Hani küçük çocuklu annelere hep derler ya “Dur bakalım, bu ne ki? Hele bir büyüsünler, işin o zaman başlayacak.” Bu beni en delirten cümledir. Ben bebeler büyüdükçe anneliğin kolaylaştığını düşünenlerdenim. Kimse şu zamana kadar yaşadıklarımı küçümseyemez. Küçümsemeye kalkarsa alnını karışlar, saçını başını yolar, kolunu dişlerim valla! O kadar da net söylüyorum. Benim bebelerim büyüdükçe hayatım… Okumaya devam et İlk kelimeler ve bolca dan dun
“Korkmayın, anneciiiiim, ben yanınızdayım!”
Ben korkak bir insanım. Hatta bildiğin ödleğim. Başkalarının gölgesini bırak kendi gölgemden bile korkarım. Korku filmleri aklımı çıkarır. Şimdi hayatta bakmam ama küçükken izlediğim birkaç saçma salak film yüzünden hepten ota b.ka ödüm kopar oldu. Bir patırtı gürültü yüreğimi hoplatır. Bir köpek görsem kaçacak delik ararım. Köpek şöyle dursun, bana doğru bir kedi tıslasa dizlerimin… Okumaya devam et “Korkmayın, anneciiiiim, ben yanınızdayım!”
İkizlerle hafta sonu yapılabilecek kapsamlı bir geri zekâlılık örneği: Bebek arabasız AVM’ye gitmek!
Aşağıdaki geri zekâlılık örneklerinin hepsi tek tek ve sırasıyla geçen Pazar günü tarafımdan denenmiş olup kesinlikle denenmesi tavsiye edilmez. Ama yok illâ ben de yapacağım diyorsanız da siz bilirsiniz. Benden günah gitti.
Aylar sonra gelen mutluluk
Hahahaha bugün çok mutluyum. Güne inanılmaz bir başlangıç yaptım. Ağzım kulaklarımda. Gönlüm ferah. Yüzüm gülüyor. Keyfim yerinde. Neşem de yerinde. Çok şen şakrakım. Hatta neredeyse zil takıp oynayacağım. (Hmm durumla ilgili ilk aklıma gelen deyimler bunlar.) Peki niye mi bu kadar mutluyum? Çünkü uyudum. U-YU-DUM. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Hem de yılın en uzun… Okumaya devam et Aylar sonra gelen mutluluk
Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
Yirmili yaşlarımın başında bir bebek bakmıştım. Kırk günlükken bakmaya başladım, yanılmıyorsam on-on bir aylıkken bıraktım. Çok tatlı bir bebekti. Çok sevmiştim. Çok da usluydu Allah için. Gazı sazı yoktu. Uyku problemi yoktu. Tek sorun, annesinin sütü fazla yarıyordu, tombalağın tekiydi. Taşıması çok zor oluyordu. O bebek benim ilk bebek tecrübemdi. Gerçi aradan zaman geçince –hani… Okumaya devam et Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
İkiz arabaları üzerine
Anne olmanın en güzel yanlarından biri de bebekler için alışveriş yapmak herhalde. Ben de her hevesli anne gibi daha bebelerim doğmadan donlarını biçmek üzere kollarımı sıvadım. Neler lazım olur, neler lüzumsuz, nasıl tercihler yapmalıyım… diye uzun uzadıya yaptığım araştırmalar sonunda Alınmazlarsa Olmaz adını verdiğim upuzun bir listeyle kocamın karşısına çıktım. Listeyi görünce kocamın gözleri dışına… Okumaya devam et İkiz arabaları üzerine
Normale dönüş, anormalliği özleyiş. Ben normal miyim?
Geçen hafta evde kös kös otururken anamı aradım. “Hazırlık yapıyorum, anneannenlerle kaplıcaya gidiyoruz,” dedi. Amanın nasıl kıskandım, nasıl kıskandım anlatamam. Hayır, bozuk yumurta kokulu kaplıca sularından çok haz etmem ama en azından her anını ezbere sayabileceğim günlük rutinden dışarı çıkma fikri bile çok heyecan vericiydi. Annemden elbette bir davet almadım. Kadıncağız anası, babası ve bacısıyla… Okumaya devam et Normale dönüş, anormalliği özleyiş. Ben normal miyim?
Masal Vakti
Küçükken masal dinlemeyi çok severdim. Birisi bana masal anlattığında gözlerimi kapatır gözümde anlatılanları canlandırırdım. Sonra gece yatağıma yatınca, yine gözlerimi kapatıp o masalı düşüne düşüne uyurdum. Sürekli dinlediğimi hatırladığım üç beş masal var.