Geçenlerde çocuklarla marketteydim. “Anne bize bir şey alır mısın?” dediler. E alırım. Ozmo cornet miymiş neymiş. Nereden öğreniyorlar isimlerini çok merak ediyorum. Sözde evde TV yok. Aradım bulamadım. Meğer orada satılmıyormuş. Başka bir şey alın dedim. İstemediler. Tam üç market gezdim. Ne menem bir şeyse yok yok! Başka bir zaman alayım dedim. Moralleri bozuk, elleri boş eve döndüler.
Birkaç gün sonra marketten çıkıyorum. Annemler vardı. Çocuklara da onlar bakıyor. Yalnızım markette. Aklıma geldi, kasadaki kıza Ozmo var mı dedim, hemen kasanın önündeymiş. Aslında abur cubur yesinler istemiyorum, çoktan da unutmuşlardır ama söz sözdür bir kere, alacağım dedim, aldım, eve geldim. Bebeler açtı kapıyı. Size bir sürprizim var dedim. Heyecanla bekliyorlar. Çıkardım çikolataları, aman Allah’ım o ne sevinç! Yihuuuu!!! Dünyalar onların oldu. Oğlan zıp zıp zıpladı. En hacı amca tavrıyla “Allah senden razı olsun, kesene bereket versin, anneciiiimm!” dedi ve elimi öptü! Hayatımda gördüğüm en sevimli sahnelerden biriydi. Babam güldü, nereden biliyor bu lafları diye. E nereden öğrenecek? Tabi ki benden!
Malumunuzdur sağ olsun uzmanlar denecek laf bırakmadılar bebelere. Ağzını açsan uzmanlar kırmızı biber sürüyor. Cık cık cık öyle denir mi, böyle denir mi? Çocuk şu mesajı alır, bu mesajı alır. Valla uzmanların dediğine bakarsan resmen SPAM saçıyoruz bebelere. Onlarda da nasıl bir mesaj kutusu varsa artık, kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyecek şeyleri şıp diye kapıyorlar.
En son bebelerinize aferin / çok yeteneklisin / güzelsin / ne güzel yapmışsın / bunu yapmana çok sevindim / böyle yapmana üzüldüm falan demeyin, çocuğunuzu yargınıza bağımlı kılmayın dendiğini okuduğumdan beri kara kara düşünüyordum ben ne diyeceğim bu bebelere diye. Efendim, çocukla böyle konuşursan senin onayına odaklanırmış bebe. Asıl gayenin seni mutlu etmek olduğunu sanırmış. Bir de çabaya önem vermezmiş. Önemli olanın kendinde var olan ya da olmayan “güzellik” “akıl” “yetenek” olduğunu sanır, zaten bende var ya da yok der, sonrasında yan gelir yatarmış. Bak sen şu bıdığa!
Önceleri geeeet bunlar da ne çıkaracağını şaşırdılar, iyice ağzımızı açtırmaz ettiler dedim ama sonra bir gün benim kız sofrada tabağını bitiremeyince “Anneciğim, doydum ama üzüleceksen kendimi zorlayıp tabağımı bitireyim,” dediğinde benim kafada bir ampul yandı. Hayatta yemek için ısrar etmedim, yemezsen üzülürüm falan demedim ama demek ki böyle bir SMS atmışım farkında olmadan. Elim çarpmış herhalde. Ve çocuk beni üzmemek için çatlamayı bile göze almış. 🙁
İşte o gün bugündür düşünüyorum ne diyeyim çocuklara diye. En sonunda bunları buldum. Yine de uzmanlar duymasın, aramızda kalsın, buna da bir kulp bulurlar ama ben şöyle yapıyorum:
* Güzelsin, akıllısın, zekisin diyesim geldiğinde kendimi tutup MAŞŞŞALLAH! diyorum. Ardından da şşlaaaap diye öpüyorum. (Gizli mesajım ne? Güzellik, akıl, zeka senin eserin değil. Hiç boşuna şımarma. Allah vermiş, elhamdülillah. Bugün verdiği gibi yarın alabilir de. Güvenme gençliğine, güzelliğine, zortlarsın valla.)
** Beni mutsuz eden bir şey yaptıklarında, cinlerimi tepeme sıçrattıklarında “Ayy aşkolsun, kalbimi kırdın pişmiş kelle” demek yerine HAY ALLAH MÜSTAHAKINI VERSİN diyorum. (Gizli mesajım ne? Şimdi bu yaptığın şey bence hoş değil. Ama belki de hoştur da ben anlayamamışımdır. İşin aslı ben seni yargılama merci değilim. Yargı Allah’ındır. Önemli olan O’nun seni neye uygun gördüğü.)
*** Sonra diyelim ki bebe güzel bir şey yaptı. “Ayy aferin, çok sevindim” falan demek yerine HAY ALLAH SENDEN RAZI OLSUN diyorum. (Gizli mesaj: önemli olan benim onayım değil. Onun ya da bunun onayı da değil. O yüzden o ne demiş, bu şunu demiş, cart curt önemi yok. Bizim için önemli olan Allah’ın beğenip beğenmemesi.)
Gördüğünüz gibi bebeler de kaptılar bu mesaj işini. Şimdi aile tarifemizle karşılıklı SMSleşip duruyoruz. Allah utandırmasın. 😉
Mesajlar süper. Tuttum bunu…Hay Allah senden razı olsun…
teşekkür ederim
Allah iyiligini versin emi secce 🙂
Farkinda olarak veya olmayarak cocuklarimiza gercekten seninde dedigin gibi mesajlar verebiliyoruz.ornegin oglum bisey yaptiginda acayip mutlu oluyorum ve ” good job,you are excellent,perpect, awesome ” dedigim zamanlar oluyor.kocam ise hemen oldugu yerden atlayip cocugu ovme! ovmek istiyorsan yaptigi isi ov diyor.bu sefer surekli kendiyle ilgili ovgu bekleyecek diyor.aslinda hakli.cunku oglumda iyi birsey yaptiktan sonra benden onay almaya ve bunu sen istedigin icin boyle yaptim demeye basladi.tabi bunun karsiliginda ona ” great,fantastic,smart ” falan dememi bekliyor 🙁
ay sormadan edemeyeceğim, bıdıkla niye türkçe konuşmuyorsun ikra?
Genelde turkce konusuyorum secce ama bidik oglum ingilizce konusuyor sadece 🙁 ee haliyle o surekli ingilizce konusunca bende bazen ingilizce cevap veriyorum farkinda olmadan.
turkce kelimeleri malesef telafuz edemiyor cok zorlaniyor konusurken.yani kelime kelime soyluyor ama cumle pek kuramiyor yada turkce basladigi cumleye bir anda ingilizce konusarak devam ediyor.
hatta bugunlerde evimizin gundem maddesi bu.cunku tr ye tatile gidecegiz ve kimse ingilizce bilmiyor aileden ve oglum kuzenini cok sevdigi icin onunla vakit gecirmek istiyor ama nasil iletisim tam kuracaklar bilmiyorum.en cokda disarida parkta cocuklarla oynarken ne yapacak 🙁
simdi bu hale nasil geldi dersen orasi uzun hikaye 🙁 ama okula basladiktan sonra anadili ingilizce oldu cunku kendini ifade edebiliyor ingilizce ama turkce ifade edemiyor ve hircinlasiyor anlatamayincada.iste boyle hikayemiz
eşin yabancı mı?
kuzenlerim amerikalı. babaları türkçe öğretmedi. dediğin gibi her yaz gelirler bir türlü iletişim kuramadan giderlerdi. iki taraf için de üzücü oluyordu. üniversiteden sonra iki sene türkiyeye dil kursuna geldiler. 😉 yılların acısı çıktı 😉
Esim turk.evde zaten herkes turkce konusuyor oglum haricinde.soyledigimizi anlamazsa bizde ingilizce konusuyoruz.
malesef yurtdisinda yasayan bircok ailenin problemi bu.
Bende gelecek yil turkce okumayi ogretmeye calisacagim.inshaAllah ondan sonra kitap okumaya baslarsa duzelir turkce konusmasi diye umut ediyorum.
bence sen bu problemi çözme işini erteleme. sürekli türkçe konuş. anlamazsa da türkçe konuş. türkçe açıkla derdini. kitap okumayı öğrenmek de kitap okuyarak türkçe ilerletmek de zor. bunalır hiç başına geçmez. şu andan itibaren ingilizce orucuna başla 😉
Çok güzel olmuş pardonn :)) maşallah size.Dinimiz her konuda sekillendiriyor bizi.İbadetlerimiz yapiliyor belki fakat toplum olarak Ahlak konusunda başka kültürlerde arayis içine giriyoruz.Herşeyi güzel islamda bulmaliyiz tabi çocuk eğitiminde de boyle.Ayrıca coook gizli mesajlasmalarinizi bizimle paylastiginiz için Allah razi olsun. :))
amin teşekkür ederim 😉
HARİKA HARİKA HAYY MAŞALLAH YANLIZ SANA VE COCUKLARA 😉
😉 teşekkür ederim efem
Selcen hanim butun yazilarinizi okudum ama simdiye kadar hic yorum yazmamistim simdi gercekten can-i gonulden bi tesekkur etmek icin yaziyorum cok faydalandim yazinizdan iyi ki varsiniz nasiplendirene sukur size de tesekkur :))
ay çok teşekkür ederim. çok sağ olun. neşelendim. 😉
Az önce eşime ve kızlarım a iftar sonrası tatlı niyetine sesli okudum yazınızı. .hay Allah razı olsun sizden..elleriniz dert görmesin. .
kalp kalp… 😉
secce ilk adımlarını alkışlamak da ulu uzmanların yasak kapsamına girer mi sence.ben de aferini kaldırıyorum ozaman
alkışladıktan sonra poposuna da vurursan dengelersin bence olayı 😉 bizim için de ısır 😉 maşşallah!
Secce selam..bende bir ikiz annesiyim kızlarım 15 aylık olacaklar 1 hafa sonra yalnız bakıyorum ve şimdiye kadar maddi ihtiyaçlarına yetişmek için çırpındım..artık beni ornek almaya başladılar ve hareketlerimi taklit ediyolar her sıkıştığımda açıp açıp blogundan ilgili yerleri okumaya calisiyorum allah razı olsun cok rahatlatıyor yazıların beni..bu yazına bayıldım mesajlarını paylaştığın için teşekkürler bilmek yetmiyo bazen hayata uyarlamak için.. Ins benim cocuklarım sa allah rızası için yasarlar..
çok teşekkür ederim
Benim de bir oğlan bir kız ikizlerim var 6yaşları bitti sms mms her turlu iletişim mevcud bizde de ben kızdığım da la havle vela kuvvete ile başlayan ayeti kerimeyi cocuklar ezberledi ben başladığım da benle başlayıp bağıra çağıra güle oynaya sonunu kendileri getiriyor