Bebelerim doğalı en çok aldığım eleştirilerden biri “hiç gezmemem” oldu. Ben evde ölüm kalım mücadelesi veriyorum, millet takmış gezme gezmeme. Nasıl gezeceğim, kime nasıl gideceğim, kim yardım edecek, gezince ne olacak… diyen yok tabi. Anca “Ay gelmiyorsun, ay hiç gelmiyorsun, öf bi gel artık” lafları. Tabi benim evde yatak odasıyla banyo arasında aylarımı geçirdiğimi şaka… Okumaya devam et Leylek havada, bebeler yanımda, savulun ulen ben geliyorum!
Kategori: Biraz da benden
“Korkmayın, anneciiiiim, ben yanınızdayım!”
Ben korkak bir insanım. Hatta bildiğin ödleğim. Başkalarının gölgesini bırak kendi gölgemden bile korkarım. Korku filmleri aklımı çıkarır. Şimdi hayatta bakmam ama küçükken izlediğim birkaç saçma salak film yüzünden hepten ota b.ka ödüm kopar oldu. Bir patırtı gürültü yüreğimi hoplatır. Bir köpek görsem kaçacak delik ararım. Köpek şöyle dursun, bana doğru bir kedi tıslasa dizlerimin… Okumaya devam et “Korkmayın, anneciiiiim, ben yanınızdayım!”
Aylar sonra gelen mutluluk
Hahahaha bugün çok mutluyum. Güne inanılmaz bir başlangıç yaptım. Ağzım kulaklarımda. Gönlüm ferah. Yüzüm gülüyor. Keyfim yerinde. Neşem de yerinde. Çok şen şakrakım. Hatta neredeyse zil takıp oynayacağım. (Hmm durumla ilgili ilk aklıma gelen deyimler bunlar.) Peki niye mi bu kadar mutluyum? Çünkü uyudum. U-YU-DUM. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Uyudum. Hem de yılın en uzun… Okumaya devam et Aylar sonra gelen mutluluk
Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
Yirmili yaşlarımın başında bir bebek bakmıştım. Kırk günlükken bakmaya başladım, yanılmıyorsam on-on bir aylıkken bıraktım. Çok tatlı bir bebekti. Çok sevmiştim. Çok da usluydu Allah için. Gazı sazı yoktu. Uyku problemi yoktu. Tek sorun, annesinin sütü fazla yarıyordu, tombalağın tekiydi. Taşıması çok zor oluyordu. O bebek benim ilk bebek tecrübemdi. Gerçi aradan zaman geçince –hani… Okumaya devam et Süperim süperim süperiiiiiiimmmm
Masal Vakti
Küçükken masal dinlemeyi çok severdim. Birisi bana masal anlattığında gözlerimi kapatır gözümde anlatılanları canlandırırdım. Sonra gece yatağıma yatınca, yine gözlerimi kapatıp o masalı düşüne düşüne uyurdum. Sürekli dinlediğimi hatırladığım üç beş masal var.
Gergin annelere gevşeme egzersizi
Gergin bir insan mısınız? Anne olunca daha da mı gerildiniz? Bebe(leri)nizin her şeyi dört dörtlük mü olsun istiyorsunuz? Bebe(leri)nizin ihtiyaçlarına yetişememekten mi dert yanıyorsunuz? “Keşke ben de biraz saldım-çayıra-mevlâm-kayıra tipi anne olsaydım” diye hayıflanıyor musunuz? Bebe terledi mi diye on kere kontrol eden / uyandığında yemeği alternatifiyle birlikte hazır olsun isteyen / gece çocuğun üzerine… Okumaya devam et Gergin annelere gevşeme egzersizi
İlk blog anım
Yıllardır, her gün dünya kadar vaktini internette harcamış biri olarak bloglarla nedense çok geç tanıştım. Yemek tariflerini aradığımda birkaç bloga baktığım oldu. Sonra bebeklerle birlikte bir iki aile bloğuyla tanıştım. Tivitır kullanalı blogcularla da pek bir haşır neşir oldum. İyice bloglar dünyasına daldım. Kâh gülerek kâh gözlerim dolarak okudum. Sonunda “Dur ayol ben de bir… Okumaya devam et İlk blog anım
Açtırmayın bayramlık ağzımı – 2. bölüm Deli deli tepeli kulakları küpeli!
Hemen sıcağı sıcağına devam edeyim olaya. Ne diyordum? Heh: On sekiz aylık annelik sürecimde beni uyuz eden birçok cümle oldu ama hiçbiri “Şu oğlanın saçını kes” ile “Şu kızın kulağını deldir” kadar sinirlerimi yerinden hoplatmadı diyerek başlamıştım. Gelgelelim kulak deldirmeye: