir aksiyon.uyutayım diyene kadar gece yarısı olur.ben zaten sabah 6’da işe gitmek için kalkarım.tabi işe gidebilmek için hanımın o saatte uyuyor olması gerekir yoksa bin türlü aksiyon.bugün sabah tam mutfağa girdiğim sırada babasını uyandırdı çiş için.ben pusuya yattım görünmüyorum, hanımefendi banyonun ne kadar da çamaşır suyu koktuğunu anlatıyor.iyice uyanacak da beni göndermeyecek diye korkumdan el feneriyle hazırlandım:)

  2. Kesinlikle abartmıyorsun,hatta gecenin köründe uykusuz halde yaşadıklarının bir kısmını hatırlamıyor ve az bile anlatıyor olabilirsin. Biz de 3 haftadır 2 çocuklu bir çift olarak gördük ki gerçekten de 1 çocuk hiç çocuk,2 çocuk çok çocukmuş.Büyük oğlanın uykusu çok hafif,kapı gıcırtısına uyanır (aynı ben),2. oğlanın gaz sancısı başladığından beri bize uyku haram oldu. Bebek ağlamaya başlayınca abisi de hemen uyanıp bağırıyor:BABAAAA…Gidiyorum yanına, “baba yanıma yat” peki, “sırtımı sev”, olur, “ninni söyle” tamam ulan,yeter ki geri uyu. Tam uyuyor,ben dalacam,ufak başlıyor “Yandım anam,içimde tarifsiz bir sızı var” diye gazele,herşeye sil baştan başlıyoruz. Hele bir de büyüğü hastalandı geçende,ateşler içinde yanıyor, ne yapsak düşüremiyoruz. Hatunla çocukları bölüştük,bendeki memede süt olmadığından büyüğü bana kaldı,sabaha kadar dakka başı ateşini ölçüyorum,ben ölçerken uyanıp mızmızlanıyor, aha 38i geçmiş, 2 saat dil dökerek şurup içiriyorum,bazen tam ikna oluyor,içecek şurubu,ağzı kaşığa değer değmez kafasını çevirmesin mi, tüm şurup yatağa dökülüyor yapış yapış, sabaha kadar elli türlü hikaye. Bi de hatunun sezeryan yeri ağrımaya başladı mı bunların üstüne, çocukları bırakacak kimse olmadığından cümbür cemaat gittik hastaneye,eşim girdi binaya biz bebelerle arabada kaldık. Büyük oğlanın çişi geldi, Allah tarafından torpido gözüne bırakılmış pet şişeyi o an farkedip hemen tuttum pipisine sorun halloldu derken, küçükten önce COOORT diye bir ses,ardından kesif bir koku,başladı viyaklamaya. Elimde çişli pet şişeyle geçtim arka koltuğa,tam değiştiriyorum altını arkadan DAAAAT diye bir korna, baktım kamyonun teki el kol yapıyo, NE VAR BİLADER, meğer hastanenin karşısındaki marketin deposunun önüne park etmişim, mal gelmişmiş. Tamam çekeriz arabayı diyip çıktım arka koltuktan, bi elimde sidikli şişe, diğer elimde boklu bez, ayağımla ön kapıyı açmaya çalışıyorum,anam o da ne!! Kapı açılmıyor,büyük oğlan kapıları içeriden kitlemiş. Nezaketi bırakıp elimdeki dışkıları attım artık bi kenara, cama vuruyorum “evladım aç şu kapıyı, bak şu düğmeye basacaksın, HAYIR O DEĞİL ŞU ŞUUUUU” kamyon arkadan kornaya yükleniyor inadıma,ulan görüyosun halimi el insaf!! Bebeler arabada kitli kalacak diye aklım çıkıyor, tam camı kırmaya karar vermişken oğlan buldu doğru düğmeyi, açtım kapıyı sürdüm gittim bir park kenarına. Büyüğü saldım parka artık soğuk moğuk, küçüğün altını temizledim iyice,o sırada telefon çaldı, hatun çıkmış hastaneden,beni bıraktığı yerde göremeyince hafif atarlanmış: NERDESİN SEN??

  3. hiçç abartmıyorsun canım, 3 tane var bende de biliyorsun, bu aralar coştular, gündüz uyku yok gecede sıra ile kalkıyorlar, babaları farkında bile değil, erkek milleti işte..

  4. Cok sukur buyuk oglum disinda uykusuzluk sorunumuz pek olmadi.Kucugum aksam yatip sabaha kadar horul horul uyuyor ayni anasi :))))) Bizimde geceleri ust ortme sorunumuz var.Esim hep sikayet ediyor.Vay efendim sabaha kadar kac defa Ahmedin ustunu ortmusmus.Yalan ! Kulliyen yalan :))) O dedigi olay soyle oluyor.Ben besik tarafinda yatiyorum.Gece esim beni durtup , yarim agiz oglanin ustu kala mi diye soruyor.Bende hic gozumu acmadan el yordamiyla kintrol edip uyumaya devam ediyorum.Ama iste bizim beydeki tribi sorma :))) Ulan sevgili kocam ! ben 2,5 yil boyunca o cocygu geceleri surekli emzirdim.Hatta oglum sadece sag taraftan emdigi icin iki bucuk yil sadece sag tarafima yattim.Tabii o esnada sen gerine gerine canin ne yana isterse o yana donup yatiyordun :))))

    Simdi akillandim ama.Dorduncu numero digdugunda direkt kendi odasinda yatiracagim !!!

