Bebelerim doğalı en çok aldığım eleştirilerden biri “hiç gezmemem” oldu. Ben evde ölüm kalım mücadelesi veriyorum, millet takmış gezme gezmeme. Nasıl gezeceğim, kime nasıl gideceğim, kim yardım edecek, gezince ne olacak… diyen yok tabi. Anca “Ay gelmiyorsun, ay hiç gelmiyorsun, öf bi gel artık” lafları. Tabi benim evde yatak odasıyla banyo arasında aylarımı geçirdiğimi şaka… Okumaya devam et Leylek havada, bebeler yanımda, savulun ulen ben geliyorum!
Kategori: ikizlerle gündelik hayat (0-2 yaş)
Babalara rehber – 2. Bölüm: Gece rutiniyle ilgili bilinmesi gerekenler
Allah biliyor ya şuraya koyduğum yazılardan en çok reytingi Babalara Rehber’in 1. Bölümüyle aldım. (Blogda link verip maviye boyamanın, siz basınca da o yazının çıkmasının nasıl sağlandığını henüz bilmiyorum. Şu an öğrenme şansım da yok. Bebelerim kapıyı tırmalıyor. Bir an önce yazıyı bitirmem lazım. O yüzden okumayanlar varsa ya da bir kez daha okumak isteyen… Okumaya devam et Babalara rehber – 2. Bölüm: Gece rutiniyle ilgili bilinmesi gerekenler
İlk kelimeler ve bolca dan dun
Hani küçük çocuklu annelere hep derler ya “Dur bakalım, bu ne ki? Hele bir büyüsünler, işin o zaman başlayacak.” Bu beni en delirten cümledir. Ben bebeler büyüdükçe anneliğin kolaylaştığını düşünenlerdenim. Kimse şu zamana kadar yaşadıklarımı küçümseyemez. Küçümsemeye kalkarsa alnını karışlar, saçını başını yolar, kolunu dişlerim valla! O kadar da net söylüyorum. Benim bebelerim büyüdükçe hayatım… Okumaya devam et İlk kelimeler ve bolca dan dun
İkizlerle hafta sonu yapılabilecek kapsamlı bir geri zekâlılık örneği: Bebek arabasız AVM’ye gitmek!
Aşağıdaki geri zekâlılık örneklerinin hepsi tek tek ve sırasıyla geçen Pazar günü tarafımdan denenmiş olup kesinlikle denenmesi tavsiye edilmez. Ama yok illâ ben de yapacağım diyorsanız da siz bilirsiniz. Benden günah gitti.
Aylar sonra gelen mutluluk
Hahahaha bugün çok mutluyum. Güne inanılmaz bir başlangıç yaptım. Ağzım kulaklarımda. Gönlüm ferah. Yüzüm gülüyor. Keyfim yerinde. Neşem de yerinde. Çok şen şakrakım. Hatta neredeyse zil takıp oynayacağım. (Hmm durumla ilgili ilk aklıma gelen deyimler bunlar.) Peki niye mi bu kadar mutluyum? Çünkü uyudum. U-YU-DUM. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Hem de yılın en uzun… Okumaya devam et Aylar sonra gelen mutluluk
Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
Yirmili yaşlarımın başında bir bebek bakmıştım. Kırk günlükken bakmaya başladım, yanılmıyorsam on-on bir aylıkken bıraktım. Çok tatlı bir bebekti. Çok sevmiştim. Çok da usluydu Allah için. Gazı sazı yoktu. Uyku problemi yoktu. Tek sorun, annesinin sütü fazla yarıyordu, tombalağın tekiydi. Taşıması çok zor oluyordu. O bebek benim ilk bebek tecrübemdi. Gerçi aradan zaman geçince –hani… Okumaya devam et Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
İkiz arabaları üzerine
Anne olmanın en güzel yanlarından biri de bebekler için alışveriş yapmak herhalde. Ben de her hevesli anne gibi daha bebelerim doğmadan donlarını biçmek üzere kollarımı sıvadım. Neler lazım olur, neler lüzumsuz, nasıl tercihler yapmalıyım… diye uzun uzadıya yaptığım araştırmalar sonunda Alınmazlarsa Olmaz adını verdiğim upuzun bir listeyle kocamın karşısına çıktım. Listeyi görünce kocamın gözleri dışına… Okumaya devam et İkiz arabaları üzerine
Normale dönüş, anormalliği özleyiş. Ben normal miyim?
Geçen hafta evde kös kös otururken anamı aradım. “Hazırlık yapıyorum, anneannenlerle kaplıcaya gidiyoruz,” dedi. Amanın nasıl kıskandım, nasıl kıskandım anlatamam. Hayır, bozuk yumurta kokulu kaplıca sularından çok haz etmem ama en azından her anını ezbere sayabileceğim günlük rutinden dışarı çıkma fikri bile çok heyecan vericiydi. Annemden elbette bir davet almadım. Kadıncağız anası, babası ve bacısıyla… Okumaya devam et Normale dönüş, anormalliği özleyiş. Ben normal miyim?