  5. Hicte abartmiyorsun secce.son 6 yildir soyle sabaha kadar gerine gerine uyudugum pek olmadi.ayrica sabah ezaniylada uyaniyoruz hep beraber.ardindan yari uykulu gozlerle asagi kata kahvalti hazirlamaya gidiyorum.bir gun o merdivenlerden yuvarlacagim Allah korusun.sabah 7 oldugunda kahvalti bitmis esim ise oglum okula gitmis oluyor.kizla basbasa kaliyoruz amma velakin oglene kadar uyumuyor kiz.resmen yalvariyorum kiza uyusada bende 15 dakika zibarsam diye! Sonrada halime sukredip bir kac yila kadar haftasonlari sabah 9 a kadar uyuma ihtimalini dusunup seviniyorum.tek sagliklari yerinde olsunda.seninde dedigin gibi annelik zor zanaat!

    1. Yazmayi unutmusum arasira esime yazdiklarindan bahsedince bana cook abartiyor inanma her yazdigina diyor !hahaha
      Ozellikle senin cocuklarin konusma diyaloglarini okuyunca inanmiyor 🙂

      1. 🙂 yok valla başka şeye dese bir şey demem de çocuk diyalogları tamamen orjinal. inanmazsa teyip kaydı göndereyim:)

  6. Ilk kizimda kolik vardi ve cok aglardi haliyle. Kesin polis dayanacak kapiya bir gun bu cocuga ne yapiyorsunuz diye derdik, o derece aglardi. Esim, o aglarken, ayni odada horlaya horlaya uyuyup sabah ‘aaa cok mu agladi?’ diye sorabilme becerisine sahipti. Seninkine oldugu gibi yorum yapan her erkegi tepeleme istegim o gunlerden kalma sanirim:))

  7. Gürkan Yücel Beyi çok takdir ettim gerçekten,tabi sizleri söylememe gerek yok malum aynı saftayız.Gürkan Bey sizde bir blog açarsanız takip edeniniz çok olur zannımca.
    Bütün uykusuz annelere kolaylıklar diliyorum.Umarım uykusuz kalan o gözlere cehennem ateşi değmez

  8. o bey amcadan bi tane de ben de var biri 3 yaşında biri 4 aylık iki oğlum var misafirliğe gelenler soruyor gece uyuyor mu diye eşim hemen atlıyor uyuyo uyuyo maşallah diye ben de baka kalıyorum be adam kalkmıyorsun haberin olmuyor bari yorum yapma dimi ama küçük en 10 kez büyük de 5 kez kalkıyor bir gecede

  9. Gürkan bey gece şurup içirirken enjektör kullanıyorum, tavsiye ederim. Ya da bazı şurupların ölçeği bardak gibi olduğundan içirmesi daha kolay oluyor. Ablam doğum yaptığında hastanede yanında kaldım. En antremanlı ben olduğum için gece çoğunlukla ben uyanık kaldım ama inanki uzun zamandır o kadar rahat etmemiştim. Evdeki durumu düşün yani.

  10. Bizim rutinimiz de şöyle; kolik olan kızımı gece 11 de uyutup babasından ağlayan oğlumu alıp uyutmaya çalışarak onun beşiğinde uyuyakalmak(evet bebek karyolasında 87 cm bebek ve ve bir kadın:) ) zaten uyuması 12yi geçiyor uyuyana kadar sonra 1.30 sularında melike nin çığlığıyla uyan Mustafa’nın odasından ayak uçlarına basarak koş gel yatak odasına onu emzir altını al uyut tam kafayı koy yastığa aaa saat 4 alarmı Mustafa’dan hadi koş onun beşiğine yat uyut o sırada bende sızıyorum tabi sonra saat 6 melike alarmı koş gel yine başa dön…sabah 9 olur…zorla uyanan eşimden yorum; çok uykusuzluk uykum hep bölündü(!) .. Git kafana telefonu yemeden..

  11. bu abartıyosun diyenlere içimden başına gelirde görürsün inşallah diye dua etmek rahatlatıcı oluyo. Benim oğlan bi yere gidince uyumaz, uyusada çok kısa sürede kalkar ki bu en fenası olur. Çünkü alınmamış bi uyku sersemligiyle saatlerce aglayabilme moduna geçer. Misafirlikte ayaklarına yapışmış sürekli elleriyle ayaklarıyla sesiyle seni kemiren çocuk bide üstüne daha çocugu olmamış amma çocuk egitimi almış(yazık kitaplarla herşeyi öğrendi sanıyo) ev sahibesi her seferinde benim bunalmış halime çok abartıyosun demesi tam dua etmelik degilmi sizce de?

secce için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.